Επί χρόνια, η Θράκη βρισκόταν σε καραντίνα. Τα παιχνίδια της Τουρκίας συντηρούνταν και επαυξάνονταν πολλές φορές, είτε από το ελληνικό Κράτος με την κάποτε πολιτική των περιορισμών, είτε από διάφορους «ανησυχούντες», που σκόπιμα για μικροκομματικούς λόγους ή από βαριά αμέλεια, ακόμη φωνασκούν περί ελληνικότητας της Θράκης, αμφισβητώντας την εντέλει οι ίδιοι.
Κι αντί να κοπεί κάθε αλυτρωτική όρεξη της τουρκικής ηγεσίας, στην κατάσταση αυτή βρίσκει τον καλύτερο σύμμαχο, εις βάρος φυσικά του συνόλου των πολιτών της "ακριτικής" περιοχής που οι ίδιοι γκριζάρουν.
Όταν λοιπόν, ακόμη και μετά την άρση των περιορισμών, μέχρι και σήμερα, η Θράκη αποτελεί πεδίο «ανησυχίας» όχι για τους σωστούς λόγους και με τον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης, αλλά από μια σειρά πολιτικών προσώπων κυρίως, που την επισκέπτονται καταδρομικά μέχρι και σε σταθερά διαστήματα, εκφωνούν κορώνες μπλέκοντας ζητήματα της μειονότητας με τον τουρκικό επεκτατισμό και αποχωρούν ησύχως, δημιουργώντας όμως απαραδέκτως οι ίδιοι γκρίζες ζώνες και εντυπώσεις ότι στη Θράκη ζούμε ψυχροπολεμικές καταστάσεις, χωρισμένοι και εκατέρωθεν μαντρωμένοι.
Ένα αληθινά εξαιρετικό άρθρο του Γιώργου Πεταλωτή στο Liberal.gr.
