Αν κάνουμε ένα βήμα πίσω και προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών ως ουδέτεροι παρατηρητές, φοβάμαι ότι κάπως θα τρομάξουμε με το τι φανατικά υποστηρίζει η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας μας.
Από την πρώτη στιγμή, μια αριστερή κυβέρνηση συνεχώς απαιτεί από τους πολίτες να δεχθούν ότι το παν είναι να εισπράξει το Δημόσιο 240 εκατομμύρια, ακόμα κι αν αυτά προέρχονται από παράνομες δραστηριότητες, ακόμα κι αν προέρχονται από σκανδαλώδη δανεισμό μέσω κρατικών τραπεζών, ακόμα κι αν η διαδικασία είσπραξης τους παραβιάζει πλήρως τις σχετικές συνταγματικές διατάξεις.
Τι σόι Αριστερά είναι αυτή που δημόσια κι ανοιχτά ζητά από τους πολίτες να ανεχθούν την παραβίαση του Συντάγματος υπέρ των εσόδων του Δημοσίου; Να είναι άραγε αυτός ο πάτος της εθνικής μας παρακμής ή πάει και πιο κάτω;