Σταύρος Λαμπρινίδης : "Μπορούμε να αλλάξουμε την Ευρώπη"

1.6.09

Αποκλειστική συνέντευξη στην Παραπολιτική

Η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία έγινε debate των πολιτικών αρχηγών εν όψει των Ευρωεκλογών και ήταν μια συζήτηση στην οποία ακούσαμε τελικά πολύ λίγα πράγματα για την Ευρώπη…

Δεν ακούσαμε σχεδόν τίποτα για την Ευρώπη κι αυτό οφείλεται κυρίως στον τρόπο διεξαγωγής του debate αλλά και στις ερωτήσεις . Οι δημοσιογράφοι θα μπορούσαν να εστιάσουν περισσότερο σε ευρωπαϊκά θέματα και το τονίζω αυτό γιατί τα ευρωπαϊκά θέματα δεν είναι διαφορετικά από τα ελληνικά . Όσο θεωρούμε ότι τα ευρωπαϊκά θέματα δεν σχετίζονται με τους μισθούς μας , με την ανεργία των νέων , με την προστασία του περιβάλλοντος κτλ , τόσο θα απαξιώνουμε το κατ ‘ εξοχήν πεδίο όπου λαμβάνονται όλες αυτές οι αποφάσεις , δηλαδή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο . Πρώτα λαμβάνονται εκεί οι αποφάσεις και στη συνέχεια τις εφαρμόζει η Ελληνική Βουλή . Περίπου το 70% των νόμων που υιοθετεί η Βουλή σε έναν χρόνο αποτελούν απλώς εφαρμογή των αποφάσεων που έχουν ήδη ληφθεί πρώτα στις Βρυξέλλες . Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Ιρλανδία , στην Ολλανδία κτλ… Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο . Οι περισσότερες αποφάσεις που έχουν ληφθεί τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη έχουν ένα πολύ συγκεκριμένο συντηρητικό ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο . Η κρίση δεν προέκυψε σαν μια ξαφνική καταιγίδα ή σαν θέλημα Θεού . Προέκυψε από τις αποφάσεις και τις αναποτελεσματικές λύσεις συγκεκριμένων υπουργών και πρωθυπουργών . Κατά την διάρκεια των τελευταίων 5 ετών , οι 22 από τους 27 πρωθυπουργούς της Ε.Ε είναι συντηρητικοί . Με άλλα λόγια , δεν υπάρχει «καλή» ή «κακή» Ευρώπη . Η Ευρωπαϊκή Ένωση διοικείται κι αποφασίζει για εμάς και για την υπόλοιπη Ευρώπη μέσα από 3 θεσμικά όργανα που απαρτίζονται από ανθρώπους με ονοματεπώνυμο, που εκλέγουμε εμείς: το Συμβούλιο των πρωθυπουργών , την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που διορίζεται από τους πρωθυπουργούς και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που εκλέγεται απευθείας από τους λαούς . Τα τελευταία πέντε χρόνια , και τα 3 αυτά όργανα διοικούνταν...

...από συντηρητικούς . Πρόκειται για τη γνωστή Ευρωπαϊκή Επιτροπή του κ. Μπαρόζο , το Συμβούλιο των πρωθυπουργών που καθοδηγείται από 22 συντηρητικούς και το Κοινοβούλιο, όπου πρώτο κόμμα ήταν το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα και τρίτο κόμμα οι Φιλελεύθεροι. Αν δεν μας αρέσει πού μας έχει πάει η Ευρώπη αλλά και η κυβέρνηση στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, είναι απολύτως στο χέρι μας στις ευρωεκλογές να αλλάξουμε ριζικά κατεύθυνση.

Οι Ευρωεκλογές στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται μάλλον αδιάφορα από τους πολίτες . Πιθανότατα θα υπάρξει αρκετά μεγάλη αποχή ενώ ακούσαμε και τον ίδιο τον κ.Καραμανλή να αναφέρει στη συνέντευξη του στο Mega ότι η ψήφος στις Ευρωεκλογές είναι πιο «χαλαρή» . Δεν είναι λίγο παράξενο αυτό ; Οι Ευρωεκλογές διεξάγονται κάθε 5 χρόνια και μέχρι την επόμενη αναμέτρηση η εσωτερική επικαιρότητα απασχολείται από τις οδηγίες της Ε.Ε . Η ισχύς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αρχίζει να γίνεται μεγαλύτερη κι από αυτή της Ελληνικής Βουλής…

Έχετε απόλυτο δίκιο . Θέλω να σας πω κάτι για την αποχή . Κατανοώ απολύτως τους πολίτες που αισθάνονται απογοητευμένοι από την Ευρωπαϊκή Ένωση , την Ελλάδα , την κυβέρνηση και γενικότερα από το πολιτικό σύστημα . Τους πολίτες που αισθάνονται ακόμα και οργή. Μια αποχή όμως ή μια ψήφος διαμαρτυρίας που οφείλεται σε μια αίσθηση που έντεχνα έχουν επιβάλει πάνω μας διάφοροι – είτε άνθρωποι των ΜΜΕ είτε συντηρητικοί πολιτικοί – που υπαγορεύει ότι « δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα , δεν είναι τίποτα στα χέρια μας» άρα «κάτσε σπίτι σου , στον καναπέ σου και βλέπε στις ειδήσεις αυτά που σου δείχνουν, αυτά που σε τρομάζουν και που σε κάνουν να αισθάνεσαι ανήμπορος να αλλάξεις τα πράγματα» δεν μπορώ να την δεχθώ . Είναι μια αίσθηση βαθιά αντιδημοκρατική και δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα .

Αφήνουμε τους άλλους να αποφασίζουν για εμάς , αφού πρώτα τους έχουμε παραχωρήσει το δικαίωμα να σκέπτονται για εμάς…

Είναι λάθος αυτό . Υπάρχουν καλοί και κακοί πρωθυπουργοί , καλοί και κακοί βουλευτές . Το μέλλον μας είναι να μπορούμε να ψηφίζουμε αυτόν ή αυτούς που μπορούν να κυβερνήσουν καλύτερα τον τόπο κι όχι απλά να ρίχνουμε μια ψήφο διαμαρτυρίας, που τελικά επιτρέπει στην απαράδεκτη αυτή κυβέρνηση να λέει ότι «όλα πάνε καλά» . Θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που αφορά την εργασία και την ανεργία . Στα τέλη του 2008 , αφού είχε ξεσπάσει η οικονομική κρίση , αυτοί οι συντηρητικοί πρωθυπουργοί φέρνουν προς ψήφιση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένα νόμο για την ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας . Τι προέβλεπε αυτός ο νόμος ; Οι εργαζόμενοι να εργάζονται 65 με 75 ώρες την εβδομάδα . Ήταν ένας νόμος που αντικατόπτριζε τη νοοτροπία αυτών των συντηρητικών πολιτικών : Όταν τα πράγματα πάνε καλά , δεν μοιράζουμε τον πλούτο αλλά αφήνουμε να τον έχουν οι λίγοι . Όταν όμως τα πράγματα στραβώσουν , μοιράζουμε στους πολλούς και στους αδύναμους το κόστος . Δεν είναι τυχαίο ότι ο νόμος αυτός ήρθε από αυτούς τους συγκεκριμένους πολιτικούς στο Κοινοβούλιο όπως δεν είναι τυχαίο ότι τον νόμο αυτό τον μπλόκαραν με έναν «αντι - νόμο» οι σοσιαλιστές . Με τον Alejandro Cercas , έναν περίφημο Ισπανό σοσιαλιστή ως εισηγητή , και μαζί με άλλους σοσιαλιστές αναζητήσαμε συνεργασίες στο Κοινοβούλιο, το πετύχαμε με τις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις και κατορθώσαμε να μπλοκάρουμε το 65ωρο .

Σας κατηγορούν – κυρίως από το ΚΚΕ - όμως ότι έχετε ψηφίσει – σαν Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα – περίπου το 97% των νομοσχεδίων από κοινού με το Λαϊκό Κόμμα…

Πρόκειται για μια ανακρίβεια που έχει υποπέσει και παλαιότερα στην αντίληψη μου . Δεν με ενδιαφέρει να μπω σε μια διαδικασία αντιπαράθεσης με το ΚΚΕ . Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν αναφέρει πράγματα που είναι εκτός τόπου και χρόνου . Μιλώ με στοιχεία . Κατά καιρούς , σαν σοσιαλιστές , έχουμε ψηφίσει από κοινού με όλα σχεδόν τα κόμματα ( Αριστερούς , Πράσινους , Λαϊκούς κτλ ), περίπου στα ίδια ποσοστά με το καθένα, 60-70% των περιπτώσεων . Αυτό συμβαίνει επειδή κανένα κόμμα δεν έχει την πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και για να μπορέσεις να περάσεις τις θέσεις σου , πρέπει να επιδιώκεις πάντα να κτίζεις τις κατάλληλες, νικηφόρες για εσένα, συμμαχίες . Υπό αυτές τις συνθήκες, το πιο σημαντικό ερώτημα για το ΚΚΕ και το κάθε ΚΚΕ, δεν είναι μόνο το πόσες φορές έχει ψηφίσει μαζί, για παράδειγμα, με το ΛΑΟΣ, που είναι πολλές , αλλά κυρίως να κοιτάξει τι έχει προκαλέσει η ψήφος τους σε θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν τους Ευρωπαίους . Θα σας δώσω ένα παράδειγμα . Πριν ένα μήνα , ήρθε στο Ε. Κοινοβούλιο ο νόμος για την προστασία των καταναλωτών και του περιβάλλοντος με βάση την έκθεση της Άννυς Ποδηματά ( ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ ) η οποία έδινε μάχη ενάντια στα λόμπυ των μεγάλων εταιριών που δρουν στην Ευρώπη και ενάντια στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Μπαρόζο για την «ενεργειακή σήμανση» των προϊόντων . Τι σημαίνει αυτό ; Σήμερα , τα προϊόντα που διατίθενται στα καταστήματα έχουν μια σήμανση από το Α έως το G . Με τον τρόπο αυτό , ο καταναλωτής μπορεί να βλέπει τη ενέργεια καταναλώνει η παραγωγή ενός προϊόντος και να μπορεί απορρίπτει και να «τιμωρεί» εταιρίες που παρασκευάζουν προϊόντα που καταστρέφουν το περιβάλλον . Τα λόμπι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήθελαν να καταργήσουν τη σήμανση αυτή γιατί δεν τους συνέφερε . Δώσαμε μάχη για να παραμείνει . Κερδίσαμε σχεδόν σε όλα εκτός από μια έκθεση που αφορούσε τη σήμανση στα ψυγεία που διατίθενται κατά εκατομμύρια στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο . Χάσαμε τη ψηφοφορία αυτή για 2 ψήφους . Ξέρετε τι ψήφισε το ΚΚΕ ; Οι 3 ευρωβουλευτές του επέλεξαν την αποχή και έτσι χάθηκε η ψηφοφορία . Ταυτίστηκαν δηλαδή, στο όνομα της αντίδρασης κατά των πάντων, με τους Δεξιούς, που ήθελαν να καταργηθεί αυτή η σύμβαση . Με ενδιαφέρει , λοιπόν , να ξεφύγουμε από τα κόμματα του «Ωχ αδερφέ!…» αλλά και του « Όχι αδερφέ ! ». Το «Ώχ αδερφέ!» ταιριάζει στη Νέα Δημοκρατία που είναι της νοοτροπίας « δεν βαριέσαι, θα τα βρουν οι αγορές , θα τα βρουν οι ισχυρές κυβερνήσεις μεταξύ τους» και επιλέγει το « δεν διεκδικώ και χάνω » . Το « Όχι αδερφέ» είναι αυτό που έγινε με την ψηφοφορία για την προστασία των καταναλωτών και του περιβάλλοντος που μόλις σας είπα . Όταν αρνείσαι να χτίζεις συνεργασίες , καθίστασαι συχνά στην πράξη η «ουρά» των συντηρητικών .

