Από τη χθεσινή ομιλία του Θ.Πάγκαλου για τον προϋπολογισμό του 2011:
Είμαστε υπερήφανοι λοιπόν για τη δημοκρατία μας και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τη δημοκρατία μας. Πρέπει να την υπερασπίσουμε. Ποιο είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι ότι από το κλίμα της αντιδικτατορικής συναίνεσης του 1974 προέκυψε βαθμιαία, μέσα από τη λειτουργία των θεσμών που είχαμε προκρίνει, μία συναίνεση που οδηγούσε σε συνενοχή. Μέσα από το άθλιο σύστημα του σταυρού προτίμησης διαμορφώθηκε μια ατομική και κομματική ψηφοθηρία, που έπρεπε να οδηγήσει μοιραία στην αλίευση και στη διατήρηση κομματικής πελατείας. Έτσι συγκροτήσαμε ένα τεράστιο κράτος, το οποίο δεν δικαιολογείται σε σχέση με τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας και αυτό το τεράστιο κράτος και το τεράστιο έλλειμμα, που η λειτουργία αυτού του κράτους συνεπάγεται, μας οδήγησαν στη σημερινή μας θέση.
Μια χαρά είναι η Ελλάδα. Και πλουτοπαραγωγικούς πόρους έχει και επιχειρηματίες έχει κι έναν σκληρά εργαζόμενο λαό έχει στον ιδιωτικό τομέα. Το πρόβλημά μας είναι το πώς θα καταφέρουμε ο δημόσιος τομέας μας να καταναλώνει αυτά που έχει και όχι αυτά που δεν έχει, να καταναλώνει το χθες και όχι να προεξοφλεί το αύριο.