Από την πρώτη στιγμή λειτουργίας της, η Παραπολιτική τοποθετήθηκε ανοιχτά στον χώρο της Κεντροαριστεράς στηρίζοντας πολιτικούς και πολιτικές που υπηρετούν τον προοδευτικό μετασχηματισμό της χώρας.
Πολλάκις, υποστηρίξαμε με θέρμη τις επιλογές του Γιάννη Ραγκούση ως υπουργού Εσωτερικών. Από τη Διαύγεια μέχρι το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια κι από την ενίσχυση του ΑΣΕΠ μέχρι τον Καλλικράτη. Δεν παίρνουμε πίσω ούτε μια λέξη, δεν μπορούμε όμως και να μένουμε σιωπηλοί απέναντι σε φαινόμενα εκφυλισμού της πολιτικής διαδικασίας.
Είναι θεμιτή η φιλοδοξία του Γιάννη Ραγκούση να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή, ακόμα και αν ευθύνεται αποκλειστικά ο ίδιος για την πολιτική εξαφάνιση του. Δεν είναι όμως σε καμία περίπτωση θεμιτά τα μέσα που χρησιμοποιεί για να στρέψει πάνω του το ενδιαφέρον των πολιτών.
Έχει πει πολλά εξωφρενικά τις τελευταίες εβδομάδες, η καμπάνια του έχει τα πλέον σκληρά λαϊκίστικα χαρακτηριστικά μεταξύ των 10 υποψηφίων. Όμως στο όνομα του...πρότερου έντιμου πολιτικού βίου, θεωρήσαμε ότι δεν υπάρχει λόγος να είμαστε αυστηροί μαζί του. Υπάρχουν όμως και όρια, υπάρχει μια λεπτή κόκκινη γραμμή που σε καθιστά τον ίδιο γελοίο αν δεν σχολιάσεις την προφανή γελοιότητα.
Ο Γιάννης Ραγκούσης, σε συνέντευξη του στο περιοδικό Antivirus της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, προχώρησε στην παρακάτω δήλωση:
Προσωπικά, έχω συναντήσει εκπροσώπους της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας – σε ανώτατα κλιμάκια ακόμη και μητροπολίτες – οι οποία είναι ομοφυλόφιλοι και το κρύβουν. Τους αναγκάζουν και το κρύβουν.Δεν μπαίνω καν στον κόπο να εξηγήσω γιατί αυτή είναι η πιο αισχρή δήλωση που έχει κάνει υποψήφιος αρχηγός σε αυτήν την προεκλογική διαδικασία. Όποιος καταλαβαίνει, καταλαβαίνει.
Όποιος οραματίζεται τη μάχη για τα δικαιώματα του ανθρώπου να δίνεται με αυτού του επιπέδου τα επιχειρήματα δεν έχει θέση στη δημοκρατική παράταξη. Ούτε ως στέλεχος, πόσο μάλλον ως αρχηγός.
Λυπάμαι αληθινά πολύ.
Υ.Γ Κάποια στιγμή η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα θα πρέπει να μάθει και να αυτοπροστατεύεται από τυχοδιωκτικές επικοινωνιακές στρατηγικές διαφόρων πολιτικών και πολιτευτών. Αυτοί πάνε και έρχονται, τις δικές τους διεκδικήσεις συκοφαντεί ο τυχοδιωκτισμός τους.
