O Γιώργος Παπακωνσταντίνου υπήρξε με διαφορά ένα από τα πλέον συζητημένα πρόσωπα των τελευταίων 2,5 ετών καθώς ήταν ο Υπ.Οικονομικών που συντόνισε την προσφυγή της Ελλάδας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης.
Σήμερα, είναι Υπ.Περιβάλλοντος και υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στην εκλογική περιφέρεια της Αττικής (Υπόλοιπο Αττικής). Ακολουθεί η συνέντευξη του στην Παραπολιτική:
-Tον Μάρτιο του 2008 έως και τις εθνικές εκλογές του 2009 διετελέσατε Eκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, κάτι που σας επέτρεψε να αποκτήσετε μια καλή εικόνα για τα στελέχη και τους ψηφοφόρους του κόμματος ανά την Ελλάδα. Εκ των υστέρων, πόσο έτοιμο θεωρείτε ότι...
...ήταν αυτό το κομμάτι της κοινωνίας να αποδεχθεί μια σειρά πολιτικών όπως αυτές εκφράστηκαν τελικά στο Μνημόνιο;
Με απόλυτη ειλικρίνεια, όχι δεν ήταν έτοιμο. Κι αυτό γιατί επί χρόνια δεν θελήσαμε να δούμε κατάματα αδυναμίες και να μιλήσουμε για την πραγματική ρίζα προβλημάτων. Αλλά αυτό που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από τον Οκτώβριο του 2009 ξεπερνούσε και τους χειρότερους εφιάλτες μας.
Η κατάσταση που κλήθηκε να διαχειριστεί η Κυβέρνηση και όλοι οι πολίτες σε αυτή την χώρα ήταν μια αντικειμενικά δύσκολη, αν όχι τραγική κατάσταση. Τόσο εντός όσο και εκτός του κόμματος, όλοι νιώσαμε το σοκ. Και χρειάστηκε χρόνος και κόπος για να εμπεδωθεί σε όλους – το πολιτικό σύστημα και στην κοινωνία – το βάθος του προβλήματος και το μέγεθος και η δυσκολία των παρεμβάσεων που έπρεπε να γίνουν. Κάτι εξαιρετικά δύσκολο όταν όλα τα άλλα κόμματα αρνούνται να αποδεχθούν την πραγματικότητα.
- Από το 2004 έως το 2007, διετελέσατε οικονομικός σύμβουλος του τότε προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Παπανδρέου. Ποιο το περιεχόμενο των τότε εισηγήσεων σας; Απείχαν πολύ από το “Λεφτά υπάρχουν” του 2009;
Η ανάγκη συμμαζέματος του κράτους, η συγκράτηση και η μείωση του ελλείμματος και του χρέους, η ανακοπή αυτής της πορείας που η συντήρηση του δημοσίου τομέα απομυζούσε ολοένα και περισσότερους πόρους από παραγωγικές δραστηριότητες ήταν απόλυτα εμφανής. Χαρακτηριστικά η επένδυση κεφαλαίων 67 δισεκατομμυρίων ευρώ σε ομόλογα για τη χρηματοδότηση του ελληνικού ελλείμματος και χρέους το 2009, πόροι που αποστερούνται από την χρηματοδότηση επενδύσεων και επιχειρηματικότητας, ειδικά σε συνθήκες έλλειψης ρευστότητας στις αγορές – εγχώριες και διεθνείς.
Ταυτόχρονα, όμως ήταν ορατό ότι οι μηχανές της οικονομίας είχαν σβήσει από το 2008 όπου είναι το πρώτο έτος ύφεσης, ενώ είχαν αρχίσει να επιβραδύνουν από το 2006. Άρα, το νοικοκύρεμα του κράτους έπρεπε να συνδυαστεί με πολιτικές για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας. Δεν υπήρχε περιθώριο για επεκτατική πολιτική με την έννοια της διόγκωσης των ελλειμμάτων.
