Την ώρα που όλες οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι οι περισσότεροι Έλληνες επιθυμούν την παραμονή της χώρας στο ευρώ και όλη η Ευρώπη αντιλαμβάνεται το ερώτημα του δημοψηφίσματος ως «ευρώ ή δραχμή», το ΝΑΙ αδυνατεί να εξασφαλίσει ένα σαφές προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις.
Όλα δείχνουν ότι το παλαιό πολιτικό προσωπικό την πάτησε αυτή τη φορά όπως ο βοσκός στο παραμύθι. Τώρα που για πρώτη φορά είπε την αλήθεια και τάχθηκε μαζικά υπέρ του ΝΑΙ, πολύ λίγοι είχαν μείνει να την ακούσουν. Ο κόσμος φοβάται το ΟΧΙ, φοβάται τη δραχμή αλλά μάλλον φαίνεται ότι φοβάται πολύ περισσότερο το να επιχειρήσουν πάλι να τον σώσουν οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Καραμανλής κ.α.
Αν Σαμαράς και Βενιζέλος είχαν παραιτηθεί ήδη από τις 26 Ιανουαρίου, το ΝΑΙ θα ήταν σήμερα τουλάχιστον στο 60%, μιας και δεν μπορώ προσωπικά να δεχθώ ότι τόσοι πολλοί Έλληνες έχουν παρανοήσει και δεν μπορούν να δουν ότι Τσίπρας και Βαρουφάκης τους δουλεύουν ψιλό γαζί. Εκείνοι όμως όχι μόνο δεν έκαναν πίσω αλλά εξακολουθούν, με τη βοήθεια των υστερικών ΜΜΕ, να μας υψώνουν το δάχτυλο και να λυσσάνε για δικαίωση. Αν και για διαφορετικούς λόγους που αφορούν κυρίως την ταύτιση του με τη διαπλοκή και το χαμηλό πολιτικό ανάστημα του, το ίδιο πρόβλημα «αποδοχής» έχει και ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Ακόμα λοιπόν κι αν το ΝΑΙ οριακά νικήσει και η χώρα καταφέρει να αποφύγει τον όλεθρο της δραχμής, τα πρόσωπα που το στήριξαν θα έχουν ηττηθεί και μάλιστα κατά κράτος από ένα μάτσο ημίτρελων και ψεκασμένων πολιτικάντηδων. Όσο λοιπόν κι αν στις συγκεντρώσεις του ΝΑΙ το πλήθος ουρλιάζει «ψεύτες, ψεύτες», το «κλέφτες, κλέφτες» των απέναντι θα ακούγεται πιο πειστικό, έστω κι αν πια δεν μοιάζει και τόσο επίκαιρο.
Η δικτατορία των μέτριων σωτήρων πρέπει σύντομα να πέσει.
