Χρειάζεται συνεπώς να φέρουμε φάτσα κάρτα τις μορφές των υπαιτίων της κατάστασης. Τυγχάνει να είναι όλοι τους αρχηγοί ή εν δυνάμει αρχηγοί μιας μεγάλης παράταξης της χώρας.
Έχουμε και λέμε:
Ο πρωθυπουργός πέρα από τα περί κοπώσεως κλπ. είναι αυτό που ξέραμε στο σχολείο ως κλασσικό τεμπέλη. Όχι μόνο δεν διοικεί – ειδικά σε τέτοια συγκυρία- αλλά σκέφτεται το αλέ και πώς να την κάνει με τα χίλια. Του δίνεται μια τεράστια ευκαιρία με την υπόθεση Παυλίδη που πηγαίνει στη Βουλή να ζητήσει από την κοινοβουλευτική ομάδα να τον παραπέμψουν και έτσι χάνει τη δεδηλωμένη και πάμε σε εκλογές που δεν θα χάσει με εξευτελιστικό ποσοστό αλλά απλώς με μεγάλο. Όχι θα κάτσει να σκάσει και ν΄ ασχοληθεί με τη χώρα και τις περιπέτειες που την έβαλε. Ατύχησαν όσοι τον ψήφισαν και ας πρόσεχαν, όσο για τους άλλους που δεν τον ψήφισαν, καλά να πάθουν γιατί δεν είναι μαζί του και τους αξίζει χειρότερη τιμωρία. Γαία και πυρί μειχθήτω.
Έπεται η Ντόρα Μητσοτάκη- Μπακογιάννη- Κούβελου. Είναι τέτοιοι οι χειρισμοί της στην εξωτερική πολιτική, που κάνει ακόμα και τους φίλους της Αμερικανούς να μην την εμπιστεύονται και να στρέφονται όλο και πιο πολύ, όλο και πιο γρήγορα προς τους Τούρκους που τους θεωρούν σοβαρότερους συμμάχους από μας. Αν δείξει την ίδια επιμέλεια και με την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας ή οι ψηφοφόροι της ΝΔ θ΄ αλλάξουν κόμμα ή η Ντόρα. Και οι δύο δεν μπορούν να συνυπάρξουν.
Τελευταίος αλλά όχι έσχατος ο Γιώργος Σουφλιάς. Ναι αυτός που δεν ακούει αλλά δεν δίστασε να πει ότι αυτοί που έχουν οικολογικές ευαισθησίες παπαρολογούν. Για φανταστείτε τον έστω και στην σκάντζα πρωθυπουργό και πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας…
Γενικώς είμαστε μια κακιά ατμόσφαιρα και ακόμα δεν έχουμε δει και τα χειρότερα με την παρούσα κυβέρνηση.
ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑ
Κοινοποιήστε το στο Facebook