Οι εξελίξεις που δρομολογούνται στην Ευρώπη για την αντιμετώπιση του χρέους της Ελλάδας, αλλά και της γενικευμένης κρίσης χρέους σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, οδηγούν την Ευρώπη στα όριά της. Εάν η Ευρώπη δεν αντιμετωπίσει ουσιαστικά, στο πλαίσιο μιας ενοποιημένης πολιτικής, τη γενικευμένη κρίση χρέους, θα μετράει τις ιδιότυπες διασπάσεις της και τις φυγόκεντρες τάσεις. Όσο ελκυστική και αν ακούγεται η περικοπή του ελληνικού χρέους, άλλο τόσο είναι εξαιρετικά αρνητική εάν δεν συνοδεύεται από ρυθμίσεις που θα διασφαλίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία, τις συντάξεις, τις καταθέσεις των ελλήνων πολιτών στις τράπεζες. Αυτό πρέπει να αποτελέσει το πρώτο και κύριο μέλημα της κυβέρνησης στο ενδεχόμενο ενός μεγάλου κουρέματος όπως ακούγεται. Να υπάρξουν αυτές οι ρυθμίσεις που θα διασφαλίζουν τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος σε ότι έχει σχέση με την αντανάκλασή τους στη λειτουργία της αγοράς, στις καταθέσεις, αλλά και στα ασφαλιστικά ταμεία.
