94 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα Ιουλίου Βερν στην Αμιένη της Γαλλίας
Ο Ιούλιος Βερν (γαλλικά: Jules Verne) ήταν Γάλλος συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1828 στην Νάντη και πέθανε στις 24 Μαρτίου 1905 στην Αμιένη.
Ο Ιούλιος Βερν ήταν ένας από τους πρωτοπόρους των μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας. Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του συγγραφέα όπως το ονόμαζε "επιστημονικών εκπαιδευτικών μυθιστορημάτων": ο προσεκτικός αναγνώστης θα πληροφορηθεί πολλά για την χλωρίδα, πανίδα, γεωγραφία και ιστορία τών περιοχών όπου διαδραματίζονται τα έργα του. Εν μέρει ορισμένα κεφάλαια τών έργων του είναι καθαρά και μόνο πληροφοριακού χαρακτήρα, όπως πχ. το πρώτο κεφάλαιο "Το σκλαβοπάζαρο" στο δεύτερο μέρος "Στην Αφρική" τού μυθιστορήματος "Ο δεκαπενταετής πλοίαρχος".
Έτσι και οι διάφορες επινοήσεις στα έργα του δεν είναι προϊόντα φαντασίας, αλλά προσεκτικά ερευνημένες πιθανότητες. Εκ τών πραγμάτων δηλαδή έπρεπε ορισμένα μέσα μετακίνησης στα μυθιστορήματά του να γίνουν αργότερα πραγματικότητα. Μάλιστα ορισμένες εφευρέσεις του είχαν ήδη πραγματοποιηθεί: ο ίδιος ο Ιούλιος Βερν έγραφε οτι οι ιταλοί είχαν φτιάξει υποβρύχια 60 χρόνια πριν απο τον καπετάνιο Νέμο.
Η ζωή και το έργο του
Ο παγκόσμια γνωστός και πολυδιαβασμένος συγγραφέας, που θεωρείται από τους εφευρέτες των μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας γεννήθηκε σε συνοικία εφοπλιστών τής παραθαλάσιας Nάντης και ήταν το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά ενός δικηγόρου και μιας μητέρας από εφοπλιστική οικογένεια. Σε ηλικία έντεκα ετών προσπάθησε τάχα στα κρυφά να μπαρκάρει σαν μούτσος για τις Ινδίες. Τον κατέβασαν την τελευταία στιγμή από το καράβι. Αυτό το γεγονός αποδείχτηκε ωστόσο ότι ήταν αποκύημα τής φαντασίας τής πρώτης βιογράφου του, της Μαργκερίτ Αλλότ ντε λα Φυγ. Ο Ιούλιος τελείωσε φρόνιμα το γυμνάσιο και σπούδασε νομικά για να αναλάβει αργότερα το δικηγορικό γραφείο τού πατέρα του.
Αργότερα, ως φοιτητής στο Παρίσι άρχισε να γράφει και είχε επαφή με τον κόσμο των λογοτεχνών, μεταξύ άλλων με τους Αλέξανδρο Δουμά τον πρεσβύτερο και τον νεώτερο όπως και με τον Βίκτωρα Ουγκώ. Μετά το τέλος των σπουδών του (1849) παρέμεινε στο Παρίσι και δοκίμασε πρώτα την τύχη του ως θεατρικός συγγραφέας διαφόρων ειδών, από τραγωδίες ως Λιμπρέτα.
Το 1851 δημοσιεύονται στο λογοτεχνικό περιοδικό „Le Musée des familles“ οι πρώτες του μικρές ιστορίες: „Les premiers navires de la marine mexicaine“ (Τα πρώτα καράβια τού μεξικανικού ναυτικού) και „Un voyage en ballon“ (Ταξίδι μέσα σε ένα αερόστατο). Εντούτοις συνεχίζει τα θεατρικά κομμάτια όλων των ειδών. Το 1855 δημοσιεύεται το πρώτο του μυθιστόρημα ταξιδιών και περιπέτειας το Un hivernage dans les glaces (Ένας Χειμώνας στους πάγους).
Ο ντροπαλός Ιούλιος θα παντρευτεί το 1857 την Ονορίν Μορέλ (Honorine Morel), μια χήρα με ήδη δυο κόρες. Για λόγους βιοπορισμού πήρε άδεια εργασίας ως χρηματιστής, επάγγελμα που εξάσκησε με σχετική επιτυχία. Το 1859 θα ταξιδέψει με τον φίλο του Αριστίντ Ινιάρ (Aristide Hignard) στην Σκωτία και αργότερα στην Σκανδιναβία. Όταν βρισκόταν στην Δανία, γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1861 και ο γιος του Μισέλ (Michel). Γύρισε πέντε μέρες μετά την γέννηση του γιού του και έκτοτε παραπονιόταν ότι το κλάμα του παιδιού του αποσπά την συγκέντρωσή του για την συγγραφή μιας ιστορίας για ένα αερόστατο.
