Για μία ακόμη φορά η χώρα ζει σε καθεστώς εικονικής πραγματικότητας. Από τη μια πλευρά η κυβέρνηση πανηγυρίζει για δανεικά λεφτά, που έπρεπε να είχαμε πάρει πριν από μήνες. Κι από την άλλη, η αντιπολίτευση γκρινιάζει για τους λάθος λόγους. Με υπολογισμούς «τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, έξι το λαδόξιδο» η «Αυγή» υπολογίζει ότι μόνο 1,1 δισ. θα πάνε στην πραγματική οικονομία, λες και τα 5,9 δισ. με τα οποία θα αποπληρωθούν χρέη...
...του κράτους στις επιχειρήσεις (η «Αυγή» τα βαφτίζει... «δημοσιονομικές ανάγκες») θα πάνε στο Καμερούν. Μη μιλήσουμε για τα 16 δισ. της αναγκαίας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών τα οποία η αριστερή μυθιστορία προσπαθεί να μας πείσει ότι εξανεμίζονται...
Το πρόβλημα με την εικονική πραγματικότητα που κατασκευάζεται εκατέρωθεν είναι ότι για μία ακόμη φορά η χώρα βρίσκεται αλλού γι’ αλλού. Η κομματική αντιπαράθεση γίνεται για επικοινωνιακούς λόγους (κερδίσαμε λένε οι μεν, χάσατε λένε οι άλλοι) και όχι για την ουσία. Δεν συζητάμε για τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν, γκρεμίζουμε τα τείχη για να περάσει η δόση. Δεν προβάλλουμε συνεκτικό σχέδιο για την ανάπτυξη, καταφεύγουμε στην αριστερή μιζέρια για να ισοπεδώσουμε μια θετική εξέλιξη.
Η συνέχεια εδώ.
