Στα όρια της φτώχειας οι Γερμανοί συνταξιούχοι;

28.4.08

Ανοίγοντας τα μάτια και βλέποντας τα κακώς κείμενα στον πλανήτη.
Ο κόσμος, είναι πια ένα μεγάλο χωριό!
.
.
Τώρα που πέρασαν οι χαρές και τα πανηγύρια κι αυτής της Λαμπρής, καιρός είναι να ξαναγυρίσουμε στην ψυχρή πραγματικότητα. Δεν θα ασχοληθώ εγώ εδώ με τις προβλεπόμενες αυξήσεις που έρχονται, γιατί το «θέμα» θα το …εξαντλήσουν διεξοδικά, αναμφίβολα, τα διάφορα ΜΜΕ καθώς και τα συνακολουθούντα «ειδησεογραφικά» blogs. Εγώ θα ήθελα να αφιερώσω σήμερα ένα άρθρο, σε όλους αυτούς, που δεν αργούν να δράξουν την ευκαιρία να «σούρνουν» τον …«εξάψαλμο» στην Ελλάδα και στους Έλληνες - λες και μιλούν για εχθρούς!

Έχω πει και άλλη φορά πως δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, για τα πολλά «κουσούρια» που έχουμε σαν λαός και δεν αρνούμαι πως έχω εκφράσει και εγώ κατά καιρούς την αγανάκτηση μου, σε διάφορα άρθρα, για τα κακώς κείμενα στον τόπο μας. Όταν όμως βλέπω κάποιους να έχουν κάνει σχεδόν «επάγγελμα» την γκρίνια, την δυσφήμηση και την απαξίωση της Ελλάδας, σε όλα τα επίπεδα, τότε αυτό με «βγάζει από τα ρούχα μου»!

Δεν είδα ποτέ αυτούς τους «κυρίους» να αναφέρουν κάτι για το γεγονός ότι τα ίδια – και χειρότερα – συμβαίνουν δυστυχώς παντού στον πλανήτη, χωρίς να εξαιρούνται και οι δήθεν «προηγμένες» χώρες. Με τις αναφορές τους δείχνουν, δήθεν, κοινωνική ευαισθησία, ενώ εμένα μου δίνουν την εντύπωση ότι κάνουν μάλλον προπαγάνδα. Διότι αν είχαν πραγματική κοινωνική ευαισθησία, τότε θα παρουσίαζαν τα πράγματα σε όλη τους την διάσταση, χωρίς να τα περιορίζουν μόνο μέσα στα Ελληνικά σύνορα. Αγνοούν – ή κάνουν πως αγνοούν - πως ο κόσμος έχει γίνει ποια ένα μεγάλο χωριό.

Για τον λόγο αυτό, κάνω αρχή από σήμερα, να παρουσιάζω τα κακώς κείμενα και εκτός Ελλάδος, για να έχουμε επιτέλους μια σφαιρική οπτική των πραγμάτων, χωρίς εσωστρέφεια:

Η συνέχεια στο αξιόλογο blog του Άλκιμου εδώ