Ναι κύριε Λιάπη, πράγματι, «Επιτέλους πια…», αλλά αντί να το λέτε εσείς αυτό μάλλον θα έπρεπε να το λέει ο λαός. Εσείς θιχτήκατε (και μπορεί να έχετε δίκιο, ποιος ξέρει), αλλά τι να πει και ο λαός που χρόνια και χρόνια ανέχεται όλους εσάς τους πολιτικούς να του έχετε κάτσει στο σβέρκο και να του δαγκώνετε κάθε μέρα την αρτηρία του λαιμού του, με σκοπό να του ρουφάτε το λιγοστό πια αίμα που του έχει μείνει. Μάλιστα το αίμα που ρουφάτε και οι τριακόσιοι, μαζί φυσικά με τους παρατρεχάμενους σας, είναι δανικό από τις τράπεζες. Επομένως μη θίγεστε όλοι εσείς τόσο εύκολα.
Αλήθεια αν ήμουν στην θέση σας και φυσικά ήμουν τόσο καθαρός, ξέρετε τι θα έκανα; Δεν θα ζητούσα έλεος πια, αλλά θα παραιτούμουν από τον υπουργικό θώκο, και από την βουλευτική μου ασυλία και σαν απλός πολίτης θα άρχιζα να κάνω μηνύσεις σε όλους αυτούς που με κατηγόρησαν, αλλά όχι κρυμμένος πίσω από ασυλίες και άλλες τέτοιες λαμογιές.
Πάντως ευτυχώς που το κόμμα σας κυβερνάει με σεμνότητα και ταπεινότητα. Φαντασθείτε τι θα γινόταν αν κυβερνούσε χωρίς σεμνότητα και ταπεινότητα. Ούτε ψήλος στον κόρφο μας δηλαδή. Ζητάτε να σας πιστέψουμε ότι δεν κάνατε τίποτα το μεμπτό. Μπορεί πράγματι να μη κάνατε τίποτα, μπορεί να είστε ο ένας, ο καθαρός, ο άσπιλος, αλλά δεν σας βλέπω να κάνετε τίποτα ενάντια σ’ αυτούς που κάτι έχουν κάνει.
Εμπρός λοιπόν κύριε Λιάπη, εσείς αναλάβετε εκστρατεία ενάντια σε κάθε πολιτικό που τα έχει πιάσει (και είναι οι περισσότεροι), βάλτε δικούς σας ανθρώπους να ψάξουν για τα λαμόγια, κάντε τους μηνύσεις, κλείστε τους μέσα, ζητήστε από τον ξάδερφο σας να άρει τις ασυλίες όλων σας όταν μάλιστα πρόκειται για παρανομίες εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και ίσως τότε (αν είστε καθαρός), δεν θα χρειαστεί να παρακαλάτε μπροστά στις κάμερες, μιας και θα έχετε αποδείξει περίτρανα ότι πραγματικά ήσασταν ο καθαρός και ο άσπιλος. Εμπρός πείτε «Επιτέλους πια…» και κάνετε έργα, όχι λόγια.