Η φράση “λεφτά υπάρχουν” που κυριάρχησε συνθηματολογικά συνοδευόταν από μια σειρά πολιτικών και προτάσεων που είχαν ακριβώς αυτό τον στόχο: την εξοικονόμηση πόρων από κάποιους τομείς για την αναχρηματοδότηση τομέων που μπορούσαν να παράξουν αναπτυξιακά πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα, όπως σπατάλη στο Δημόσιο, όπου μαζέψαμε με μεγάλες περικοπές λειτουργικών δαπανών και με πιο διαρθρωτικές παρεμβάσεις όπως η «Διαύγεια» και η καθημερινή παρακολούθηση των δαπανών, όπως φοροδιαφυγή, όπου κυνηγήσαμε με εντατικούς ελέγχους και παρεμβάσεις που σήμερα οδηγούν φοροφυγάδες στον εισαγγελέα, όπως προσέλκυση επενδύσεων μέσα από ένα πιο φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον, όπου επιδιώκουμε με άνοιγμα των αγορών και επαγγελμάτων, δραστική απλοποίηση στις διαδικασίες αδειοδότησης μικρών και μεγάλων επενδύσεων. Δεν λειτουργήσαμε όμως σε κανονικές συνθήκες. Το έλλειμμα των 36 δις που δεν υπήρχε ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μας, σε συνδυασμό με το κλείσιμο των αγορών και την πλήρη απαξίωση της χώρας διεθνώς εξαιτίας της απόκρυψης των στοιχείων από τη Ν.Δ., στέρησαν από την χώρα κάτι που μόνο όταν σου λείπει το εκτιμάς: τον χρόνο. Χρόνο, που η χώρα θα συνέχιζε να έχει χρηματοδότηση, για να υλοποιήσει και να φέρει αποτέλεσμα από διαρθρωτικές αλλαγές.
- Μια από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές των πρώτων μηνών της θητείας σας στο Υπ. Οικονομικών ήταν η παροχή κινήτρων συλλογής αποδείξεων από τους πολίτες. Ως πολίτης, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι εκείνη ήταν η μόνη εποχή που όλοι μου έδιναν απόδειξη. Περίπου ένα χρόνο μετά, ελάχιστες επιχειρήσεις μου δίνουν απόδειξη κι ελάχιστοι πολίτες ζητούν. Πώς σχολιάζετε το φαινόμενο;
Πράγματι, το «κίνημα των αποδείξεων» δούλεψε στην αρχή. Στη συνέχεια ατόνησε, αλλά νομίζω δεν χάθηκε τελείως. Δυστυχώς, δείχνει ότι είναι πολύ δύσκολο να μάθουμε από τα λάθη μας. Για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής επιχειρήσαμε πολιτικές που είχαν και καρότο και μαστίγιο. Όμως πρέπει κάποια στιγμή να μην χρειαζόμαστε “χωροφύλακα” για να κάνουμε αυτό που πρέπει. Το να μην παίρνω απόδειξη της στιγμή της αγοράς, ακόμη και του ενός ευρώ, αυτό το 23% ΦΠΑ, τα 23 λεπτά του ευρώ που δεν αποδίδεται στο κράτος είναι τα 23 λεπτά που θα αναγκαστεί το κράτος να διεκδικήσει από άλλους πόρους, πάλι δικούς μας.
