
Η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή: Ο Λαζόπουλος δίνει στον Έλληνα αυτό που χρειάζεται, του λέει αυτό ακριβώς που θέλει ν’ακούσει. Η εκπομπή του, είναι ένας ύμνος στον ελληνικό λαό. Στο Αλ Τσαντίρι, ο μέσος Έλληνας παρουσιάζεται ως ένας εργατικός μεροκαματιάρης, ένας πανέξυπνος καταφερτζής, ένας αγαθός άνθρωπος που αγαπάει όλο τον κόσμο, αλλά όλος ο κόσμος τον μισεί.
Ένας πάμφτωχος και αδικημένος άγιος που πληρώνει πάντα το σφάλματα των άλλων .Των κακών πολιτικών. Των κακών ξένων. Τελικά,ο αποχαυνωμένος Έλληνας τηλεθεατής έχει ανάγκη από στήριξη και όχι από χιούμορ. Αυτό το βρίσκει και στο Youtube.
Βλέποντας αυτό τον καιρό στο Mega τους «Μήτσους» αναρωτιέσαι αν πρόκειται πράγματι για τον ίδιο άνθρωπο που παρουσιάζει σήμερα το Αλ Τσαντίρι. Ξεπεσμός; Όχι, ο Λαζόπουλος δεν έχει ξεπέσει. Ο Λαζόπουλος έχει κάνει μια συγκεκριμένη επιλογή για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Και αυτό είναι το χειρότερο…
Ο Θανάσης Χειμωνάς ερμηνεύει το φαινόμενο "Αλ Τσαντίρι" εδώ.