Δεν ισχύει δηλαδή ότι έχετε ψηφίσει από κοινού με το Λαϊκό Κόμμα το 97% των νόμων ;

Φυσικά και δεν ισχύει . Έχουμε ψηφίσει περίπου στο 60-70% των περιπτώσεων μαζί με Οικολόγους Πράσινους , Αριστερούς , Λαϊκούς , Φιλελεύθερους κι άλλους . Δεν ισχύει καθόλου αυτή η κατηγορία κι αυτό δείχνει και μια άγνοια .

Ψηφίσατε τον Μπαρόζο ;

Όχι ! Τον καταψηφίσαμε μάλιστα ! Αλλά ήμασταν και το κόμμα που μπλόκαρε τον περίφημο Μπουτιλιόνε , τον ακροδεξιό επίτροπο που πρότεινε ο Μπερλουσκόνι το 2004 και που εξανάγκασε στο διορισμό μίας νέας Επιτροπής . Οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ πρωταγωνίστησαν στο μπλοκάρισμα του και μάλιστα το περιοδικό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου φιλοξένησε άρθρο στο πρωτοσέλιδο του όπου έγραφε «Λαμπρινίδης εναντίον Μπουτιλιόνε», υπογραμμίζοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών όπου δόθηκε η αρχική μάχη . Στην Ελλάδα, δυστυχώς, πέρασε στα ψιλά το γεγονός ότι δώσαμε μάχη για την απόρριψη του .

Διάβασα πρόσφατα μια συνέντευξη του κ. Σημίτη στο ΒΗΜΑ όπου αναφέρθηκε κυρίως σε θέματα ευρωπαϊκά . Ο πρώην πρωθυπουργός δήλωσε ότι θεωρεί φυσιολογικό να μην μπορούν να οι πολίτες την διαφορά μεταξύ των δυο μεγάλων κομμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και γενικότερα φάνηκε αρκετά επικριτικός απέναντι στην Ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά . Ζήτησε μάλιστα να υπάρχει έντονη αντιπαράθεση κι όχι συμφωνία με τον Μπαρόζο κι η Σοσιαλδημοκρατία να διατυπώσει με μεγαλύτερη σαφήνεια τις θέσεις της…

Ο πρώην πρωθυπουργός εστίασε κυρίως στο ζήτημα του Μπαρόζο . Στα υπόλοιπα έκανε κάποιες αναφορές αλλά δεν ήταν εκεί η βασική μομφή του . Η σημερινή πραγματικότητα στην Ευρώπη είναι η εξής : όλοι οι ευρωβουλευτές του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος από όλες τις χώρες εκδώσαμε κοινή δήλωση τον Απρίλιο του 2009 ότι δεν θέλουμε τον Μπαρόζο για πρόεδρο και επιθυμούμε κάποιον σοσιαλιστή για πρόεδρο της Επιτροπής . Ταυτόχρονα , δύο σοσιαλιστές πρωθυπουργοί έχουν δηλώσει άμεσα ή έμμεσα ότι θα μπορούσαν να αποδεχθούν για πρόεδρο τον Μπαρόζο . Ο ένας είναι ο Jose Socrates της Πορτογαλίας από την οποία κατάγεται ο Μπαρόζο και υπάρχει, προφανώς, μια διαφορετική προσέγγιση . Έχει δηλώσει όμως ότι θα εξετάσει με προσοχή μια ενδεχόμενη δεύτερη υποψηφιότητα . Ο άλλος είναι ο Brown της Αγγλίας ο οποίος δεν είχε λόγο να το δηλώσει αλλά δεν είναι κι αυτός που θα καθορίσει την ψηφοφορία . Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας καθορίζεται από το Κοινοβούλιο όπου όλοι οι σοσιαλιστές, και οι Άγγλοι εργατικοί και οι πορτογάλοι, έχουν δηλώσει ότι δεν θέλουν τον Μπαρόζο . Αλλά αυτό που θα παίξει εδώ τον καθοριστικό ρόλο είναι το ποια πλειοψηφία θα διαμορφωθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την 7η Ιουνίου. Αν μετά την 7η Ιουνίου οι σοσιαλιστές είναι η πλειοψηφία , θα μπορούμε να δώσουμε μάχη για να μπλοκάρουμε τον Μπαρόζο κι αυτό συνιστά έναν επιπλέον λόγο – για αυτούς που διαβάζουν αυτή τη συνέντευξη – να ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές .

Πολλοί είναι αυτοί πάντως που βλέπουν τον κ. Σημίτη στη θέση του Μπαρόζο . Πώς θα σας φαινόταν ένα τέτοιο ενδεχόμενο ;

Συζητήσεις για τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να διαδεχθούν τον Μπαρόζο γίνονται εδώ και αρκετούς μήνες . Δεν γνωρίζω αν ενδιαφέρεται ο κ . Σημίτης . Θεωρώ πάντως ότι θα ήταν εξαιρετικός υποψήφιος για οποιαδήποτε θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Ο Κώστας Σημίτης κι ο Γιώργος Παπανδρέου έχουν εξασφαλίσει για τους εαυτούς τους αλλά και για την Ελλάδα ένα ευρωπαϊκό κύρος που υπερβαίνει κατά πολύ το αριθμητικό μέγεθος της χώρας μας στην ΕΕ. Είναι εξαιρετικά γνωστοί και σεβαστοί και καλούνται συχνά να συζητήσουν τα μεγάλα ευρωπαϊκά θέματα με άλλους σοσιαλιστές . Αυτό είναι και το στοίχημα που κέρδισαν αυτοί οι δυο πολιτικοί αλλά που χάσαμε συνολικά σαν χώρα τα τελευταία 5 χρόνια με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας .

Παραδέχεστε κι εσείς ο ίδιος ότι ο κ. Σημίτης θα μπορούσε να κατέχει κάποια μεγάλη θέση στην Ε.Ε . Τα τελευταία 5 χρόνια όμως δεν κατέχει καν θέση στο ΠΑΣΟΚ και οι σχέσεις του με τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν είναι κι οι καλύτερες δυνατές . Εκτός από αυτά , με όλα αυτά τα σκάνδαλα που βγαίνουν στην επιφάνεια , μπαίνουν κι αρκετές σκιές στο εκσυγχρονιστικό έργο των κυβερνήσεων Σημίτη…

Νομίζω ότι η άποψη μου για τον κ. Σημίτη ήταν σαφέστατη . Όσο αφορά στην υπόθεση των σκανδάλων , θα πρέπει να σας πω ότι αυτό που έχει συμβεί τα τελευταία 5 χρόνια , είναι συγκλονιστικό . Πρόκειται για μια τεράστια ηθική κατάπτωση του πολιτικού συστήματος , με τη βούλα του κ. Καραμανλή και της κυβέρνησής του. Τα σκάνδαλα αφορούν όλα τα επίπεδα κι είναι τεράστια τα ποσά που έχει χάσει ο ελληνικός λαός . Γι ‘ όλους αυτούς τους λόγους , το επιπλέον σκάνδαλο του κλεισίματος της Βουλής νύκτα και της παραγραφής μοιάζει ασύλληπτο . Μπορούμε να συζητάμε ατέρμονα για αυτά τα ζητήματα και να λέμε ότι είναι όλοι το ίδιο . Δεν γνωρίζω ειλικρινά ποιος έχει εμπλακεί και που . Γνωρίζω όμως αυτό που σαφέστατα έχει δηλώσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και το έχει κάνει πράξη : Όποιου το όνομα έχει έστω αναφερθεί σε κάποιο σκάνδαλο , διαγράφεται μέχρι αποδείξεως της ενοχής ή της αθωότητας του . Ο κ. Καραμανλής δεν έκανε κάτι ανάλογο και το ΚΚΕ κατέστησε σαφές ότι δεν θα επιτρέψει έλεγχο των οικονομικών του….

Πέρυσι τέτοια εποχή ο κ. Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι «θα μας πάρουν με τις πέτρες» αν δεν ξεκαθαριστούν οι σκανδαλώδεις υποθέσεις . Το σκάνδαλο της Siemens παραγράφηκε μετά το κλείσιμο της Βουλής . Το ΠΑΣΟΚ ζήτησε τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το συγκεκριμένο ζήτημα κι η στάση του αυτή εκτιμήθηκε από την κοινή γνώμη . Υπάρχει όμως η επίσημη παραδοχή του κ. Τσουκάτου για την κατάθεση συγκεκριμένων χρημάτων από τη γερμανική εταιρία στα ταμεία του κόμματος . Πέρυσι τέτοια εποχή , είχε διαταχθεί μια εσωτερική έρευνα στα ταμεία του κόμματος σας για να διαπιστωθεί που πήγαν τα λεφτά . Ρωτήθηκε ο κ. Παπανδρέου στη διακαναλική συνέντευξη του Ζαππείου κι απάντησε ότι αν είχε γίνει η Εξεταστική Επιτροπή , θα είχε λυθεί το θέμα . Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται Εξεταστική Επιτροπή για να ψάξει το ταμείο του ;

Ειλικρινά , δεν γνωρίζω τα στοιχεία της έρευνας αυτής .

Μα δεν έχουν δημοσιευτεί…

Εννοώ ότι δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες διεξαγωγής της συγκεκριμένης έρευνας . Γνωρίζω όμως ότι για το κάθε κόμμα , ισχύουν οι νόμοι του κράτους που διασφαλίζουν τη διερεύνηση των σκανδάλων από το ίδιο το κράτος το οποίο και μπορεί να στείλει υπουργούς και βουλευτές στη Δικαιοσύνη . Είναι σημαντικό να λέμε τι κάνει το κάθε κόμμα από μόνο του , αλλά όταν καταλύονται οι νόμοι του κράτους , είναι ακόμα πιο σημαντικό να μπορούμε όλοι στη βάση του νόμου να ξεκαθαρίσουμε τα σκάνδαλα . Έχουμε πει γι ‘ όλους να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή κι αν χρειαστούν , να γίνουν και παραπομπές . Ο Καραμανλής επέλεξε όμως να αθωώσει τους δικούς του και να κλείσει τη Βουλή . Αυτό είναι το συμπέρασμα .

Χρειάζεται η παρέμβαση της επίσημης Ελληνικής Δικαιοσύνης για να μπορέσει να κάνει μια εσωτερική έρευνα το ΠΑΣΟΚ ;

Η εσωτερική έρευνα του ΠΑΣΟΚ μπορεί να δείξει κάποια σημαντικά πράγματα και αλλά μπορεί και να μην τα δείξει . Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει μέσα εισαγγελείς ούτε αστυνομικούς .

Δεν έχει όμως λογιστήριο και ταμείο όπου καταγράφονται όλα τα έσοδα κι όλα τα έξοδα;

Ναι και, καθόσον γνωρίζω, δεν έχουν βρεθεί στοιχεία για χρήματα που ήρθαν έτσι στο κόμμα . Ξέρω όμως ότι υπάρχουν θεσμοί του επίσημου κράτους ώστε να ελέγχονται όλα αυτά . Κάποια κόμματα αρνούνται τον έλεγχο . Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα από αυτά . Το ΠΑΣΟΚ έχει κατηγορηθεί μέχρι και γιατί είναι «υπερ-ευαίσθητο» και διαγράφει τα εμπλεκόμενα στελέχη του μέχρι να αποδειχθεί το τι έχει συμβεί . Έχουμε θέσει, κομματικά, το πολιτικό τεκμήριο της «ενοχής» μέχρι να αποδειχθεί κάτι αντίθετο . Ας το κάνουν όλα τα κόμματα…

Αναφερθήκατε πριν στους ανθρώπους των ΜΜΕ . Ο ρόλος των ΜΜΕ στο σημερινό πολιτικό σύστημα είναι χωρίς αμφιβολία πολύ ισχυρός . Ζητήθηκε πρόσφατα από τον κ. Παπανδρέου να κατονομάσει τα συμφέροντα που επανειλημμένως έχει δηλώσει ότι δημιουργούν προβλήματα στο ΠΑΣΟΚ . Δεν απάντησε . Έχουμε παρατηρήσει ότι σε γενικές γραμμές ο πολιτικός φοβάται να πει ονόματα επιχειρηματιών , εκδοτών κτλ . Φοβάται να κατονομάσει τα συμφέροντα που τον κυνηγούν...