- Πόσο ενεργή είναι η συμμετοχή ενός Υπ. Οικονομικών στην παράλληλη εφαρμογή και ψήφιση διαρθρωτικών αλλαγών από άλλα υπουργεία;. Θα είχε για παράδειγμα διευκολύνει το έργο σας το έγκαιρο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων;
Ας μη φορτώνουμε τα πάντα στον Υπουργό Οικονομικών. Κάθε Υπουργός έχει και την γνώση, και τους μηχανισμούς και υπηρεσίες του κάθε Υπουργείου και την ευθύνη να προωθήσει αλλαγές. Άρα, όσο και να ήθελε ο Υπουργός Οικονομικών, ήταν αδύνατη είτε η επιβολή, είτε η υλοποίηση διαρθρωτικών παρεμβάσεων για τομείς εκτός αρμοδιότητας. Ειδικά για τα κλειστά επαγγέλματα που αναφέρετε, ακριβώς επειδή ενέπλεκαν πολλά υπουργεία επιλέξαμε την λύση να εισηγηθεί το Υπουργείο Οικονομικών ένα νομοσχέδιο “ομπρέλα” που πρακτικά άνοιγε όλα τα επαγγέλματα με μία κίνηση και στη συνέχεια το κάθε Υπουργείο θα έπρεπε να εισηγηθεί – εντός τεσσάρων μηνών – τα Προεδρικά Διατάγματα για να κρατήσει εκείνους τους περιορισμούς που θα επιβάλλονταν για λόγους δημοσίου συμφέροντος και μόνο. Το πήρα λοιπόν πάνω μου γιατί κι εγώ πραγματικά πίστευα ότι ήταν η πιο αποτελεσματική κίνηση. Και πράγματι, παρά τα προβλήματα, που ακόμη αντιμετωπίζονται σε διάφορα επαγγέλματα και κλάδους, μια αλλαγή που συζητούσαμε δεκαετίες μπήκε στην πολιτική ατζέντα όχι ως εξαγγελία, αλλά ως εφαρμογή.
- Πώς ερμηνεύετε την αμφιθυμία βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σχετικά με την ψήφιση των διαφόρων πακέτων μέτρων; Θυμάμαι ότι η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου με εσάς υπουργό αποδείχθηκε αδύνατη αλλά τελικά το Μεσοπρόθεσμο ψηφίστηκε δίχως αλλαγές από τους ίδιους βουλευτές που αντιδρούσαν.
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ πήρε πάνω της τη μάχη για τη διάσωση της χώρας. Στην Βουλή τα τελευταία δύο χρόνια κατατέθηκαν για ψήφιση ιστορικές αποφάσεις και εξαιρετικά δύσκολα μέτρα. Το παράλογο θα ήταν να μην υπήρχαν αντιδράσεις. Το τραγικό για τη Δημοκρατία θα ήταν να μην υπήρχαν διαφορετικές απόψεις.
Στο τέλος, όμως, κάθε διαδικασίας κυριαρχούσε η αίσθηση καθήκοντος και ευθύνης για το μέλλον του τόπου. Από εκεί και πέρα, ως υπουργός οικονομικών και βασικός εισηγητής των πιο δύσκολων νομοσχεδίων απορρόφησα, δίκαια ή άδικα, το μεγαλύτερο μέρος των αντιδράσεων των Βουλευτών. Όσο κι αν δεν είναι θέμα προσώπων η πολιτική που εφαρμόζεται, σε αυτές τις περιπτώσεις και οι αλλαγές προσώπων βοηθούν για να συνεχίσουν πολιτικές που είναι αναγκαίες για την επιβίωση της χώρας.
- Πώς κρίνετε τη διάθεση πολιτικών και κομμάτων να διαχωρίσουν το πρώτο από το δεύτερο Μνημόνιο για να δικαιολογήσουν την αλλαγή στάσης του; Πόσο συνδέεται το ένα πακέτο με το άλλο;
Το δεύτερο Μνημόνιο – μας αρέσει δεν μας αρέσει – είναι η φυσική συνέχεια του πρώτου. Δεν θα είχαμε φτάσει να μιλάμε για απομείωση του χρέους, για ελάφρυνση τόκων και για διασφάλιση της χρηματοδότησης της χώρας μέχρι το 2020, αν δεν είχε υπάρξει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης, που με μεγάλο κόπο και διεκδικήσεις στήθηκε από το μηδέν το 2010. Δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για διαπραγματεύσεις και για αλλαγή των όρων της δανειακής σύμβασης αν δεν είχε κάνει ο Έλληνας πολίτης τόσες θυσίες που οδήγησαν στην μεγαλύτερη μείωση του ελλείμματος και κυρίως του πρωτογενούς ελλείμματος που έχει επιτευχθεί ποτέ από χώρα της Ευρωζώνης.
