Κατατάσσω τον Κεμάλ Ντερβίς στους πιο σημαντικούς προοδευτικούς διανοούμενους του καιρού μας, γι' αυτό και διαβάζω πάντοτε με προσοχή τις δημόσιες τοποθετήσεις του.
Σήμερα, μιλώντας στην Καθημερινή της Κυριακής και στον Αθανάσιο Έλλις, εμφανίζεται, έστω υπό όρους, αισιόδοξος για την πορεία της Ελλάδας, κάτι που προσωπικά μου προκαλεί μια κάποια έκπληξη και με προβληματίζει παραγωγικά.
Ένα απόσπασμα των όσων δηλώνει:
Ένα απόσπασμα των όσων δηλώνει:
Τα πιο δύσκολα έχουν περάσει. Πρέπει να έχουν περάσει. 'Αλλωστε, έχει επέλθει μια τεράστια προσαρμογή στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, όπως και μια τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή. Ίσως όχι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά σε κάθε περίπτωση, έχει λάβει χώρα. Τώρα, υπό την προϋπόθεση ότι η αναδιάταξη του χρέους είναι μέρος του πακέτου, όπως έχει επανειλημμένα υποστηρίξει το ΔΝΤ...
- Οι Ευρωπαίοι εκπέμπουν μια διστακτικότητα.
- Ναι, το βλέπω, αλλά θα έλεγα ότι είναι εν μέρει και ένα παιγνίδι πιέσεων. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι υπάρχει τώρα η ευκαιρία για να αρχίσει η ελληνική οικονομία να αναπτύσσεται ξανά. Ίσως όχι με πολύ ταχείς ρυθμούς. Αλλωστε, η παγκόσμια οικονομία δεν βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Όπως ξέρετε, οι προβλέψεις του ΔΝΤ είναι οι χαμηλότερες των τελευταίων δέκα ετών. Ωστόσο, πιστεύω ότι λόγω του ότι έχουν υλοποιηθεί, έστω εν μέρει, όλα αυτά τα δύσκολα μέτρα, αν τώρα υπάρξει ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων που θα στοχεύει περισσότερο προς το μέλλον, προς την ανάπτυξη και την ορθότερη διάρθρωση της οικονομίας, και θα περιλαμβάνει επίσης την αναχρηματοδότηση του χρέους, είμαι έτοιμος να στοιχηματίσω ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει. Εάν γίνει αυτό, θα είμαι και σε προσωπικό επίπεδο πολύ χαρούμενος ως γείτονας και φίλος, και γνωρίζω πολλούς Έλληνες όλα αυτά τα χρόνια.
