Αντιγράφω από το σημερινό άρθρο της Χαράς Κεφαλίδου στην Καθημερινή: Αναρωτιέμαι λοιπόν: χρειάζονται δύο αντιπρόεδροι στην κυβέρνηση, χωρίς μάλιστα κανείς τους να έχει συντονιστικές αρμοδιότητες, ενώ ο ένας δεν έχει καν νομοθετικές; Χρειάζονται πράγματι 41 υπουργοί και υφυπουργοί, όταν χώρες με παρόμοιο μέγεθος έχουν λιγότερους από τους μισούς; Χρειάζονται 300 βουλευτές όταν χώρες με πενταπλάσιο και οκταπλάσιο πληθυσμό (Βρετανία, Τουρκία) έχουν λίγο παραπάνω από διπλάσιους; Δεν θα μπορούσε να «ξεφουσκώσει» η Βουλή, που ο προϋπολογισμός και οι υπάλληλοί της διπλασιάστηκαν την τελευταία δεκαετία; Τη στιγμή που ομοβροντίες άδικων φόρων συγκλονίζουν τα νοικοκυριά, γιατί χρηματοδοτούμε τόσο γενναιόδωρα τα κόμματα; Δεν θα ήταν αποτελεσματικότερο οι θέσεις γενικών και ειδικών γραμματέων στα υπουργεία να καταλαμβάνονται από άξια στελέχη της διοίκησης, αντί να προσφέρονται σε πολιτικούς φίλους;
Σχόλιο Παραπολιτικής: Ολόκληρη η παρέμβαση της εδώ. Με διαφορά η πλέον τολμηρή βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
