"Η 5η Μαΐου δεν θα μείνει στην Ιστορία. Θα ξεχαστεί γρήγορα. Θα φροντίσουν γι' αυτό οι ενοχές μιας ολόκληρης κοινωνίας..."
Όταν πέρσι έγραφα (εδώ) αυτά τα λόγια, βαθιά μέσα μου ήλπιζα ότι θα διαψευσθώ, πάντα μέσα μου έχω μια ελπίδα, ακόμα κι αν καμιά φορά γκρινιάζω λίγο παραπάνω.
Κι όμως, έπεσα μέσα. Σήμερα, ελάχιστοι ήταν αυτοί που θυμήθηκαν από μόνοι τους τη δολοφονία των 3 υπαλλήλων της Μarfin από το μαύρο όχλο κι' αυτό γιατί η δολοφονία τους ήταν "άχρηστη".
Δεν ήταν μέλη κάποιου κόμματος, δεν έπεσαν νεκροί από σφαίρα αστυνομικού, οι συγγενείς τους δεν...
...ξεκατινιάστηκαν στα τηλεοπτικά παράθυρα κι από το θάνατο τους ουδείς θα μπορούσα να αντλήσει πολιτικά οφέλη.
Παρ' όλα αυτά η 5η Μαϊου θα αποτελεί για πάντα μια ημέρα περισυλλογής για το τι μπορεί να προκαλέσουν η μαζική σιωπή κι ανοχή σε μαύρους και κόκκινους φασίστες. Αγγελική, Παρασκευή κι Επαμεινώνδα, συγνώμη και πάλι.