Ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε

Η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν ίσως η δυσκολότερη που η εποχή αυτού του φαύλου πολιτικού συστήματος μας ανάγκασε να ζήσουμε. Είναι πια δεδομένο ότι ζούμε τις πρώτες ημέρες μιας νέας εποχής, μιας νέας καθημερινότητας.

Οι διακηρύξεις για το τέλος της Μεταπολίτευσης μοιάζουν πια περιττές. Το καταλάβαμε όλοι. Δεν είμαστε από αυτούς που θα δαιμονοποιήσουμε κάθε πεπραγμένο των τελευταίων δεκαετιών. Το πολιτικό σύστημα της περιόδου αυτής φάνηκε για αρκετά χρόνια αντάξιο των προσδοκιών μιας κοινωνίας που έθεσε τον πήχη αρκετά χαμηλά.

Για χρόνια, είχαμε τους πολιτικούς που μας άξιζαν. Είναι χαζό να τους κατηγορούμε. Όταν ψηφίζει κάποιον για να σε διορίσει, δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα περισσότερο από την εξέλιξη του σε έναν διεκπεραιωτή της διαφθοράς.

Η Μεταπολίτευση άφησε πίσω της μια γεύση πικρή, κυρίως εξαιτίας της μιζέριας που φόρτωσε σε μια ολόκληρη γενιά που προσπαθούσε να διαγνώσει το πρόβλημα. Τώρα πια όμως ξέρουμε.

Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για...

...δάκρυα και κραυγές. Ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε. Ένα καλό χαμόγελο είναι μια καλή αρχή. Εξαιρέστε μας από τη δημοπρασία πόνου και μιζέριας που διεξάγεται στα ΜΜΕ. Είμαστε νέοι άνθρωποι και έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Σε ένα μέλλον που οι σημερινοί έμποροι του τρόμου θα αποτελούν μια δημόσια διαπομπευμένη μειοψηφία.

Θα τα καταφέρουμε. Θα επιβιώσουμε. Όχι άλλο αυτομαστίγωμα...


Κοινοποιήστε το στο Facebook

Μήπως τελικά θα πρέπει να ευχαριστήσουμε το Focus;

Ένα εξώφυλλο ενός περιοδικού που μέχρι χθες δεν γνώριζε κανείς ήταν αρκετό για να αρχίσει ολόκληρη η χώρα να ασχολείται με το αγαπημένο της άθλημα, τον αστείρευτο λαϊκισμό!

Έχουμε λάβει τουλάχιστον 40 e-mails με το τίτλο "Απάντηση στο γερμανικό Focus" τα οποία μας παρουσιάζουν δεκάδες εξίσου κακόγουστες εικόνες για να "μαλώσουμε" τους Γερμανούς!

Η Ελλάδα στα καλύτερα της, ο Ελληναράς μοιάζει ευτυχής. Γιατί;

Μα γιατί επιτέλους βρήκαμε έναν Εχθρό! Πόσο χρήσιμο...

Τους τελευταίους μήνες, ο Έλληνας άρχισε να συνειδητοποιεί για πρώτη φορά ότι φέρει και ο ίδιος τεράστιες ευθύνες για την κατάντια αυτής της χώρας, όσο κι να κάποιοι προσπαθούν να τον πείσουν ότι δεν φταίει σε τίποτα κι ότι για όλα φταίνε οι πλούσιοι, οι πολιτικοί κτλ...

Ο Έλληνας δεν άντεξε. Και σιγά μην άντεχε...

Τώρα για όλα φταίει η κακή Γερμανία η οποία μάλιστα έσφαζε και κόσμο στο Δίστομο και στα Καλάβρυτα. Ανάθεμα κι αν ξέρει κάποιος από αυτούς που είναι το Δίστομο...

Ελάτε λοιπόν όλοι μαζί να κράξουμε τη Γερμανία. Δεν φταίμε σε...

...τίποτα πια! Είμαστε ελεύθεροι για ακόμα μια φορά να το παίξουμε τα θύματα των "Μεγάλων Δυνάμεων"!

Εξάλλου, όλοι δεν ξέρουμε ότι οι Αμερικάνοι έβαλαν τις φωτιές, ότι έριξαν τον Καραμανλή λόγω του αγωγού κι ότι τα Δεκεμβριανά προκλήθηκαν από οργισμένες ομάδες Ταλιμπάν που προωθούν την ισλαμοποίηση αυτής της άγιας χώρας;

Σκεφθείτε λοιπόν μήπως είναι καλύτερα να πούμε κι ένα ευχαριστώ στο Focus που ενεργοποίησε και πάλι όλα εκείνα τα φιλάρεσκα αντανακλαστικά που ήταν τόσο καιρό βαθιά κρυμμένα;

Υ.Γ Τα ΜΜΕ σηκώνουν το θέμα πολύ ψηλά! Μην χάνεις ούτε στιγμή! Κοίταξε όμως και λίγο πίσω σου, μπορεί να περάσει στα κρυφά και κανά μέτρο...

