Σήμερα το πρωί, ξύπνησα σε ένα όμορφα στολισμένο μέσο ελληνικό σπίτι, άνοιξα την τηλεόραση, είδα αυτή την εικόνα και προς στιγμήν θέλησα να ανοίξω την πόρτα και να αρχίσω να τρέχω στον δρόμο με τις πυτζάμες ουρλιάζοντας "όχι άλλο κάρβουνο".
Επειδή όμως έκανε κρύο, δεν άνοιξα την πόρτα, έμεινα στο σπίτι και βυθίστηκα στην κατάθλιψη. Απεχθάνομαι την ηθικολογία στην Πολιτική, δυσκολεύομαι γενικά να παρακολουθήσω επιχειρήματα που βασίζονται μονάχα σε αοριστίες τύπου "μας αξίζει κάτι καλύτερο" αλλά σήμερα κάπως με έπιασε το παράπονο: μήπως τελικά μας αξίζει κάτι καλύτερο;
Πώς γίνεται μετά από 7 χρόνια κρίσης να θεωρείται ακόμα φοβερά σοβαρός δημοσιογράφος ο Παπαδάκης και ένας πολιτικός αρχηγός να παρακολουθεί ήρεμος μια αστρολόγο να καταθέτει τη δική της "εκτίμηση" για τα πολιτικά πράγματα;
Φτάνει. Ας αντισταθεί και κάποιος. Δεν αντέχουμε άλλο.
