«Η Ευρώπη δεν μπορεί να λειτουργεί σαν να έχει μπροστά της μία ακόμη δεκαετία για την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης» τόνισε στην Ολομέλεια, η Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κυρία Άννυ Ποδηματά.Στο πλαίσιο της συζήτησης για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας των Τραπεζών με τη συμμετοχή του κ. Michel Barnier, Επιτρόπου για την Εσωτερική Αγορά και τις Υπηρεσίες, η κυρία Ποδηματά υπενθύμισε ότι "όταν πριν από ένα χρόνο τον Ιούνιο του 2012, ανακοινώθηκε το σχέδιο για την Τραπεζική Ένωση με τους τρεις πυλώνες - τον ενιαίο μηχανισμό εποπτείας, το ευρωπαϊκό ταμείο εκκαθάρισης και ένα ευρωπαϊκό...
...σύστημα εγγύησης καταθέσεων - έγινε δεκτό με ενθουσιασμό διότι έτσι έμπαιναν, επιτέλους, οι βάσεις για να υλοποιηθεί ένα βασικό δομικό στοιχείο που λείπει από τη σημερινή, αποδεδειγμένα ελλειπτική Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Εξίσου ενθουσιωδώς - είπε η Αντιπρόεδρος του ΕΚ - έγιναν αποδεκτές οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του περασμένου Ιουνίου γιατί ήταν από τις λίγες φορές που το Συμβούλιο έστειλε ένα μήνυμα αποφασιστικότητας και συνοχής, ανακόπτοντας την επιδείνωση της κρίσης στην Ισπανία και την Ιταλία. Ωστόσο, μετά από αυτό το μεγάλο βήμα προς τα εμπρός, άρχισαν τα βήματα προς τα πίσω, καθώς επικράτησαν ξανά εθνικές προτεραιότητες και εθνικές λογικές." Στη συνέχεια, η κυρία Ποδηματά χαρακτήρισε πολύ σημαντική τη συμφωνία για τον ενιαίο εποπτικό μηχανισμό, "όμως να μην ξεχνάμε ότι ο στόχος μας ήταν να έχει τεθεί ο μηχανισμός αυτός ήδη σε λειτουργία. Δεν μπορούμε να λειτουργούμε σαν να έχουμε μπροστά μας μία δεκαετία για να ολοκληρώσουμε αυτό που ξεκινήσαμε."
«Δεν είναι αρκετό αυτό που συνέβη στην Κύπρο για να συνειδητοποιήσουμε ότι η ΟΝΕ δεν μπορεί να είναι τόσο αδύναμη να διαχειριστεί τραπεζικές κρίσεις; Δεν έχει έρθει η ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για ειδικές περιπτώσεις και ότι χρειαζόμαστε ευρωπαϊκές λύσεις για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα;"» διερωτήθηκε η κυρία Ποδηματά και κατέληξε: «Ακόμη και η σωστή αρχή της εκ των έσω διάσωσης των τραπεζών (bail-in) για να αποδώσει οφέλη πρέπει να εφαρμόζεται παντού στο πλαίσιο μιας λειτουργικής τραπεζικής ένωσης και όχι αποσπασματικά και ισοπεδωτικά, όπως έγινε στην περίπτωση της Κύπρου αυξάνοντας τους κινδύνους αποσταθεροποίησης αντί να τους περιορίζει.»
