Υπό την... Aegis!

7.3.12

Το τελευταίο διάστημα, έχει αρχίσει να δραστηριοποιείται στα πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης ένα πρόσωπο, παντελώς άγνωστο έως πρόσφατα. Διορίστηκε εσχάτως μέλος στο διοικητικό συμβούλιο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Αναζητώντας πληροφορίες για το καλλιτεχνικό ποιόν αυτού του προσώπου και γκουγκλάροντας το όνομά του, διαπιστώνει κανείς ότι δεν έχει καμία (μα καμία!) προϋπηρεσία στα κινηματογραφικά - και εκτός από μία καταγραφή, σχεδόν...


...καμία προϋπηρεσία στα καλλιτεχνικά γενικώς. Αντίθετα, το όνομά του είναι εκτεθειμένο σε χρηματοοικονομικούς οίκους, με νεφελώδη οικονομική δραστηριότητα, που μεταφέρουν την έδρα τους σε κράτη με σημαίες ευκαιρίας - ας πούμε, οι Μπαχάμες.

Αυτό το πρόσωπο, λοιπόν, βρέθηκε υπό την Αιγίδα (υπό την Aegis!) ποιος ξέρει ποιων παραγόντων του καλλιτεχνικού ή του πολιτικού χώρου, παραγόντων πάντως με πριγκιπική συμπεριφορά και, κατευθείαν, στον έναν από τους δυο πιο ζωντανούς καλλιτεχνικούς οργανισμούς της χώρας.

Και ανέλαβε δράση. Καλλιτεχνική; Υποστηρικτική του εγχειρήματος; Εξεύρεσης χρηματοδοτών; Μένει να διαπιστωθεί. Αν και δεν είναι πολύ πιθανόν - διότι δεν είναι σίγουρο ότι έχει ούτε τον χρόνο ούτε την πίστη (όπως τουλάχιστον επιβεβαιώνουν έγγραφα γερμανικών πηγών, με τα οποία η εταιρεία του προσώπου αυτού φέρεται να είναι σε δικαστική διαμάχη με γερμανούς πολίτες, οι οποίοι διεκδικούν μεγάλα ποσά).

Όλα αυτά είναι, προφανώς, κοσμοπολίτικα. Και τον κοσμοπολιτισμό, το πρόσωπο αυτό τον επικαλείται. Αλλά, ταυτόχρονα, στη Θεσσαλονίκη, άρχισε να συμπεριφέρεται όπως οι παλιοί τοπάρχες του πολιτισμού. Και άρχισε να φωτογραφίζει τον εαυτό του σε ισχυρές διοικητικές θέσεις: η ανεργία και η δυστυχία που επιφέρει επιτρέπει στους κυνικούς να διεκδικήσουν τη συμπάθεια των απελπισμένων.

Είναι χρήσιμο να λεχθεί ότι το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης, ένας από τους σημαντικότερους ευρωπαϊκούς κινηματογραφικούς θεσμούς που υφίσταται στη χώρα, είναι δημιούργημα εξαρχής ενός δραστήριου και επιδραστικού προσώπου στο χώρο του κινηματογράφου, του Δημήτρη Εϊπίδη. Τα προηγούμενα 13 χρόνια, λειτούργησε με ελάχιστα μπάτζετ, καταφέρνοντας δυσανάλογα σημαντικά αποτελέσματα. Συνεχίζει να λειτουργεί και φέτος, 14η φορά, με τις αναγκαίες περικοπές, αλλά και με δυναμισμό, κύρος και, επιπλέον, σε μεγάλο βαθμό ίδιους πόρους - αφού ο οργανισμός του Φεστιβάλ είναι από τους ελάχιστους πολιτιστικούς οργανισμούς που κατάφερε να επωφεληθεί από τις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ.

Θα επανέλθουμε.