Η αυταξία της ύπαρξης

19.6.13

Πριν από περίπου 10 μέρες, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος δέχθηκε τα πυρά μέρους της κοινής γνώμης (και τα δικά μας) για την απόφαση του να δώσει συνέντευξη στον περιβόητο Γιώργο Τράγκα. Ήταν μια ακόμα ακατανόητη επιλογή, όχι η μόνη των τελευταίων 12 μηνών.


Από το ευνουχιστικό «συγγνώμη» της προεκλογικής περιόδου...



...του Μαΐου του 2012 μέχρι και πριν την κρίση της ΕΡΤ, το ΠΑΣΟΚ είχε αποφασίσει να περιορίσει τον εαυτό του σε ένα ρόλο παρατηρητή των εξελίξεων, λαμβάνοντας την αυταπόδεικτα λανθασμένη πολιτική απόφαση να μην συμμετάσχει με πολιτικά στελέχη στο υπουργικό συμβούλιο.

Το ΠΑΣΟΚ πέρασε τον τελευταίο χρόνο πυροβολώντας τα πόδια του, χάνοντας συνεχώς στελέχη και κυρίως επιτρέποντας στον Αντώνη Σαμαρά του 19% του Μαΐου να νιώθει πανίσχυρος πρωθυπουργός. Από αυτό εδώ το βήμα είχε υποστηριχθεί από πολύ νωρίς ότι το ΠΑΣΟΚ θα βρεθεί να απολογείται για τα κακά αυτής της κυβέρνησης και η ΝΔ θα αποθεώνεται για τα (όποια) καλά.

Παρ' όλα αυτά όμως, το ΠΑΣΟΚ αποτελεί την θετική έκπληξη αυτών των ημερών, κάτι το οποίο προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσω. Με χαρά διαπίστωσα ότι τα στελέχη του κόμματος ασπάστηκαν την άποψη ότι το θέμα δεν είναι η ΕΡΤ αλλά η ίδια η λειτουργία της Δημοκρατίας και δεν διστάζουν μέχρι στιγμής να πάνε μέχρι τέλους τη σύγκρουση με τον αυταρχικό Αντώνη Σαμαρά.

Το ΠΑΣΟΚ επέλεξε αυτές τις μέρες, σχεδόν για πρώτη φορά από το 2012, να υπάρξει και να κάνει αυτό που κάνει κάθε κανονικό κόμμα, να εκπροσωπήσει δηλαδή τους ψηφοφόρους τους, να τιμήσει τη λαϊκή εντολή συμμετοχής στην κυβέρνηση την οποία κι έλαβε με τρόπο σαφή.

Δεν ξέρω αν υπάρχει χρόνος για το κόμμα του Ευάγγελου Βενιζέλου να συναντήσει ξανά το ιστορικά ευρύ ακροατήριο της δημοκρατικής παράταξης αλλά ίσως για πρώτη φορά αποκτά ένα πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών του. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ βασανίζεται από τις μετεφηβικές ονειρώξεις του προέδρου του και η Δημοκρατική Αριστερά από την πίστη της στην αξία των μισόλογων, το καχεκτικό ΠΑΣΟΚ του 2013 καταφέρνει να είναι ο μόνος φορέας που κάπως αντιστέκεται στο αυτοκαταστροφικό ντελίριο της αυλής του νυν πρωθυπουργού.

Ακόμα κι αν οι δημοσκοπήσεις εξακολουθήσουν να διαπιστώνουν ότι το κόμμα είναι κλινικά νεκρό, το ΠΑΣΟΚ ενδέχεται αυτές τις μέρες να κέρδισε κάτι που εδώ και μήνες είχε χάσει: το δικαίωμα στην ύπαρξη.