
Το πρώτο είναι προσωπικό. Ζηλεύω πάρα πολύ φέτος, δεν θυμάμαι να είχαμε ξεκινήσει ποτέ 13 Σεπτεμβρίου. Παρέμεινε ανεκπλήρωτο όνειρο να πέσει η 11η Σεπτεμβρίου Σάββατο.
Το δεύτερο είναι προβοκατόρικο. Αν ήμουν στη θέση της Άννας Διαμαντοπούλου ή της Έυης Χριστοφιλοπούλου ή του Γιάννη Πανάρετου ή της Φώφης Γεννηματά θα επέλεγα στην τύχη 5 Δημοτικά και 3 Γυμνάσια στα οποία δεν θα γινόταν αγιασμός. Στο τέλος της χρονιάς θα προχωρούσα στη σύγκριση των επιδόσεων των μαθητών αυτών με τους υπόλοιπους που "αγιάστηκαν". Λογικά, θα είχαν αποτύχει παταγωδώς.