
Θα αναφερθώ εδώ σε μια γαλλοαμερικανική παραγωγή -νομίζω ότι σε αυτήν είναι συμμέτοχοι τα στούντιο Ντίσνεϋ- με τίτλο «Νικόστρατος ο Πελεκάνος». Είναι μια ταινία που επρόκειτο να γυριστεί στη Σίφνο τον Απρίλιο που μας πέρασε. Βασίζεται σε ένα βιβλίο ενός Γάλλου, αν θυμάμαι καλά, συγγραφέα.
Ακούστε το παράδοξο. Ενώ οι παραγωγοί, Γάλλοι και Αμερικανοί, φρόντισαν τα πάντα, με κάθε λεπτομέρεια, για να γίνει αυτή η ταινία, κάποια στιγμή ζήτησαν εγγράφως άδεια από το λιμεναρχείο της περιοχής ή το λιμενικό ταμείο –δεν είμαι σίγουρος- για να εγκαταστήσουν μια πλωτή, μη μόνιμη προβλήτα στη θάλασσα για τις ανάγκες της ταινίας και την οποία θα αποξύλωναν μόλις τελείωναν τα γυρίσματα.
Το λιμεναρχείο του απάντησε ότι αρμόδιο είναι το...
...Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Απευθύνθηκαν οι άνθρωποι στο Υπουργείο Οικονομίας, το οποίο τους παρέπεμψε στη Κτηματική Υπηρεσία ή στη Διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομίας. Δηλαδή, ο υπάλληλος που συνέταξε το έγγραφο, δεν το έψαξε κιόλας να πει «πήγαινε εκεί». Η απάντηση ήταν «πήγαινε εκεί ή εκεί».
Προφανώς αυτή δεν είναι και η μοναδική ιστορία κινηματογραφικής τρέλας στη χώρα μας. Θα αναρωτιέται, βέβαια, κανείς ότι γιατί δεν απασχολεί κανέναν το γεγονός ότι οι παραλίες μας έχουν χιλιάδες σταθερές παράνομες προβλήτες;
Η κυρία Κατσέλη, απ’ ό,τι διάβασα, προς τιμή της προσπάθησε να λύσει αυτό το πρόβλημα. Δεν ξέρω αν τα κατάφερε τελικά.
Κι ενώ ο κ.Μουσουρούλης από το όμορφο νησί τα είπε τόσο ωραία, η Νέα Δημοκρατία δεν ψήφισε το νομοσχέδιο για τον κινηματογράφο! Και βλέπουμε ότι βουλιάζουμε και δεν αλλάζουμε...