Ο κ. Παπανδρέου έδωσε μια πολύ καθαρή απάντηση . Είπε ότι δεν τον ενδιαφέρει η ονοματολογία από τη στιγμή που το σύστημα είναι πιο «σάπιο» από τα πρόσωπα . Το σύστημα επιτρέπει σήμερα τη διαφθορά , την παρανομία και τον εκβιασμό από ΜΜΕ έναντι δικαίων κι αδίκων . Είναι σημαντικό να αλλάξει το σύστημα . Να διασφαλιστεί ο έλεγχος των οικονομικών των ΜΜΕ κι η αυτονομία τους από την Πολιτική . Αυτά αφορούν θεσμικές αλλαγές . Σε γενικές γραμμές πάντως , θεωρώ ότι οι πολίτες που διαβάζουν εφημερίδες και παρακολουθούν τα κανάλια , έχουν διαμορφώσει μια ιδέα για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα ΜΜΕ το κάθε κόμμα και ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια . Προσωπικά , τάσσομαι φανατικά υπέρ της κριτικής , ακόμα και της κακόπιστης . Αρκεί η κακόπιστη κριτική να είναι αποτέλεσμα της «αγνής», αν θέλετε, καχυποψίας του δημοσιογράφου και να μην βασίζεται σε ένα θεσμικό πλαίσιο που να του παρέχει ενδεχομένως τη δυνατότητα να ασκήσει εκβιαστικά κακόπιστη κριτική ώστε να εξασφαλίσει πράγματα για τον εαυτό του ή για τους εργοδότες του . Ο κ. Παπανδρέου ήταν σαφής όταν δήλωσε ότι « Δεν χρωστάω σε κανέναν » .

Ανεβάζετε πάντως τον πήχη αρκετά ψηλά . Ο κ. Καραμανλής το 2004 υποσχέθηκε να τα βάλει με τους «νταβατζήδες» αλλά δεν είδαμε να αντιστέκεται και πολύ….

Και στα θέματα της διαφάνειας, δεν νομίζω ότι υπάρχει πραγματική σύγκριση μεταξύ Παπανδρέου και Καραμανλή . Ο Καραμανλής απέδειξε ότι δεν εννοούσε τίποτα από όσα είπε είτε αυτά αφορούσαν τη διαπλοκή και τη διαφθορά – την οποία ο ίδιος εξέθρεψε και τώρα συγκαλύπτει επισήμως κλείνοντας τη Βουλή – είτε αυτά που υποστήριζε ότι θα κάνει στην Ευρώπη . Να σας θυμίσω ότι είχε δηλώσει ότι θα πάει ο ίδιος στις Βρυξέλλες να συμμετάσχει στα συμβούλια για τους αγρότες και δεν πάτησε ούτε μια φορά το πόδι του; Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat , το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα έπεσε κατά 8% μόνο τον τελευταίο χρόνο όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη έπεσε κατά μ.ο μόλις 3,5% . Δεν ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση το « Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε» . Ο γιαλός «στράβωσε» εξίσου για όλους τους ευρωπαίους . Όταν όμως είσαι, πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση, σε πολύ χειρότερη κατάσταση από όλους , αυτό σημαίνει ότι στραβά αρμενίζεις . Τα τελευταία 5 χρόνια η Ελλάδα έπεσε 37 θέσεις στον κόσμο στον τομέα της ανταγωνιστικότητας . Τι σημαίνει ανταγωνιστικότητα ; Δουλειές για τους ανθρώπους , καλύτερη ζωή κτλ . Πέσαμε 37 θέσεις πριν την οικονομική κρίση . Δεν φταίει ο γιαλός . Το καλάθι της Ελληνίδας νοικοκυράς στο super market είναι από τα ακριβότερα στην Ευρώπη . Το ποσοστό της ανεργίας των νέων στην Ελλάδα ξεπερνά το αντίστοιχο ποσοστό κάθε ευρωπαϊκής χώρας . Εδώ προφανώς στραβά αρμενίζουμε με την σημερινή κυβέρνηση.

Θέλω να πάμε τώρα σε ένα τελείως διαφορετικό θέμα και να συζητήσουμε τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα διάφορα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής . Παρατηρώ ότι είστε μέλος της Αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με το Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο . Προσωπικά , απογοητεύτηκα πάρα πολύ από τη στάση που κράτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση στη πολεμική σύρραξη της Γάζας στα τέλη του περασμένου Δεκέμβρη . Είδαμε την Ε.Ε να παρουσιάζεται και πάλι «άτολμη» να πάρει θέση μεταξύ του Ισραήλ και του λαού της Παλαιστίνης . Θεωρητικά η Ε.Ε θα έπρεπε ορισμένες φορές να είναι το αντίπαλο δέος των ΗΠΑ και του Ισραήλ αλλά δεν είδαμε κάτι τέτοιο…

