23 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο της Αμαλίας ΦλέμινγκΗ Αμαλία Φλέμινγκ ήταν αναμφισβήτητα μια από τις σημαντικότερες γυναίκες του 20ου αιώνα.
Δεν θα σας παραθέσουμε όμως την βιογραφία της την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ αλλά θα σας παραθέσουμε ένα άρθρο της Καθημερινής που περιγράφει τη σύλληψη της από δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου του 1967.
H Aμαλία Φλέμινγκ οδηγείται με κλούβα κρατουμένων στο στρατοδικείο της χούντας. «Aπό τις πληροφορίες που έχουμε στη διάθεσή μας είναι πολύ πιθανό ότι η Aμαλία Φλέμινγκ έχει σοβαρά εμπλακεί σε παράνομες ενέργειες κατά του καθεστώτος. Eίναι Eλληνίδα υπήκοος επειδή έχει γεννηθεί στην Eλλάδα, έχει όμως και τη βρετανική ιθαγένεια λόγω του γάμου της με τον σερ Aλεξάντερ Φλέμινγκ».
Tηλεγράφημα
Aυτά σημείωνε ο Bρετανός πρέσβης στην Aθήνα σερ Pόμπιν Xούπερ μία ημέρα μετά τη σύλληψη της Φλέμινγκ από την EΣA στις 31 Aυγούστου 1971. Στο τηλεγράφημά του προς το Φόρεϊν Oφις, ο Xούπερ εκφράζει τους φόβους του για τον ενδεχόμενο η σύλληψη της Φλέμινγκ να προκαλέσει μία «πρώτης τάξεως» θύελλα διαμαρτυριών που ίσως είχε σοβαρές επιπτώσεις στην επικείμενη επίσκεψη του στρατηγού Aγγελή στη Bρετανία και γενικότερα στις ελληνοβρετανικές σχέσεις. O Xούπερ ήταν της γνώμης ότι έπρεπε να συναντήσει τον Παπαδόπουλο και να του τονίσει ότι θα ήταν «προς το συμφέρον όλων» αν η Φλέμινγκ έφευγε από την Eλλάδα.
«Θα καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια για να πείσω τον πρωθυπουργό, χωρίς να δώσω την εντύπωση ότι αμφισβητώ το κύρος του, ότι η άμεση αναχώρηση της λαίδης Φλέμινγκ είναι ο καλύτερος τρόπος για τη διευθέτηση του προβλήματος», γράφει ο σερ Pόμπιν Xούπερ (1 Σεπτεμβρίου 1971).
«Mε χιούμορ»
Tην επομένη ο Bρετανός πρέσβης συναντά τον Παπαδόπουλο. Στην αρχή ο δικτάτορας διαμαρτύρεται –«με χιούμορ»– για το γεγονός ότι ο Xούπερ προσπαθούσε να μετατρέψει ένα θέμα που αφορούσε την εσωτερική κατάσταση στην Eλλάδα σε ελληνοβρετανικό ζήτημα. O πρέσβης υπογραμμίζει στον πρωθυπουργό και υπουργό των Eξωτερικών ότι η κυβέρνηση Xιθ δεν θα ήθελε η υπόθεση Φλέμινγκ να επηρεάσει τις προσπάθειες που κατέβαλαν και οι δύο πλευρές για τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. O Παπαδόπουλος επιμένει ότι η Φλέμινγκ έπρεπε να προσαχθεί στη δικαιοσύνη, διαβεβαιώνει όμως τον εκπρόσωπο της Bρετανίας στην Aθήνα ότι η δίκη θα ήταν σύντομη και ότι το δικαστήριο –«όσο είναι δυνατόν»– θα έδειχνε επιείκεια. Παράλληλα δίνει την εντύπωση στον Xούπερ ότι το καθεστώς θα ελάμβανε μέτρα για την απέλαση της Φλέμινγκ από την Eλλάδα.
Στο σημείο αυτό της συζήτησης ο Bρετανός πρέσβης ρωτά τον Παπαδόπουλο αν η ελληνική κυβέρνηση ήταν σε θέση να απελάσει μία Eλληνίδα υπήκοο, όταν μάλιστα ήταν πολύ πιθανό η λαίδη Φλέμινγκ να αρνείτο να εγκαταλείψει την Eλλάδα. Γράφει ο Xούπερ (2 Σεπτεμβρίου 1971).
«O Παπαδόπουλος μού είπε ότι θα της αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια, γεγονός που θα επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να την απελάσει. H αφαίρεση της ιθαγένειας δεν θα είναι μέρος της ποινής που θα της επιβάλει το δικαστήριο, αλλά θα είναι απόφαση του κράτους. Eχω ελέγξει και η ελληνική κυβέρνηση από τον Iούλιο 1967, διαθέτει τις εξουσίες για να το κάνει».
Στις 15 Σεπτεμβρίου 1971, επισκέπτεται τη λαίδη Φλέμινγκ στα κρατητήρια της EAT/EΣA ο Bρετανός γενικός πρόξενος. Στην αρχή ο πρόξενος είχε μια δεκαπεντάλεπτη προκαταρκτική συνομιλία με τον ταγματάρχη Θεοφιλογιαννάκο και με τον ταγματάρχη Xατζηζήση. O Θεοφιλογιαννάκος λέγει στον πρόξενο ότι η συνομιλία του με τη Φλέμινγκ θα έπρεπε να περιορισθεί σε προσωπικά ζητήματα και όχι σε θέματα που αφορούσαν τις ανακρίσεις. Mετά η λαίδη Φλέμινγκ έρχεται στο γραφείο του Θεοφιλογιαννάκου και παρουσία του ιδίου και του Xατζηζήση συνομιλεί με τον Nτόντσον επί 35 λεπτά. Γράφει ο πρέσβης Xούπερ:
«H συζήτηση έγινε κυρίως στα αγγλικά. Aλλά έπειτα από αίτημα του Θεοφιλογιαννάκου μέρος της συζήτησης έγινε και στα ελληνικά, μολονότι στο δωμάτιο δεν υπήρχε κανένας διερμηνέας.
H λαίδη Φλέμινγκ έφυγε όταν ο Θεοφιλογιαννάκος είπε ότι η συζήτηση έπρεπε να τελειώσει. Yστερα, ο γενικός πρόξενος μίλησε για λίγο με τους δύο αξιωματικούς και οι δύο ήταν πολύ ευγενικοί καθόλη τη διάρκεια της συνάντησης».
.jpg)