Το ίδιο το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής και τα αποτελέσματα που φέρνει αξιολογούνται κάθε τρίμηνο. Κάθε τρίμηνο η Ελλάδα αποδεικνύει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να καταφέρει και με βάση αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να διεκδικεί και να διαπραγματεύτεται αλλαγές και βελτιώσεις στο Πρόγραμμα. Θυμίζω ότι οι προσπάθειες των πρώτων μηνών έφεραν την απόφαση για μείωση του επιτοκίου και επέκταση του χρόνου αποπληρωμής από τα 3 στα 7,5 χρόνια τον Δεκέμβριο του 2010. Η βελτίωση των συστημάτων παρακολούθησης εσόδων και δαπανών έφερε την δυνατότητα υλοποίησης περισσότερο διαρθρωτικών μέτρων αντί οριζόντιων περικοπών. Οι διεκδικήσεις της Ελλάδας, οι κίνδυνοι και οι δυσκολίες που επισημαίναμε σε κάθε ευκαιρία έφεραν το νέο Πρόγραμμα και το νέο δάνειο. Η Ν.Δ. θέλει να καιροσκοπεί πάνω στην πλάτη και στις θυσίες των Ελλήνων. Αλλά ο κόσμος βλέπει πια καθαρά ποιοι πήραν το κόστος να αναλάβουν τα δύσκολα.
-Η επόμενη μέρα των εκλογών θα βρει τη χώρα χωρίς μια αυτοδύναμη μονοκομματική κυβέρνηση με τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας να θεωρεί από όλους δεδομένη. Τι μορφή θα προτείνατε να έχει η νέα κυβέρνηση (κυβέρνηση πολιτικών ή τεχνοκρατών); Πιστεύετε ότι ο Λουκάς Παπαδήμος θα πρέπει να συνεχίσει να ηγείται του σχήματος;
Η επόμενη μέρα των εκλογών πρέπει πρώτα από όλα να βρει την χώρα να στέκεται στα πόδια της και να λειτουργεί. Δεν έχουμε ούτε την πολυτέλεια του χρόνου ούτε το δικαίωμα να σύρουμε την Ελλάδα στην πολιτική αστάθεια, που το μόνο που θα έχει να προσφέρει στον τόπο είναι η εσωστρέφεια και η απομόνωση.
Η νέα Κυβέρνηση ανεξαρτήτως ποσοστών πρέπει να είναι μια Κυβέρνηση δουλειάς και συνεργασίας. Μπροστά μας έχουμε δύσκολο δρόμο και μεγάλες προκλήσεις. Οι εποχές των διαπιστώσεων και των καθυστερήσεων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να συνεχίσουν να υλοποιούνται απαιτούν αλήθεια, τόλμη, γνώση και υπευθυνότητα. Και απαιτούν εγγυήσεις ότι οι αλλαγές που θα γίνουν θα είναι προοδευτικής κατεύθυνσης με άξονα το συμφέρον του πολίτη και την αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης του πολίτη στο κράτος και τους θεσμούς της πολιτείας.
Αυτά είναι για μένα τα κριτήρια επιλογής σε αυτές τις εκλογές και τα βασικά κριτήρια σύνθεσης και λειτουργίας της νέας Κυβέρνησης. Και ελπίζω και πιστεύω ότι θα υπερισχύσει στη συνείδηση όλων των πολιτικών δυνάμεων η ανάγκη για συνεργασία και συνέπεια στην υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα. Ο κ. Παπαδήμος προσέφερε μεγάλη υπηρεσία στη χώρα. Η επόμενη μέρα θα δείξει αν θα συνεχίσει να έχει ρόλο.
