Αντίδοτο στον ευρωσκεπτικισμό και τη μιζέρια η ενθουσιώδης συνέντευξη Μακρόν στην Καθημερινή

7.9.17



Μόνο εθιμοτυπική και βαρετή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η συνέντευξη που παραχώρησε στον Αλέξη Παπαχελά και τον Αθανάσιο Έλλις ο Εμανουέλ Μακρόν καθώς ο ηγέτης της Γαλλίας εξηγεί με λεπτομέρειες το όραμα του για μια ισχυρότερη και περισσότερο ενοποιημένη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παραθέτω πέντε σημαντικά αποσπάσματα:

-Ένα κοινό σχέδιο δεν μπορεί να βασίζεται σε μια λογική αποκλεισμού. Η έξοδος της Ελλάδας θα σηματοδοτούσε, αργά ή γρήγορα, το τέλος του ευρώ. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουμε την έξοδο οποιουδήποτε κράτους-μέλους είναι να προτάξουμε ένα φιλόδοξο σχέδιο. Εάν οι Βρετανοί ψήφισαν υπέρ του Brexit, είναι γιατί πολλοί πολιτικοί ιθύνοντες εμπορεύθηκαν τον ευρωσκεπτικισμό και υποστήριξαν μια Ευρώπη εκπτώσεων: όταν η Ευρώπη δεν είναι πλέον προστατευτική και επιθυμητή, απορρίπτεται.

-Κατά τη διάρκεια της κρίσης, διαχειριστήκαμε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, για παράδειγμα δημιουργώντας τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, ο οποίος και στήριξε τη χρηματοδότηση της Ελλάδας ειδικότερα. Αλλά πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα, έχοντας δύο βασικές αρχές: την αλληλεγγύη και την υπευθυνότητα. Μια νομισματική ζώνη δεν μπορεί να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα χωρίς κοινό προϋπολογισμό, ο οποίος επιτρέπει την αντιμετώπιση των οικονομικών κραδασμών και την ενθάρρυνση της σύγκλισης μεταξύ των οικονομιών μας, στηρίζοντας επενδυτικά σχέδια σε χώρες που τα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Και ο προϋπολογισμός αυτός χρειάζεται μια πολιτική καθοδήγηση καθώς και έναν γνήσιο δημοκρατικό έλεγχο: αυτός είναι και ο λόγος που υποστηρίζω την ιδέα ενός υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών της Ευρωζώνης και ενός Κοινοβουλίου της Ευρωζώνης. Μέσα από αυτή την απαραίτητη δημοκρατική ολοκλήρωση, θα μετατρέψουμε την οικονομική και νομισματική ένωση σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, αποτελεσματικό και δίκαιο.

-Οι ΗΠΑ στρέφονται λιγότερο προς την Ευρώπη και αυτό αντιστοιχεί σε μια βαθύτερη τάση. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Ευρώπη πρέπει να είναι σε θέση να εξασφαλίζει τη στρατηγική της αυτονομία. Πρέπει να είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε τις διεθνείς κρίσεις μόνοι μας, να αναπτύσσουμε τις δικές μας επιχειρήσεις, να παράγουμε τις δικές μας στρατιωτικές δυνατότητες και να διατηρούμε την τεχνολογική προτεραιότητα επί των δυνάμει αντιπάλων μας. Το θέμα δεν είναι να αντικαταστήσουμε το ΝΑΤΟ, αλλά να δείξουμε ότι μέσα στη Συμμαχία οι Ευρωπαίοι είναι αξιόπιστοι.

-Σήμερα, η έμμονη ιδέα στην Ευρώπη είναι η ανταγωνιστικότητα μεταξύ των οικονομιών της. Ο στόχος πρέπει να είναι μάλλον να είναι ανταγωνιστική η Ευρώπη έναντι των αληθινών οικονομικών και εμπορικών της ανταγωνιστών, που διαθέτουν διαφορετικά μοντέλα, όπως η Κίνα, η Ινδία, οι ΗΠΑ... Γι’ αυτό υπεραμύνομαι μιας προστατευτικής ατζέντας που θα απαιτεί την αμοιβαιότητα στο άνοιγμα των αγορών, την πλαισίωση –και όχι την απαγόρευση– των μη ευρωπαϊκών επενδύσεων στους στρατηγικούς τομείς. Όσο για τους νέους πρωταθλητές, δεν είναι κάτι που αποφασίζεται με διατάγματα, όμως είναι βέβαιο ότι οι αυριανοί πρωταθλητές δεν θα αναπτυχθούν μόνο στην εθνική αγορά: ιδιαίτερα στον ψηφιακό χώρο, θα βοηθήσουμε στην ανάδυση αληθινών Ευρωπαίων και παγκόσμιων πρωταθλητών δημιουργώντας μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή αγορά, αναπτύσσοντας τη χρηματοδότηση των νεοφυών μας επιχειρήσεων και ρυθμίζοντας τον ανταγωνισμό ώστε να αποφευχθούν οι καταχρήσεις.

-Η Ευρώπη πρέπει να πάρει στα χέρια της την ασφάλειά της. Η διαπίστωση αυτή είναι απολύτως κοινή με την καγκελάριο Mέρκελ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον αποδίδουμε και οι δύο πολύ μεγάλη σημασία στην ενίσχυση της Ευρώπης της Άμυνας. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, πρέπει να περάσουμε από μια περίοδο όπου η Ευρώπη κοιτάζει τον εαυτό της, επειδή χρειάστηκε πρώτα να συμφιλιώσει τα παιδιά της, σε μιαν εποχή όπου η Ευρώπη προβάλλεται στον κόσμο και οικοδομεί την κυριαρχία της.