Το άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη στην εφημερίδα "International Herald Tribune" μεταφρασμένο στα ελληνικά από την Παραπολιτική :
Τα μέλη του ΝΑΤΟ πρόκειται να συναντηθούν την Τετάρτη στο Βουκουρέστι για να εξετάσουν τα μέτρα για να ενισχύσουν τη συμμαχία, η οποία μπορεί να περιλάβει τις προσκλήσεις σε τρεις βαλκανικές χώρες - Αλβανία, Κροατία και η πρώην γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) - για να προσχωρήσουν στην υπερατλαντική οικογένεια.
Σαν το παλαιότερο μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περιοχή, αισθανόμαστε μια υψηλή αίσθηση ευθύνης για τη γειτονιά μας, μια υποχρέωση να είμαστε εποικοδομητικοί, πραγματικοί και ενθαρρυντικοί. Θα υποστηρίξουμε έντονα την ένταξη της Αλβανίας και της Κροατίας στο ΝΑΤΟ.
Όμως δεν θα είμαστε σε θέση να κάνουμε το ίδιο πράγμα για την ΠΓΔΜ, εφ' όσον αρνούνται να διευθετήσουν οι ηγέτες της το ζήτημα του ονόματός της, το οποίο υποσχέθηκαν τα Ηνωμένα Έθνη να κάνουν περισσότερο από 13 χρόνια νωρίτερα. Από τότε όμως , έχουν αρνηθεί κάθε συμβιβασμό που προτείνεται από τους μεσολαβητές του ΟΗΕ - σε έντονη αντίθεση με την Ελλάδα, η οποία έλαβε την υπόσχεση για λύση σε αρκετές από τις προτάσεις.
Οι ηγέτες αυτής της ηπειρωτικής χώρας των 2 εκατομμυρίων κατοίκων επιμένουν στην κλήση της πατρίδας τους "Μακεδονία," ακόμα κι αν αυτό είναι ένα όνομα που είναι μέρος της ελληνικών ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού για 3.500 έτη και είναι το όνομα της μεγαλύτερης βόρειας επαρχίας μας.
Γιατί δεν μπορεί αυτή η νέα χώρα να ονομάζεται όπως θέλει;
Επιτρέψετε μυ να σας εξηγήσω το πρόβλημα από την οπτική γωνία των Ελλήνων. Όταν Marshal Τito της Γιουγκοσλαβίας άλλαξε το όνομα της νότιας επαρχίας της χώρας του το 1944 από Vardar Banovina σε Κοινωνική Δημοκρατία της Μακεδονίας, το έκανε για να προκαλέσει αναταραχή στη βόρεια Ελλάδα για να κοινοποιηθεί την περιοχή και για να κερδίσει μια έξοδο στο Αιγαίο για τη χώρα του.
Αυτή η πολιτική συνδέθηκε επίσης με τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο οπου χάθηκαν περισσότερο από 100.000 ελληνικές ζωές, προκάλεσε μια ανείπωτη καταστροφή για τη χώρα μας και καθυστέρησε τη μεταπολεμική αναδημιουργία μας για μια δεκαετία.
Το όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας," επομένως, δεν είναι ένας φανταστικός φόβος για μας τους Έλληνες. Συνδέεται με το σχέδιο να πάρθει ένα τμήμα του ελληνικού εδάφους που είχε μια ελληνική ταυτότητα για περισσότερο από τρεις χιλιετίες και συνδέεται με τον απέραντο πόνο και το βάσανο από τους Έλληνες.
Έλληνες πίστεψαν ότι όταν διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία και η ΠΓΔΜ κύρηξε την ανεξαρτησία της το 1991, οι ηγέτες της θα αναγνώριζαν την ευαισθησία μας στη χρήση ενός ονόματος που υιοθέτηθηκε κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής εποχής και θα το άλλαζαν, όπως η Σοβιετική Ένωση, για να κάνει μια καθαρή διαγραφή του παρελθοντος της.
Όχι μόνο απέτυχαν να το κάνουν , αλλά εδώ 17 χρόνια , οι αρχές της χώρας συνεχίζουν να προσπαθούν να υπονομεύσουν την ελληνική κυριαρχία πέρα από την ελληνική Μακεδονία, την οποία καλούν "αιγαία Μακεδονία," και να την παρουσιάσουν ως "κατεχόμενο" έδαφος που μια ημέρα "θα ελευθερωθεί."
Ενώ οι κυβερνητικοί ηγέτες δηλώνουν ότι δεν έχουν κανένα σχέδιο στο ελληνικό έδαφος, αρνούνται να αφαιρέσουν τέτοιες αξιώσεις από τα εγχειρίδια, τις ομιλίες, τα άρθρα, τους χάρτες και τα εθνικά έγγραφα. Στην πραγματικότητα, με την επιμονή στο όνομα που έδωσε ο Τίτο στην περιοχή, διαιωνίζουν το στόχο που ακολούθησε.
