Ο λόγος που αποφύγαμε μέχρι σήμερα να σχολιάσουμε το θέμα είναι απλός: δεν το γνωρίζουμε σε βάθος, δεν είμαστε σε θέση να τοποθετηθούμε με σιγουριά...
...υπέρ ή κατά των επιχειρημάτων των δυο αντιμαχόμενων πλευρών.
Μετά και τα χθεσινά επεισόδια και τις διαστάσεις που έλαβε η κάλυψη τους από τα ΜΜΕ, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε σε τουλάχιστον ένα συμπέρασμα, λίγο-πολύ γνωστό: σε αυτή τη χώρα λατρεύουμε τα άκρα και μισούμε τη μετριοπάθεια.
Χαζεύοντας τα διάφορα ρεπορτάζ, μπορεί κανείς είτε να διαβάσει ότι οι κάτοικοι έχουν απόλυτο δίκιο και κακώς η Αστυνομία επιχειρεί να εφαρμόσει τους νόμους είτε να διαβάσει πόσο τρελοί είναι όλοι αυτοί οι κάτοικοι και πόσο υπέροχη είναι αυτή η επένδυση. Χώρος για μια ενδιάμεση άποψη δεν φαίνεται να υπάρχει, τουλάχιστον σε αυτού του τύπου τον δημόσιο διάλογο.
Προσωπικά, θα μου επιτρέψετε πάντως να αναζητώ την αλήθεια κάπου στη μέση. Δεν μπορώ να ασπαστώ στη συγκεκριμένη περίπτωση την ανιστόρητη κι επιπόλαιη εκδοχή της αρχής «καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται» καθώς καλώς ή κακώς είναι σχεδόν θεμιτό οι κάτοικοι μιας περιοχής να διατυπώνουν εμφατικά τη βούληση της για το μέλλον του τόπου τους. Μια τέτοια στάση δεν αποθεώνει φυσικά τη βία αλλά δείχνει μια ελάχιστη διάθεση μη περιορισμού σε δημοφιλή κλισέ, που συχνά αποδεικνύονται ανεπαρκή εργαλεία ανάλυσης και κατανόησης των κοινωνικών συμπεριφορών.
Δεν μπορώ επίσης να ακολουθήσω την τελευταία μόδα που θέλει τους mainstream Έλληνες πολιτικούς να λατρεύουν την επιχειρηματικότητα και να προσπαθούν να την υπερασπιστούν σε κάθε ευκαιρία. Καλές οι επενδύσεις, καλοπροαίρετη η ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα αλλά το «θέσεις εργασίας με οποιοδήποτε κόστος» δεν μπορώ προσωπικά να το αποδεχθώ. Πάντα χωράει μια αξιολόγηση του συνόλου των παραμέτρων και φαίνεται ότι υπάρχει πράγματι ένα ζήτημα με το χαμηλό κέρδος του Δημοσίου από τη συγκεκριμένη επένδυση.
Συνοψίζοντας, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι στις Σκουριές διαδραματίζονται απλώς κάποιες σκηνές της συνήθους ανομίας που χαρακτηρίζει την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης. Αυτή τη φορά, το θέμα μοιάζει να είναι πιο σοβαρό. Μπορεί όλα να θυμίζουν Κερατέα με μια μικρή διαφορά: τα λεφτά αυτή τη φορά είναι πολλά...