Το 1862 θα γνωρίσει τον εκδότη Πιέρ-Ζυλ Ετζέλ (Pierre-Jules Hetzel) ο οποίος αγόρασε το πρώτο του μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας το Cinq semaines en ballon (Πέντε εβδομάδες με το αερόστατο) και συμφώνησε μαζί του για επιπλέον μυθιστορήματα του ίδιου τύπου. Παράλληλα, του έδινε συμβουλές για επιτυχές γράψιμο, που θα άρεσε στο αναγνωστικό κοινό. Αργότερα, με την βοήθεια του Ετζέλ θα έρθει σε επαφή με ερευνητές και εφευρέτες που διαπλάτυναν τις γνώσεις του και τον συμβούλευαν σε ειδικά θέματα και τροφοδοτούσαν με ιδέες.
Μετά την επιτυχία του
Πέντε εβδομάδες με το αερόστατο έγινε γνωστός ως συγγραφέας και μπόρεσε πλέον να συντηρείται μόνο με τη συγγραφή. Τα επόμενα χρόνια έγραψε πάρα πολλά μυθιστορήματα που συνήθως δημοσιεύονταν σε συνέχειες στο νεανικό περιοδικό του Ετζέλ Magazine illustré d'éducation et de récréation πριν εκδοθούν ως βιβλία. Το βάρος επικεντρώνονταν σε μυθιστορήματα ταξιδιών και περιπετειών.
Τα βιβλία του, που απευθύνονταν κυρίως σε νεανικό και σχετικά μορφωμένο αρσενικό κοινό, δεν ήταν επιτυχίες μόνο στην Γαλλία, αλλά χάρη στις μεταφράσεις τους, και σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Τα γνωστότερα έργα του είναι: 1863/64 Voyages et aventures du capitaine Hatteras (Ταξίδια και περιπέτειες τού πλοιάρχου Χατεράς); 1864 Voyage au centre de la Terre (Ταξίδι στο κέντρο τής γης); 1865 De la Terre à la Lune (Από τη Γη στη Σελήνη); 1869 Autour de la Lune (Γύρω από τη Σελήνη) καθώς και Vingt mille lieues sous la mer (20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα).
Το 1872 δημοσιεύτηκε το Le Tour du monde en quatre-vingt jours (Ο γύρος τού κόσμου σε 80 ημέρες), η μεγαλύτερη επιτυχία του Βερν από άποψη πωλήσεων, το οποίο διασκεύασε με έναν άλλο συγγραφέα επιτυχώς για το θέατρο. Το 1876 εκδόθηκε το πολιτικό δράμα Michel Strogoff (Μιχαήλ Στρογκώφ), που και αυτό με την σειρά του διασκευάστηκε σε επιτυχημένο θεατρικό έργο.
Μετά την έκδοση του Ο γύρος τού κόσμου σε 80 ημέρες ο Βερν έγινε πλούσιος. Παρά τις επιτυχίες του δεν κατάφερε το 1883 να γίνει μέλος τής γαλλικής ακαδημίας, όπως ήταν η επιθυμία του. Έτσι, άρχισε να κάνει πολλά ταξίδια, εν μέρει με ιδιόκτητα μηχανοκίνητα ιστιοφόρα και διατηρούσε ένα εντυπωσιακό σπίτι στην Αμιένη όπου ζούσε και από όπου καταγόταν η γυναίκα του. Από το 1888 καταφέρνει να εκλέγεται συνεχώς ως δημοτικός σύμβουλος και με αυτή του την ιδιότητα θα ασχοληθεί ιδιαίτερα με την πολεοδομία και το θέατρο.
Μετά το 1880 ο Βερν πέρασε πλέον το ζενίθ τής δημιουργικότητας του, αλλά συνέχιζε να γράφει και να δημοσιεύει έργα σχεδόν χωρίς διάλειμμα μέχρι λίγο πριν από τον θάνατό του. Η πίστη του όμως στα τεχνικά επιτεύγματα σιγά σιγά εξασθενεί και από πολιτικής άποψης γίνεται πιο συντηρητικός.
Όπως ήταν φυσικό για έναν τόσο επιτυχή συγγραφέα, πολλά από τα μυθιστορήματά του θα γυριστούν στον 20ό αιώνα σε ταινία. Δεν είναι τυχαίο που το 1954 το πρώτο ατομικό υποβρύχιο τού κόσμου, το αμερικάνικο Ναυτίλος (Nautilus), λαβαίνει το όνομά του από το συνώνυμο φουτουριστικό υποβρύχιο τού καπετάνιου Νέμο από το 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα.
Κοινοποιήστε το στο Facebook
.jpg)
