Tου Παντελη Μπουκαλα
Οι έγκλειστοι των φυλακών, που δικαίως χαρακτηρίζονται αποθήκες ψυχών εδώ και χρόνια, διαμαρτύρονται. Αποφασίζουν αποχή από το συσσίτιο ή και απεργία πείνας. Εξεγείρονται πανελλαδικά. Αλλά, παρότι ακόμα και θεσμικοί φορείς της πολιτείας αναγνωρίζουν το δίκαιο πολλών αιτημάτων τους, και παρά την ευρύτατη αλληλεγγύη προς τον αγώνα τους, δεν ελπίζουν ιδιαίτερα. Κι έχουν λόγους. Η τωρινή εξέγερσή τους είναι μία επιπλέον σε μια μακρότατη αλυσίδα. Ενα χρόνο πριν είχαν εξεγερθεί και πάλι. Και είχαν ακούσει τις υποσχέσεις των ιθυνόντων του υπουργείου Δικαιοσύνης ότι τα πράγματα θ’ αρχίσουν να ρυθμίζονται και ν’ ανθρωπεύουν.
Στους μήνες που πέρασαν, όμως, όλα έγιναν χειρότερα και τα πανευρωπαϊκά ρεκόρ της ντροπής που κατέχει η χώρα μας κάθε άλλο παρά κινδύνεψαν: Εξακολουθούμε να διαθέτουμε το μεγαλύτερο ποσοστό προφυλακισμένων σε όλη την Ευρώπη (ο ένας στους τρεις εγκλείστους). Συνεχίζουμε να καμαρώνουμε ότι ο χρόνος προφυλάκισης είναι διπλάσιος από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Συνεχίζουμε να περηφανευόμαστε ότι στις φυλακές μας «σωφρονίζεται» το μεγαλύτερο πανευρωπαϊκώς ποσοστό αλλοδαπών κρατουμένων, δεδομένου ότι για τους μετανάστες το πλημμέλημα σημαίνει εγκλεισμό. Εξακολουθούμε να διαθέτουμε τη μεγαλύτερη συμφόρηση στις φυλακές μας, στην απάνθρωπη σκοτεινιά των οποίων συνωστίζονται 13.000 κρατούμενοι, όταν η χωρητικότητά τους δεν αντέχει για πάνω από 7.500. Και συνεχίζουμε, βέβαια, να εγκλείουμε εκατοντάδες παιδιά σε φυλακές ανηλίκων, ώστε, με τις «σωφρονιστικές» μεθόδους που κυριαρχούν εκεί, να σιγουρευτούμε ότι θα βρουν τον δρόμο τους προς τις φυλακές ενηλίκων. Συνεχίζουμε επίσης να φυλακίζουμε εκατοντάδες τοξικοεξαρτημένους, ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα απεξαρτηθούν ποτέ αλλά και ότι τα γνωστά κυκλώματα δεν θα πάψουν να θησαυρίζουν από την εμπορία ναρκωτικών.
Τα στοιχεία που τεκμηριώνουν πόσο εξοντωτικές είναι οι ελληνικές φυλακές είναι γνωστά. Και τα αιτήματα των κρατουμένων σαφέστατα, κι ας τα κρίνει «ασαφή» το Κεντρικό Επιστημονικό Συμβούλιο Φυλακών. Είναι «ασαφής» η απαίτηση να καταργηθούν οι φυλακές ανηλίκων; Είναι «ασαφής» η διεκδίκηση να εφαρμοστεί ο Σωφρονιστικός Κώδικας και να τεθεί φραγμός στη βαρβαρότητα όσων δεσμοφυλάκων χρησιμοποιούν ατιμωρητί το μικροβασίλειό τους σαν εκτονωτήριο; Είναι «ασαφές» το αίτημα να σταματήσουν οι εκβιαστικές πειθαρχικές ποινές και οι εκφοβιστικές μεταγωγές; Για όσους δεν μπαίνουν καν στον κόπο να τα ακούσουν, ναι, τα αιτήματα των κρατουμένων είναι «ασαφή». Μήπως τουλάχιστον έχουν την καλή προαίρεση να διακρίνουν πόσο σαφές μήνυμα εκπέμπουν τα ραμμένα στόματα των τριών φυλακισμένων στα Τρίκαλα;
Aπό την Καθημερινή