- Ως Υπ. Περιβάλλοντος είχατε την ευκαιρία να ασχοληθείτε με συγκεκριμένους τομείς που μπορούν να φέρουν την περίφημη ανάπτυξη και να ενισχύσετε την προσπάθεια του εκάστοτε Υπ. Οικονομικών. Καταγράφεται κάποια δυναμική επενδύσεων στο χώρο ευθύνης σας;
Οι τομείς ευθύνης του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, αυτή την εποχή, είναι σχεδόν οι μόνοι που προσελκύουν το μεγαλύτερο επενδυτικό ενδιαφέρον από εγχώριους και διεθνείς επενδυτές. Αναφέρω χαρακτηριστικά την ενέργεια, κυρίως στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, όπου έχουμε διπλασιασμό της εγκατεστημένης ισχύος τα τελευταία δύο χρόνια, ραγδαία αύξηση των αδειοδοτήσεων, αλλά και δυνατότητα ανάπτυξης εξαγωγικής δραστηριότητας όπως επιχειρούμε με την προώθηση του Προγράμματος “Ήλιος” για την παραγωγή και εξαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Μένοντας στην ενέργεια, είδαμε και από τις προσκλήσεις που έχουμε ανοίξει το μεγάλο ενδιαφέρον από τις μεγαλύτερες εταιρίες στον κόσμο για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, αλλά και για την ανάπτυξη των δικτύων και την αποκρατικοποίηση των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ.
Αντίστοιχης μεγάλης προσέλκυσης ενδιαφέροντος είναι οι τομείς των έργων υποδομής και διαχείρισης υδάτων και λυμάτων. Τομείς για τους οποίους προβλέπονται μέχρι το 2015 επενδύσεις της τάξεως των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ, με τη συμβολή του Επιχειρησιακού Προγράμματος “Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη” που διαχειρίζεται το ΥΠΕΚΑ. Ένας ακόμη πολύ σημαντικός τομέας είναι η διαχείριση αποβλήτων, με σύγχρονα συστήματα και τεχνολογίες, μακριά από καταστάσεις υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας που γνωρίζαμε έως σήμερα. Μόνο για την Αττική η επένδυση που πρόκειται να γίνει για την ολοκλήρωση του συστήματος διαχείρισης είναι της τάξεως των 400 εκ. ευρώ. Οι παρεμβάσεις αυτές μεταφράζονται σε ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη που σημαίνει εισόδημα και θέσεις εργασίας, αλλά σημαίνει και ουσιαστική ποιότητα ζωής για τους ανθρώπους αυτής της χώρας.
- Η υποψηφιότητά σας στην Περιφέρεια Αττικής δείχνει ότι θέλετε να παραμείνετε στην Πολιτική και μετά την αποχώρηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον οποίο είχατε ταυτιστεί. Γιατί ζητάτε την ψήφο των πολιτών;
Η υποψηφιότητά μου σε αυτές τις εκλογές είναι αυτονόητη υποχρέωση απέναντι πρώτα από όλα στους πολίτες, αλλά και στο κυβερνητικό έργο και προσπάθεια των τελευταίων ετών, αλλά και στο κόμμα μου το ΠΑΣΟΚ. Στην πολιτική βρίσκομαι τα τελευταία 14 χρόνια για να προσφέρω στον τόπο μου, όχι για να κάνω καριέρα.
Επέλεξα να είμαι υποψήφιος στην Αττική γιατί είναι μια περιφέρεια με μεγάλα ζητήματα, που απαιτούν αφοσίωση, τόλμη, σκληρή δουλειά, συνεργασία και στόχευση στην λύση. Αυτά έχω να προσφέρω στην πολιτική, αυτά έχω αποδείξει ότι μπορώ να προσφέρω με την πορεία μου όλα αυτά τα χρόνια και αυτά θέλω να θέσω στην υπηρεσία της Περιφέρειας Αττικής, εφόσον οι πολίτες με εμπιστευθούν με την ψήφο τους.
