Κυρίως το κλείσιμο του «βαλκανικού διαδρόμου» περιόρισε τις ροές, όχι τόσο η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας

Toυ Carlos Latuff

Ναι, οι ροές μειώθηκαν. Φυσικά όχι μόνο, και όχι τόσο, εξαιτίας της Συμφωνίας αλλά, όπως γνωρίζουμε, πρωτίστως εξαιτίας του σφραγίσματος του «βαλκανικού διαδρόμου». Το μερίδιο της Συμφωνίας στη μείωση των ροών είναι σημαντικό, αλλά το μεγάλο μέρος της δουλειάς είχε ήδη γίνει από πριν.

Επομένως, η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να κάνει κάτι από το οποίο συστηματικά απείχε: να φυλάξει η ίδια το βόρειο σύνορό της. Να το πω αλλιώς: αν υποθέσουμε πως η Ελλάδα είχε προλάβει να σφραγίσει με δική της πρωτοβουλία την Ειδομένη πέρυσι, τότε η διαπραγματευτική της θέση θα ήταν σίγουρα καλύτερη, ενώ ο αριθμός των ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν εδώ θα βρίσκονταν εξ αντικειμένου σε συναφή ύψη.

Σήμερα, η Ελλάδα είναι ελκυστικός προορισμός για πρόσφυγες και μετανάστες ως τράνζιτ. Αν πάψει να είναι τράνζιτ δεν θα είναι ελκυστικός προορισμός. Θα έχει πάντα ροές αλλά πιο ελεγχόμενες. Θα παλεύει όμως με αποφασιστικότητα και ηρεμία να διαχειρίζεται τα του οίκου της, περνώντας με σαφήνεια τα μηνύματα που πρέπει στον Βορρά και στον Νότο (Ανατολή καλύτερα). Άλλη «κατανόηση» δεν θα βρει: ούτε με ελεημοσύνες («δώστε ό,τι προαιρείσθε») ούτε με ψευτοπαλικαριές («θα σας γεμίσουμε πρόσφυγες»). Αν οι Έλληνες είναι μια φορά κυνικοί, οι Βορειοευρωπαίοι εκατό.

Μια ακόμα εύστοχη τοποθέτηση από τον Δημήτρη Χριστόπουλο για τη διαχείριση του προσφυγικού και μεταναστευτικού ζητήματος, μέσα από τις σελίδες του ΒΗΜΑτος της Κυριακής.