Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 29 χρόνια, η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» δολοφόνησε τον Παύλο Μπακογιάννη. Απάντησε με σφαίρες στις απόψεις του, του αφαίρεσε τη ζωή για να προσθέσει λεπτά δημοσιότητας στις παρανοϊκές ιδέες της.
Ο Παύλος Μπακογιάννης ήταν ο ορισμός του αυτοδημιούργητου ανθρώπου. Ήταν ο γιός ενός παππά που μεγάλωσε στην ορεινή Ελλάδα. Τέλειωσε το δημόσιο σχολείο, τέλειωσε το δημόσιο πανεπιστήμιο και συνέχισε την ακαδημαϊκή και επαγγελματική του σταδιοδρομία στη Γερμανία.
Ο Παύλος Μπακογιάννης αντιλαμβανόταν την Πολιτική ως μια διαδικασία που κυρίως είχε σκοπό της την πρόοδο του τόπου. Γι'αυτό και δεν ξέχασε ποτέ την ιδιαίτερη πατρίδα του, γι'αυτό δεν σταμάτησε ποτέ να προσέχει τον τόπο του, ακόμα κι όταν άρχισε να πρωταγωνιστεί στο πολιτικό star system της Αθήνας.Ο Παύλος Μπακογιάννης είχε βαθιά πίστη στη Δημοκρατία και στην ικανότητα της να επουλώνει της εθνικές πληγές. Γι'αυτό πρωταγωνίστησε τόσο στην αντίσταση κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών όσο και στην εθνική συμφιλίωση.
Ο Παύλος Μπακογιάννης έδειξε με την αντιστασιακή του δράση ότι η αντίσταση στην κατάλυση του πολιτεύματος είναι καθήκον κάθε δημοκράτη κι όχι προνόμιο κάποιου συγκεκριμένου πολιτικού χώρου. Ο Παύλος Μπακογιάννης έδειξε με την πολιτική του στάση ότι η πολιτική αναμέτρηση Αριστεράς-Δεξιάς μπορεί να διεξαχθεί χωρίς αναφορές στον Εμφύλιο Πόλεμο.
Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά το θάνατο του, η πολιτική κληρονομιά του Παύλου Μπακογιάννη μοιάζει, κάπως αναπάντεχα, πιο επίκαιρη από ποτέ. Σήμερα, η τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας είναι είναι μια νεοναζί εγκληματική οργάνωση. Σήμερα, στους κόλπους δημοκρατικών κομμάτων υπάρχουν άνθρωποι που μέχρι τα 40 τους νοσταλγούσαν τη Χούντα και άνθρωποι που εξακολουθούν να παράγουν «ναι μεν αλλά» όταν καλούνται να καταδικάσουν την τρομοκρατία.
Σήμερα, η πολιτική κληρονομία συμφιλίωσης και εθνικής ενότητας του Παύλου Μπακογιάννη μοιάζει να είναι η ιδανική αξιακή αφετηρία οικοδόμησης μιας ισχυρής και μεταμνημονιακής Ελλάδας -που θα συνεχίσει μεν να τρώγεται με τα ρούχα της αλλά τουλάχιστον για το μέλλον και όχι για το παρελθόν.