- Γιατί υποψήφιος σε μια τόσο "ιδιαίτερη" εκλογική περιφέρεια όπως η Περιφέρεια Αττικής και όχι στην Α’ ή στην Β’ Αθήνας;
Την Αττική την επέλεξα και ζήτησα να είμαι υποψήφιος σε αυτή την Περιφέρεια γιατί τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και έχουμε μπροστά μας να λύσουμε με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. Με πολλά από αυτά τα προβλήματα ασχολήθηκα ως Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές και φορείς θεωρώ ότι έχουμε καταφέρει να δώσουμε λύσεις.
Η Αττική βιώνει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, αλλά και μιας τεράστιας οικιστικής ανάπτυξης και κοινωνικής εξέλιξης την βρήκε σε πολλές περιοχές απροετοίμαστη ως προς τις βασικές υποδομές – ύδρευσης, λυμάτων – αλλά και ως προς τη ρύθμιση του χώρου και των χρήσεων γης. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο μόνιμος πληθυσμός της Περιφέρειας Αττικής αυξήθηκε την τελευταία δεκαετία περίπου 25%, ενώ υπάρχουν περιοχές που αυξήθηκε 45-50%. Είναι λοιπόν μεγάλη η πρόκληση και για μένα προσωπικά να προχωρήσουμε το έργο που ξεκινήσαμε τον τελευταίο χρόνο για την αντιμετώπιση μεγάλων προβλημάτων.
-Στις εκλογές που είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα, ο υποψήφιος τάζει παροχές. Οι εκλογές αυτές διεξάγονται σε ένα περιβάλλον οικονομικής στενότητας. Τι μπορεί ένας πολιτικός να υποσχεθεί στην εκλογική του περιφέρεια;
Ειλικρίνεια και σκληρή δουλειά. Οι πόροι περιορίζονται, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι πόροι που υπάρχουν δεν πρέπει να κατανέμονται πιο δίκαια και με προτεραιότητα στην αντιμετώπιση μεγάλων προβλημάτων. Ένα παράδειγμα, οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι, έχουν μειωθεί δραστικά αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν και να κατανέμονται στους Δήμους με βάση πληθυσμιακά κυρίως κριτήρια. Στην παρούσα συγκυρία, η Αττική αδικείται, καθώς οι ΚΑΠ δεν κατανέμονται ανάλογα με τον σημερινό πληθυσμό αλλά με αυτόν που αποτυπώνεται στην απογραφή του 2001. Άρα, μπορεί να διεκδικήσει και να πετύχει το αυτονόητο που είναι μια κατανομή με βάση τα πραγματικά στοιχεία του πληθυσμού, που καταγράφηκαν στην απογραφή του 2011 και τα οποία περιμένουμε να ανακοινωθούν στο τέλος Μαΐου.
Αντίστοιχα, υπάρχουν σημαντικοί αναπτυξιακοί πόροι που όχι απλώς έχουμε τη δυνατότητα, αλλά και την υποχρέωση να μεταφραστούν σε πραγματικά έργα μέχρι το 2015. Μόνο από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη», που διαχειρίζεται το ΥΠΕΚΑ, αυτή τη στιγμή για την Αττική έχουμε εντάξει έργα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Από το Πρόγραμμα «Αλ. Μπαλτατζής» υπάρχουν σημαντικοί πόροι και ενταγμένα έργα για την αναβάθμιση, τον καθαρισμό και την προστασία των δασικών περιοχών. Αντίστοιχα, η Αττική δικαιούται σημαντικούς πόρους από το Πράσινο Ταμείο ως αποτέλεσμα του περιβαλλοντικού ισοζυγίου από τη ρύθμιση των αυθαιρέτων.
Αυτό που έπρεπε να είναι αυτονόητο δεκαετίες τώρα, η δικαιοσύνη και η προτεραιοποίηση στην κατανομή των δημοσίων δαπανών, δεν έχει περιθώριο να μη γίνει πράξη πια σήμερα.