Διαβάζω στην Καθημερινή ότι ο υπουργός Εξωτερικός Νίκος Κοτζιάς, σε ομιλία του στη Νέα Υόρκη, δήλωσε ότι «η υιοθέτηση της τουρκικής θέσης για παραμονή τουρκικού κατοχικού στρατού δεν είναι διεθνισμός, αλλά ραγιαδισμός».
Κατά την προσωπική μου άποψη, πράγματι η υπεράσπιση της παρουσίας του τουρκικού κατοχικού στρατού στην Κύπρο δεν είναι ούτε αριστερή, ούτε διεθνιστική, ούτε προωθεί την ειρηνική λύση του Κυπριακού προβλήματος. Είναι μια ψευτοπροοδευτική προσέγγιση «εργαστηρίου», η οποία εξισώνει με τρόπο ανιστόρητο τις ευθύνες των διαφόρων μερών.
Εκτιμώ λοιπόν ότι ο κ. Κοτζιάς έχει δίκιο επί της ουσίας. Κάνει όμως ξανά ένα τεράστιο λάθος. Χάνει την ψυχραιμία του, ξεχνά ότι φέρει την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικού και καταλήγει να παίζει το παιχνίδι της Ακροδεξιάς και των νεοναζί εγκληματιών.
Δεν υπάρχουν «ραγιάδες» κ. Κοτζιά. Ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Κύπρο. Όπως δεν υπάρχουν και «προδότες». Υπάρχουν άνθρωποι που διαφωνούν μαζί σας (και μαζί μου στην προκειμένη), υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μια άλλη αντίληψη για τις διεθνείς σχέσεις ή και συνολικά για τον κόσμο.
Είναι ανεπίτρεπτο ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας να ρίχνει νερό στο μύλο εκείνων που προσπαθούν να μας πείσουν ότι η πολιτική σύγκρουση στην Ελλάδα διεξάγεται μεταξύ «πατριωτών» και «ραγιάδων».
