Ο Θεός και η βλακεία

18.9.08


Μέχρι πρότινος κανένας υπουργός δεν παραδεχόταν ότι έβαλε την υπογραφή του στις παραχωρήσεις δημοσίων εκτάσεων στη Μονή Βατοπεδίου, λες και όλα έγιναν με την παρέμβαση του Αγίου Πνεύματος. Κι όταν άρχισαν να αποκαλύπτονται οι υπογραφές, άρχισαν να οχυρώνονται πίσω από τις αποφάσεις υπηρεσιακών οργάνων, λες και οι υπουργοί είναι άβουλα όντα και δεν καταλαβαίνουν πότε μια απόφαση είναι προκλητική και πρέπει να απορριφθεί. Εσχάτως άρχισε να καρφώνει ο ένας τον άλλον, με δημόσια υπονοούμενα, διοχετευόμενες μπηχτές και λοιπά ευώδη, λες και δεν έχουμε να κάνουμε με πολιτικά πρόσωπα, αλλά με Κατίνες της γειτονιάς. Προφανώς, έχουν δέσει τον γάιδαρό τους, αφού ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου τούς αθώωσε προκαταβολικά, λέγοντας ότι «παραπλανήθηκαν». Και πιθανότατα η Βουλή δεν θα ερευνήσει ποτέ ούτε αυτό το σκάνδαλο. Εντάξει, ο μοναχός (εξπέρ στο real estate) Εφραίμ θα λογοδοτήσει στον... Μεγαλοδύναμο, οι υπουργοί που του χάρισαν λίμνες, δάση και οικόπεδα γιατί να τη γλιτώσουν; Την απάντηση στο ερώτημα έσπευσε να δώσει, πολύ εύστοχα ομολογουμένως, ο Πολύδωρας: Αφού «παραπλανήθηκαν», απαλλάσσονται -είπε- λόγω βλακείας. Βέβαια, η «βλακεία» κοστίζει λιγάκι (μερικά εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή), αλλά τι να κάνουμε;

Από τα Παρασκήνια της Ελευθεροτυπίας