Παραθέτω ένα απόσπασμα από χθεσινή ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα για θέματα Παιδείας:Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν έχει καμία μαγική συνταγή, έχει τις προτάσεις του, αλλά έχει όμως και μία αδιαπραγμάτευτη αφετηρία στην αντίληψή του. Η Ανώτατη Εκπαίδευση οφείλει πρωτίστως να υπηρετεί τις μορφωτικές ανάγκες της κοινωνίας και το έργο...
...της αναμόρφωσης των ΑΕΙ είναι δημοκρατική υπόθεση των ανθρώπων της ανώτατης εκπαίδευσης και όχι των εντεταλμένων εκκαθαριστών της πολιτικής των Μνημονίων.
Συνεπώς, καμία «Αθηνά» δεν μπορεί να περπατήσει αν πρώτα η πανεπιστημιακή κοινότητα, οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι δεν εκφράσουν την άποψή τους. Αν τους απασχολεί η γνώμη τους ακόμα. Το σχέδιο «Αθηνά» δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αντιθέτως αυτό το ίδιο είναι ένα πρόβλημα για την Ανώτατη Εκπαίδευση επειδή έρχεται χωρίς διάλογο, χωρίς πόρους, χωρίς διασφάλιση των δικαιωμάτων της εκπαιδευτικής κοινότητας, χωρίς διασφάλιση των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων, να χαρίσει την ανώτατη εκπαίδευση στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Η δική μας στρατηγική κατεύθυνση είναι η δημόσια - δωρεάν παιδεία που θα έχει ως στόχο ένα εκπαιδευτικό σύστημα υψηλής ποιότητας. Η αριστερά σε αυτήν την μνημονιακή απορρύθμιση δεν μένει μόνο στο ρόλο της μαχητικής αντιπολίτευσης, οφείλει να πρωτοστατήσει στην προώθηση μιας ριζοσπαστική και δημοκρατικής πρότασης για ένα ένα εναλλακτικό πανεπιστήμιο που θα ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες και θα προάγει την επιστημονική γνώση. Θέλουμε δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση, που θα στηρίζεται σε ένα σύγχρονο, συμμετοχικό, ακαδημαϊκό πανεπιστήμιο.
Υπάρχουν προϋποθέσεις και αυτές είναι η αύξηση των κρατικών δαπανών, η κάλυψη και ο πολλαπλασιασμός των οργανικών θέσεων διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού των ΑΕΙ/ΑΤΕΙ, η δωρεάν φοίτηση σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και η αποφασιστική ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας.
Σχόλιο Παραπολιτικής: Το μόνο σαφές σημείο της συγκεκριμένης τοποθέτησης του Αλέξη Τσίπρα είναι η παραδοχή περί μη ύπαρξης «μαγικής συνταγής». Κατά τα λοιπά, πρόκειται για ένα κοινότοπο ευχολόγιο που η Αριστερά διατυπώνει από το 1974 μέχρι σήμερα.
Ο Τσίπρας μας λέει τι δεν πρέπει να γίνει. Δεν πρέπει να γίνει το σχέδιο Αθηνά. Μας λέει επίσης τι θα ήθελε να γίνει γενικότερα, σε ένα επίπεδο οραματικό. Θέλει μια «ριζοσπαστική» και «δημοκρατική» πρόταση. Θέλει «δημόσια» και «δωρεάν» παιδεία, θέλει το πανεπιστήμιο να είναι «σύγχρονο»,«συμμετοχικό», «ακαδημαϊκό».
Προτείνει αύξηση των κρατικών δαπανών αλλά δεν μας λέει που θα κατευθυνθούν αυτές οι δαπάνες.
Προτείνει πολλαπλασιασμό των οργανικών θέσεων διδακτικού κι ερευνητικού προσωπικού, χωρίς όμως να επιχειρηματολογεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Μοιάζει απλώς να έχει υιοθετήσει χωρίς ιδιαίτερο προβληματισμό την άποψη ότι όσο πιο πολλοί είναι καθηγητές τόσο πιο καλό είναι το Πανεπιστήμιο. Μπορώ να τον διαβεβαιώσω ότι το πρόβλημα συχνά είναι η πληθώρα των καθηγητών (ή καθηγητάδων).
Συνοψίζοντας, το Δημόσιο Πανεπιστήμιο έχει βρει στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα τον χειρότερο δυνατό υπερασπιστή του. Χωρίς προτάσεις, χωρίς γνώση του θέματος και με ένα κεφάλι γεμάτο με τα αριστερίστικα κλισέ που εμπορευόταν στα φοιτητικά αμφιθέατρα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει καθημερινά ότι ποτέ πριν κάποιος διεκδικητής της πρωθυπουργίας δεν διέθετε μικρότερο βάθος σκέψης από τον ίδιο.