Αυτό που στεναχωρεί περισσότερο τους Έλληνες είναι ότι οι ηγέτες της ΠΓΔΜ επιμένουν να χρησιμοποιούν τον προσδιορισμό "Μακεδονία" στο όνομα της χώρας τους χωρίς οποιαδήποτε προδιαγραφές - σε δραματική αντίθεση με την διεθνή πρακτική και την κοινή αίσθηση.
Όταν εδάφη μιας ιστορικής περιοχής περιέρχονται σε δύο χώρες, η νεώτερη περιοχή χρησιμοποιεί ένα επίθετο για να διακριθεί από την παλαιότερη - το New Mexico και το Μεξικό είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Αλλά οι ηγέτες των Σκοπίων έχουν απορρίψει μέχρι τώρα όλους τους πιθανούς προσδιορισμούς που έχουν προταθεί από τον τρέχοντα μεσολαβητή των Η.Ε, Matthew Nimetz.
Η Ελλάδα δεν αμφισβητεί ότι ένα μέρος της ιστορικής Μακεδονίας βρίσκεται μέσα στη ΠΓΔΜ και είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε ένα σύνθετο όνομα. Αλλά η ΠΓΔΜ επιμένει στην ύπαρξη μόνο ενός ενάγοντα στο όνομα ολόκληρης της περιοχής, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας βρίσκεται έξω από τα σύνορά της.
Αυτή η αδιαλλαξία εμφανίζεται παρά τις προσπάθειες της Ελλάδας να διατηρήσει καλές σχέσεις με την ΠΓΔΜ και να την υποστηρίξει οικονομικά. Στα προηγούμενα δωδεκά έτη, η Ελλάδα έχει κάνει τις μεγαλύτερες επενδύσεις (περισσότερα από $1 δισεκατομμύριο) και έχει δημιουργήσει τις περισσότερες θέσεις εργασίας (20.000) στην ΠΓΔΜ από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο.
Η Ελλάδα έχει κάνει επίσης μεγάλα βήματα προσπαθώντας να επιλύσει το ζήτημα του ονόματος υπό τις ευλογίες του Ο.Η.Ε. Έχει καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από το 1995 μέχρι και σήμερα και έχει φανεί πρόθυμη να εξετάσει μια λύση που ο μεσολαβητής των Ο.Η.Ε υποστηρίζει - ένα σύνθετο όνομα που περιλαμβάνει το γεωγραφικό προσδιορισμό της Μακεδονίας αλλά που το συνδέει με ένα επίθετο για να το διακρίνει από την ελληνική επαρχία με το ίδιο όνομα. Αυτός είναι λογικός , δικαιολογημένο και δίκαιο και για τις δύο πλευρές.
Οι ηγέτες της ΠΓΔΜ δηλώνουν ότι αυτό είναι ένα διμερές ζήτημα με την Ελλάδα, και δεν πρέπει να έχει επιπτώσεις στις προοπτικές της χώρας τους για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Αλλά οι συμμαχίες και η συνεργασία μπορούν να ενθαρρυνθούν μεταξύ των χωρών μονο εάν υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη και καλή θέληση. Ο καλύτερος τρόπος για το ΠΓΔΜ να παρουσιάσει και τα δύο είναι να διευθετήσει το ζήτημα ονόματος τώρα.
Η Ελλάδα έχει προχωρήσει μονομερώς περισσότερο από τα μισά του δρόμου στο ζήτημα αυτό , πιό πολύ από τα δύο τρίτα του δρόμου, εγώ θα έλεγα, και ελπίζαμε ότι η ΠΓΔΜ θα είχε αρχίσει να έρχεται ήδη προς μας. Αλλά δεν έχουν κινηθεί από τη σκληρή γραμμή τους.Ούτε μια ίντσα.
Δεν μπορούμε να πάμε καθόλου μακρύτερα. Εφ' όσον εμμένει το πρόβλημα δεν μπορούμε και δεν θα επικυρώσουμε την προσχώρηση της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ ή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα συμφωνήσει ποτε με αυτο.Κανένα ελληνικό Κοινοβούλιο δεν θα τον εγκρίνει ποτέ.
Σχόλιο Παραπολιτικής : Δεν έχουμε να πούμε κατι . Σε γενικές γραμμές συμφωνούμε με αυτά που λέει η Ντορούλα.Αφήνουμε τα συμπεράσματα σε εσάς.Απλά αν από την αρχή δείχναμε την ίδια δυναμική , τα πράγματα θα ήταν καλύτερα....