Από την πρώτη στιγμή που φάνηκε ότι η αποχή των πολιτών της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο χθεσινό δημοψήφισμα θα είναι μεγάλη, προέκυψε ένα εύλογο και φοβερά ουσιαστικό ερώτημα για τη στάση μέρους του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Πιστή στις αρχές του εθνικού τυχοδιωκτισμού που χάραξε ο Αντώνης Σαμαράς -και όχι σε εκείνες του ρεαλισμού που χάραξε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης- η Νέα Δημοκρατία εδώ και μήνες παρουσιάζει τη Συμφωνία των Πρεσπών ως μια απίστευτη εθνική καταστροφή, ως ένα συνειδητό ξεπούλημα της Μακεδονίας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Την ίδια γραμμή υιοθετεί άκριτα και το Κίνημα Αλλαγής, με τη Φώφη Γεννηματά να προβάλει το απολιτίκ επιχείρημα ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι πατριωτικό κόμμα» και τον γραμματέα της Κ.Ο ομάδας του κόμματος να μιλάει ανοιχτά για «προδοσία».
Σήμερα, η αποχή των πολιτών της ΠΓΔΜ αποκαλύπτει τον επικίνδυνο εθνικό τυχοδιωκτισμό των δυο μεγαλύτερων δημοκρατικών κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Πολλά μπορεί να είναι η Συμφωνία των Πρεσπών αλλά αν είναι πράγματι «προδοτική» και ικανοποιεί σε τόσο μεγάλο βαθμό τα αιτήματα της απέναντι πλευράς, γιατί δεν έσπευσαν να την υπερψηφίσουν;
Όταν υποστηρίζεις ότι «ξεπουλάς» και τελικά δεν αγοράζει κανείς, τότε μάλλον λες εκστομίζεις ανοησίες -και μάλιστα απόλυτα συνειδητά.