Έχετε απόλυτο δίκιο . Τόσο εγώ όσο κι οι υπόλοιποι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ κι όλοι οι σοσιαλιστές βγάλαμε μια ανακοίνωση η οποία καταδίκαζε απερίφραστα τη σφαγή στη Γάζα . Δυστυχώς , το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τη συντηρητική του πλειοψηφία και με τους περισσότερους συντηρητικούς πρωθυπουργούς να επιδιώκουν πάνω απ’ όλα καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ , έβγαλε ένα «νερωμένο» κείμενο το οποίο εμείς δεν υπερψηφίσαμε . Στην περίπτωση που αναφέρατε , διαπιστώνει κανείς τη γενικότερη αβουλία κι αδυναμία της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης να εφαρμόσει μια ενιαία εξωτερική πολιτική που θα είναι σοβαρή κι ειρηνική . Η Ε.Ε οφείλει να είναι το αντίπαλο δέος, με «όπλο» την ειρήνη, έναντι σε κάθε άλλη μεγάλη δύναμη τους κόσμου που θεωρεί ως μέσο επίλυσης των διαφορών τη δύναμη των όπλων και την καταπάτηση των νόμων . Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν και η περίπτωση του Ιράκ όπου η Ε.Ε σύρθηκε σε έναν πόλεμο που αποδείχθηκε καταστροφικός. Μην ξεχνάτε επίσης ότι ένα βασικό θέμα που αφορά την εξωτερική πολιτική της Ε.Ε είναι και το μεταναστευτικό . Εκατομμύρια μετανάστες έρχονται στην Ε.Ε λόγω των πολέμων στον κόσμο από τους οποίους προσπαθούν να δραπετεύσουν, της κακής οικονομικής κατάστασης ή των κλιματικών αλλαγών στις χώρες κατοικίας τους . Η Ευρώπη δεν έχει ευθύνη γι όλα αυτά ; Σκεφθείτε μόνο πόσα εκατομμύρια Ιρακινοί ήρθαν στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο για να βρουν δουλειά και στέγη . Δεν έρχονταν έτσι πριν τον πόλεμο…

Σε μια πρόσφατη συνέντευξη του στην Παραπολιτική , ο Φώτης Κουβέλης υποστήριξε ότι η Ευρώπη δεν θα πρέπει να είναι «κάστρο» αλλά χώρος υποδοχής αυτών των ανθρώπων που αναζητούν το δικαίωμα στη ζωή….

Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι κάστρο αλλά ούτε και ξέφραγο αμπέλι . Για το ζήτημα των μεταναστών απαιτείται μια κεντρική και ανθρωπιστική πολιτική από την Ε.Ε η οποία σήμερα δεν υπάρχει .

Δεν υπάρχει ούτε και στην Ελλάδα…

Η χώρα μας έχει καταδικαστεί επανειλημμένως για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει, για παράδειγμα, τους αιτούντες άσυλο, οι οποίοι δικαιούνται προστασίας με βάση διεθνείς νόμους . Το μεταναστευτικό ζήτημα απαιτεί προφανώς καλύτερη επιτήρηση των συνόρων . Απαιτεί συνθήκες επαναπροώθησης κι επανέκδοσης λαθρομεταναστών στις χώρες από τις οποίες προήλθαν . Η διακίνηση των λαθρομεταναστών γίνεται κυρίως μέσω κυκλωμάτων σωματεμπορίας αλλά και με τη βοήθεια συγκεκριμένων κυβερνήσεων με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Τουρκία . Υπάρχει μια σχετική συμφωνία που υπέγραψε η Τουρκία με την Ελλάδα όταν ήταν υπ. Εξωτερικών ο Γιώργος Παπανδρέου το 1999 η οποία εφαρμόσθηκε τα πρώτα χρόνια αλλά τα τελευταία χρόνια δεν εφαρμόζεται καθόλου από την Τουρκία και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απλώς σηκώνει ψηλά τα χέρια. Καλώς ή κακώς πάντα θα υπάρχουν λαθρομετανάστες . Το ζήτημα είναι να υπάρξει μια μακροχρόνια μεταναστευτική πολιτική από την Ε.Ε ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, όπως είναι η στήριξη αυτών των ανθρώπων στις χώρες τους, πριν αναγκαστούν να δραπετεύσουν από εκεί . Αν δεν σβήσεις τώρα τις φωτιές αυτής της δυστυχίας, το ζήτημα θα επαναλαμβάνεται στο μέλλον . Και φυσικά, δεν επιτρέπεται επίσης η Ευρώπη να μην έχει συγκεκριμένη πολιτική στήριξης και κοινωνικής και οικονομικής ένταξης απέναντι στους μετανάστες που βρίσκονται ήδη νόμιμα στο έδαφος της . Μιλάμε για περίπου 40 εκατομμύρια μετανάστες οι οποίοι, αν ήταν κράτος της Ε.Ε θα ήταν, πληθυσμιακά, το 6ο μεγαλύτερο κράτος ! Αντιλαμβάνεσθε το μέγεθος ; Κι όμως, αν και δίνουμε δισεκατομμύρια ευρώ για τη μελλοντική ένταξη της Κροατίας ή της Τουρκίας στην Ε.Ε ,δεν δίνουμε σχεδόν τίποτα για την ομαλή ένταξη αυτών των ανθρώπων που ζουν ανάμεσα μας, και κατόπιν «αναρωτιόμαστε» πώς δημιουργούνται τα «γκέτο» .

Πληθαίνουν και στην Ελλάδα σιγά-σιγά τα γκέτο ξένων πληθυσμών….

Το γνωρίζω πολύ καλά και σε αυτό έχει μεγάλη ευθύνη η κυβέρνηση της Ν.Δ . Σας δίνω ένα παράδειγμα: Πριν λίγους μήνες , έφερε νόμο στη Βουλή με τον οποίο προβλέπεται ότι ακόμα κι αν ένα παιδί μεταναστών έχει γεννηθεί στην Ελλάδα , ακόμα κι αν έχει πάει και τελειώσει ελληνικό σχολείο , ακόμα κι αν δεν έχει επισκεφθεί ποτέ την πατρίδα των γονιών του κι αν μιλάει άπταιστα ελληνικά , δεν θα μπορεί να γίνεται Έλληνας ούτε στα 18 του ! Κι αυτό για ένα παιδί που η μόνη χώρα που ξέρει κι αγαπάει είναι η Ελλάδα! Σύμφωνα μάλιστα με τον νόμο αυτό , αν ένα παιδί πληροί όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις αλλά έτυχε να γεννηθεί πριν 18 χρόνια στην Ελλάδα από μετανάστες που εκείνοι τη στιγμή δεν είχαν χαρτά , τότε δεν θα δικαιούται καν το «κουτσουρεμένο» καθεστώς του «επί μακρόν διαμένοντος μετανάστη» στη χώρα ! Σε σχετική μου ερώτηση στην Ε.Ε , η Επιτροπή απάντησε ότι ο συγκεκριμένος νόμος παραβιάζει το διεθνές δίκαιο για τα Δικαιώματα των Παιδιών . Αλλά δεν ίδρωσε το αυτί της Ν.Δ. Όταν αφήνεις αυτά τα παιδιά να φτάσουν 18-20 χρονών και να μην είναι Έλληνες , τα ωθείς συχνά στο περιθώριο και στις ακραίες συμπεριφορές. Δεν είναι αυτά στο DNA κανενός….

Πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει η στοιχειώδης Παιδεία να σεβαστείς τη θρησκεία του άλλου. Φαντάζομαι ότι θεωρείτε δικαιολογημένο το αίτημα των μουσουλμάνων για τη δημιουργία τεμένους και κοιμητηρίου του Ισλάμ στην Αθήνα…

Μα φυσικά ! Υπάρχει άνθρωπος στη σημερινή Ευρώπη που μπορεί να είναι κατά ; Όταν ήμουν γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού , αγωνιζόμουν ώστε να μπορούν 7 εκατομμύρια Έλληνες σε 143 χώρες του κόσμου να μπορούν να πηγαίνουν στην Εκκλησία, στηρίζαμε αυτό τους το δικαίωμα, όπως και το δικαίωμά τους να μιλάνε τα ελληνικά . Πώς μπορούμε εμείς με τη σειρά μας να αρνούμαστε κάτι τέτοιο ;

Πάμε τώρα στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση . Πολύς κόσμος απορεί με το πώς γίνεται χώρες όπως η Γαλλία κι η Γερμανία να αποκλείουν το ενδεχόμενο ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε ενώ η Ελλάδα που διατηρεί παραδοσιακά εχθρικές σχέσεις με την Τουρκία , να τάσσεται υπέρ ενός τέτοιου ενδεχομένου ! Πώς γίνεται αυτό ;

Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ . Με τη συνθήκη του Ελσίνκι το 1999 , κατόρθωσε το ΠΑΣΟΚ να «δέσει» την Τουρκία στο ευρωπαϊκό άρμα και να κάνει τα ζητήματα και τις απειλές της Τουρκίας «ευρωτουρκική» υπόθεση, όχι απλά «ελληνοτουρκική» όπως επιδίωκε ως τότε η Τουρκία . Κατόρθωσε να εξασφαλίσει την είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε χωρίς να ανοίξει μύτη, την ώρα που οι Χόλμπρουκ της γης μας «προειδοποιούσαν» ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο . Πρωτίστως , καταφέραμε να αλλάξουμε τον τρόπο ένταξης της Τουρκίας στην Ένωση ώστε να συμφέρει εμάς σαν Ελλάδα . Θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουν κάποιοι πολιτικοί οι οποίοι συχνά επιχειρούν να μας «παραμυθιάζουν» με διάφορες εύκολες εθνικιστές κορώνες , ότι η Τουρκία είναι γείτονας μας κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει . Το ερώτημα είναι αν θα την αλλάξουμε εμείς, ώστε να μην είναι απειλή για εμάς . Όλοι φαντάζομαι πως συμφωνούν στο ότι πρέπει να την αλλάξουμε . Πώς θα την αλλάξουμε όμως; Με εξοπλισμούς της Ελλάδας και πολεμική σύρραξη ; Ή θα την αλλάξουμε μέσω της ευρωπαϊκής της προοπτικής, όπου υπάρχει το «καρότο» της πλήρους ένταξης σαν κίνητρο αλλά ταυτόχρονα και το «μαστίγιο» των προϋποθέσεων που θα πρέπει να ικανοποιήσει, αν πρόκειται ποτέ να μπει ; Οι προϋποθέσεις αυτές είναι να γίνει η Τουρκία μια χώρα δημοκρατική…

Να αποδεχθεί και το δικαστήριο της Χάγης…

Φυσικά ! Η Τουρκία αποφεύγει το δικαστήριο της Χάγης όπως ο διάολος το λιβάνι γιατί ξέρει ότι στη Χάγη θα χάσει . Η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται . Η χώρα μας βρίσκεται σε μια περιοχή με πάρα πολλές εθνικιστικές εξάρσεις τα τελευταία χρόνια και αν δεν καταφέρουμε να λύσουμε τις διαφορές αυτές με βάση τους διεθνείς νόμους , θα επιχειρήσουν άλλοι να τις λύσουν με τους διμερείς εκβιασμούς, τους εθνικισμούς κι ακόμα ίσως τα όπλα . κι όμως, ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής «εγκατέλειψε» τη συνθήκη του Ελσίνκι μόλις έγινε πρωθυπουργός το 2004 και υποστήριξε ότι δεν χρειάζονται τέτοιες δεσμευτικές συνθήκες για να τα βρει η Τουρκία με την Ευρώπη και την Ελλάδα. Τι συνέβη σήμερα ; Η Τουρκία φαίνεται να περνάει μια «κόπωση» ευρωπαϊκών μεταρρυθμίσεων και να πληθαίνουν οι αντιευρωπαϊκές φωνές στο εσωτερικό της . Στη δε Ευρώπη, μιλούν τώρα κάποιοι ανοικτά (κυρίως δε οι Σαρκοζί και Μέρκελ) για «ειδική σχέση» μεταξύ Ε.Ε και Τουρκίας αντί για πλήρη ένταξη. Να γίνει δηλαδή η Τουρκία ευρωπαϊκή χώρα στα οικονομικά θέματα αλλά το κομμάτι της πλήρους ένταξης -- που προϋποθέτει το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων , της καλής γειτονίας κτλ -- να μένει εκτός . Αυτό μπορεί να συμφέρει αυτούς, αλλά δεν συμφέρει την Ελλάδα.