Κοινοποιήστε το στο Facebook

Tι θα λέγατε για μια απεργία των πολιτών και μάλιστα Σάββατο;

Γροθιές ψηλά και πάμε (ή ΠΑΜΕ). Η χώρα λοιπόν είναι έτοιμη και πάλι να "παραλύσει" από τη γενική απεργία που έχουν κηρυχθεί.

Τι θα δούμε; Ακόμα μια απεργία με ελάχιστη κοινωνική συμμετοχή όπου 30.000-40.000 συνδικαλιστές θα κάνουν δημόσιες σχέσεις και θα φωτογραφίζονται με γκριμάτσες που θα ξεχειλίζουν "οργή" κι "αποφασιστικότητα".

Ταυτόχρονα με αυτούς, απεργούν και οι δημοσιογράφοι, πιστά τσιράκια της εκάστοτε εξουσίας. Τι σημαίνει αυτό; Τα πλάνα από τις πορείες και τις διαμαρτυρίες θα τα δούμε από Παρασκευή σε δίλεπτα ρεπορτάζ ανάμεσα σε Τρισέ κι Αλμούνια. Έχουμε μάθει πλέον...

Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν οι απεργίες ορθώς γίνονται ή αν όντως θίγονται δικαιώματα των εργαζομένων. Κανένας δεν το αμφισβητεί αυτό. Αν δεν γίνονταν και σήμερα πορείες και διαδηλώσεις, πότε θα γίνονταν;

Ο προβληματισμός πλέον είναι ριζικά διαφορετικός. Είναι άραγε αποτελεσματικές οι πορείες και οι συγκεντρώσεις; Μεγάλη συζήτηση ή μήπως όχι και τόσο; Για να απαντήσουμε στην ερώτηση αρκεί να αναλογιστούμε τι ακριβώς "προκαλεί" μια πορεία.

Κλείνουν οι δημόσιες υπηρεσίες, τα...

...μέσα μεταφοράς αδρανοποιούνται, ακυρώνονται πτήσεις και δρομολόγια, τα κανάλια δείχνουν όλοι μέρα επαναλήψεις, η κυβέρνηση δηλώνει ότι κατανοεί τα αιτήματα των απεργών και την επόμενη μέρα κάθε κατεργάρης στον πάγκο του... Μέχρι την επόμενη απεργία! Έτσι ήταν πάντα, θα μου πείτε! Μήπως όμως σήμερα ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τακτική;

Τι θα λέγατε λοιπόν για μια απεργία διαφορετική από τις άλλες; Τι θα λέγατε να απεργούσαμε για 1-2 μέρες, όχι με την ιδιότητα του εργαζόμενου αλλά με την ιδιότητα του πολίτη. Τι σημαίνει αυτό;

Για 1 μέρα, κανείς να μην αγοράσει τίποτα, να μην πάει για καφέ, να μη πάει στον κινηματογράφο, να μην αγοράσει εφημερίδα (αγοράζει άραγε ακόμα κανείς;) και γενικά να μην ξοδέψει απολύτως τίποτα παραπανίσιο από τις βασικές του ανάγκες επιβίωσης!

Ούτε ένα ευρώ σε αυτή την περίφημη "αγορά" ! Και για να μην κουράζουμε και κανέναν πέραν του δέοντος, προτείνουμε η απεργία αυτή να γίνει την παραδοσιακά καταναλωτική ημέρα, δηλαδή Σάββατο!

Κάτι σαν ένα τεράστιο εμπάργκο σε όλους όσους προτιμούν να αυξάνουν το κέρδος τους με την περικοπή των εργασιακών δικαιωμάτων και όχι με τη βελτίωση των προσφερόμενων υπηρεσιών και προϊόντων, σε όσους έχουν μάθει να επιβιώνουν κερδοσκοπώντας, σε όσους έχουν μάθει να ζουν με βασική πηγή εισόδων τις κάθε λογής κρατικές επιδοτήσεις.

Σκεφθείτε μόνο ένα Σάββατο χωρίς 60-70.000 καταναλωτές στα πεζοδρόμια της Αθήνας. Το κόστος της απεργίας θα είναι μεγάλο και δεν θα επιβαρύνει το ήδη ταλαιπωρημένο κράτος. Θα επιβαρύνει την ίδια την αγορά χωρίς κορώνες και κομματικούς βερμπαλισμούς.

Χωρίς συνδικαλισταράδες, εργατοπατέρες και λοιπούς επαγγελματίες επαναστάτες.

Ένα κίνημα των πολιτών για τους πολίτες. Πώς σας φαίνεται ;

Παραπολιτικός

Κοινοποιήστε το στο Facebook