Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και ο εκλογικός συνασπισμός «Δημοκρατική Αριστερά-Πράσινοι» αποτελούν δυο από τις αρνητικές εκπλήξεις των εκλογών καθώς δεν κατάφεραν να πιάσουν το όριο του 3% και να εισέλθουν στη Βουλή.
Όπως συμβαίνει πάντοτε σε αυτές τις περιπτώσεις στην υπέροχη χώρα μας, η χολή από το πρωί περισσεύει με τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Φώτη Κουβέλη να παρουσιάζονται από ορισμένους ως οι φρικτοί διάβολοι που ορθώς καταδικάστηκαν από το εκλογικό σώμα.
Η αλήθεια είναι ότι οι δυο πολιτικοί άνδρες έκαναν πάρα πολλά λάθη τα τελευταία χρόνια, κυρίως γιατί ανέλαβαν πολλές ευθύνες, οι περισσότερες εκ των οποίων δεν τους αναλογούσαν. Έκαναν όμως και πολλά σωστά και κυρίως στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Για την επίδοση τους σε αυτές τις εκλογές, φταίνε κυρίως οι ίδιοι αλλά προσωπικά τους αναγνωρίζω το θάρρος να ζητήσουν να κριθούν από το λαό, ακόμα κι αν γνώριζαν πόσο δύσκολη ήταν γι' αυτούς η συγκυρία. Όπως και να έχει, το μήνυμα του ελληνικού λαού είναι σαφές και δεν επιδέχεται ιδιαίτερων ερμηνειών.
Μπορούμε να συζητάμε για ώρες το τι έκαναν λάθος οι δυο άνδρες αλλά φοβάμαι ότι με τον τρόπο αυτό χάνουμε τη μεγάλη εικόνα η οποία κατά τη γνώμη μου είναι απολύτως απαισιόδοξη για το μέλλον της χώρας. Όπως είχε συμβεί παλαιότερα με κόμματα όπως η Δράση, έτσι και τώρα, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες προτιμούν να ψηφίσουν προφυλακισμένους νεοναζί και τον Απόστολο Γκλέτσο παρά αξιοπρεπείς ανθρώπους που ανεβάζουν το μέσο όρο της ποιότητας του ελληνικού κοινοβουλίου.
Δεν ξέρω για τους εμποράκους εμπάθειας αλλά εμένα θα μου λείψουν από τη Βουλή ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Φίλιππος Σαχινίδης, ο Συμεών Κεδίκογλου, ο Φραγκίσκος Παρασύρης και ο Ηλίας Κικίλιας. Δεν βλέπω να έχουν εκλεγεί πολλοί πιο άξιοι από αυτούς. Επίσης, θα μου λείψουν ο Φώτης Κουβέλης, ο Νίκος Τσούκαλης και η Μαρία Γιαννακάκη. Δεν νομίζω ότι θα ήταν καταστροφή να είχε εκλεγεί βουλευτής ο σεμνός Νίκος Χρυσόγελος όπως και θεωρώ ότι μόνο να προσφέρουν θα είχαν άνθρωποι όπως ο Στέφανος Μάνος, ο Αντύπας Καρίπογλου σε προηγούμενες κοινοβουλευτικές συνθέσεις, με τους οποίους σε πολλά διαφωνώ.
Προσοχή! Δεν ισχυρίζομαι ότι όλοι αυτοί τα έκαναν όλα καλά κι ότι φταίει ο λαός. Αυτό που κυρίως διαπιστώνω είναι ότι πλέον το σοβαρό πολιτικό ακροατήριο στην Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένο, δικαίως απελπισμένο, ιδιαίτερα αυστηρό και έτσι δεν χωράνε όλοι. Ας το έχουμε υπόψιν μας τώρα που Τσίπρας και Καμμένος σκοπεύουν να το μικρύνουν ακόμα πιο πολύ.