Υπάρχουν όμως κι αρκετά αντεπιχειρήματα . Η είσοδος της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα σημάνει την ταυτόχρονη είσοδο 70 εκατομμυρίων μουσουλμάνων στην Ε.Ε…

Έχω ακούσει κι εγώ παρόμοιες επιχειρηματολογίες και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν πρόκειται να μπει κανείς στην Ε.Ε αν δεν είναι έτοιμη πρώτα από όλα η ίδια η Ε.Ε . Αυτό θα το εξετάσουμε όμως όταν είναι η Τουρκία έτοιμη -- η οποία σήμερα έχει μείνει πολύ πίσω και καταφανώς δεν είναι. Να σας ενημερώσω επίσης ότι έχει εδώ και καιρό αποφασιστεί ρητά από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο ότι, ακόμα κι όταν μπει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 1) Δεν θα ισχύσει γι’ αυτήν το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης των πολιτών της στην υπόλοιπη Ευρώπη και 2) Δεν θα ισχύσει για αυτήν η κοινή αγροτική πολιτική της Ένωσης. Δεν τα αναφέρουν αυτά όμως όσοι επιχειρηματολογούν κατά της ένταξης . Εξυπακούεται επίσης , ότι όταν σε κάποια φάση μπει η Τουρκία στην Ε.Ε , θα υπάρξει συζήτηση μια γενικότερη αναθεώρηση των συνθηκών που προβλέπουν τους τρόπους ψηφοφορίας , την αναλογία εκπροσώπησης της κάθε χώρας στο Κοινοβούλιο κτλ . Κι αυτό θα γίνει για να σταθμιστεί σωστά και η δύναμη ψήφων της Τουρκίας . Δεν υπάρχει λοιπόν ιδιαίτερος κίνδυνος με το να γίνει η Τουρκία μέλος της Ε.Ε . Ο πραγματικός κίνδυνος, αντίθετα, είναι να μείνει η Τουρκία χωρίς ευρωπαϊκή προοπτική και επομένως επιτήρηση . Να συνεχίσει να απειλεί και να συνεχίσει να καταπιέζει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της χωρίς να υπάρχουν οι ποινές της Ευρώπης . Αυτή είναι η απειλή που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και η λύση είναι : πλήρης ένταξη μετά από πλήρη συμμόρφωση .

Μια τελευταία ερώτηση για το Σκοπιανό . Διαβάζω ότι στο βιογραφικό σας ότι έχετε χρηματίσει συνεργάτης της Νομικής Ομάδας της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στη νικηφόρα για την Ελλάδα Υπόθεση Ασφαλιστικών Μέτρων εναντίον της Ελληνικής Δημοκρατίας για το Εμπάργκο Εναντίον των Σκοπίων, υπό τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη. Τότε φαίνεται ότι είχαμε μια πιο δυναμική εξωτερική πολιτική που έφτανε σε ακραίες επιλογές όπως το εμπάργκο…

Το εμπάργκο όμως κατέληξε σε μια ενδιάμεση συμφωνία…

Σήμερα όμως βλέπουμε τα Σκόπια να έχουν τελείως εκτραχυνθεί . Απουσιάζει ενδεχομένως μια σταθερή γραμμή εξωτερικής πολιτικής…

Δεν θεωρώ ότι απουσιάζει τέτοια γραμμή . Υπάρχει μια κοινή γραμμή που έχει τεθεί από όλα τα κόμματα και συμβαδίζει, τουλάχιστον στα λόγια, με την «κόκκινη γραμμή» που έθεσε εξ αρχής το ΠΑΣΟΚ περί μιας ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις . Αυτό που απουσιάζει είναι η ενεργός ελληνική διπλωματίας στις πρωτεύουσες της Ευρώπης. Τα τελευταία 3 χρόνια αντιμετωπίσαμε στο Ευρωκοινοβούλιο την άγνοια εκπροσώπων ευρωπαϊκών χωρών για τα εθνικά ζητήματα της Ελλάδας, καθώς η ελληνική κυβέρνηση απουσιάζει από τις εθνικές αυτές συζητήσεις στις χώρες τους . Παρ ΄ όλα αυτά , καταφέραμε να εντάξουμε στην έκθεση για την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων το ζήτημα της ονομασίας . Με πρωτοβουλία των σοσιαλιστών , ανατρέψαμε την εισήγηση του αριστερού Ολλανδού ευρωβουλευτή κ. Μέγιερ ο οποίος υποστήριξε ότι το ζήτημα της ονομασίας δεν θα έπρεπε να επηρεάσει την ένταξη των Σκοπίων , και αναζητήσαμε μάλιστα συμμαχίες και με άλλους Έλληνες ευρωβουλευτές για να το πετύχουμε. Οι μόνοι που διαμαρτύρονταν ήταν οι Οικολόγοι Πράσινοι . Τότε δυστυχώς σηκώθηκε όρθιος ο πρόεδρος των Πρασίνων μέσα στην Ολομέλεια του ευρωκοινοβουλίου και φώναζε ότι «Macedonia is Macedonia is Macedonia” κι ας το πάρουν χαμπάρι οι Έλληνες . Όλα τα άλλα κόμματα συντάχθηκαν με τη δική μας θέση η οποία ανέτρεψε την αρχική έκθεση . Αναγκαστήκαμε να κάνουμε εμείς τη δουλειά που δεν κάνει το Υπ. Εξωτερικών . Μας ρωτούσαν όλοι , «πώς γίνεται να σας απειλούν τα Σκόπια;» Δεν γνωρίζουν όλοι τα εθνικά μας ζητήματα όπως δεν γνωρίζουμε κι εμείς αναλυτικά τα ζητήματα άλλων χωρών . Η μάχη είναι καθημερινή και η Ε.Ε θα πρέπει να επιβάλει την ειρήνη στα Βαλκάνια έναντι κάθε μορφής εθνικισμού.

Καλή επιτυχία

Σας ευχαριστώ

Ο Σταύρος Λαμπρινίδης είναι ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και το όνομα του βρίσκεται στη 3η θέση του Ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ για την αναμέτρηση της 7ης Ιουνίου

Κοινοποιήστε το στο Facebook