Γράφει ο Αpos
H μονομαχία των δύο ήταν προτιμότερη από την τηλεμαχία των «6». Είμαι και αγοραφοβικός, οπότε όταν μαζεύεται πολύς κόσμος, με πιάνει πανικός.
Στην τελική, τι παραπάνω μου είπε η Αλέκα του Σεπτεμβρίου από την Αλέκα του Μαΐου; Ακόμα και το μενταγιόν στο λαιμό ήταν ίδιο. Μοναδική έκπληξη, η θέση της ότι όλοι δικαιούνται δύο σπίτια. Εγώ που δεν έχω κανένα, χαμογέλασα...
Ή μήπως τα κλισέ περί νεολαίας που εξεγείρεται είναι λιγότερο κλισέ, επειδή τα είπε ο Αλέξης στη θέση του Αλέκου; Tώρα αν πήρε μερικούς εσωκομματικούς πόντους παραπάνω, whatever.
Απλά κατά την ταπεινή μου άποψη, κανείς δεν εκπροσωπεί -επειδή το γουστάρει- ούτε τους εργαζόμενους ούτε τη νεολαία. Στον ύπνο του (ή και στον ξύπνιο του) μπορεί να το πιστεύει. Ο καθένας όμως θα αποφασίσει στις 4 Οκτωβρίου ποιος τον εκπροσωπεί. Τελεία και παύλα.
Η μονομαχία των δύο ήταν αποκαλυπτική. Καταρχήν συγχαρητήρια στον εικονολήπτη της ΕΡΤ που είχε αναλάβει την κάμερα του πρωθυπουργού. Αν ο άνθρωπος αυτός δεν πήρε απόψε panadol για τη ζαλάδα, δεν θα το πάρει ποτέ: κίνηση-κίνηση-κίνηση. Χειρονομίες ατελείωτες και βλέμμα χαμηλό στο κενό. Μου θύμισε τον εαυτό μου στο σχολείο, όταν δεν ήξερα μάθημα: Κοιτούσα γενικώς και ήλπιζα ότι με πληθωρικές κινήσεις θα κρύψω την ανεπάρκειά μου. Θυμήθηκα επίσης έναν καθηγητή στο Πανεπιστήμιο που μας έλεγε για την περίπτωση ενός φοιτητή που «έγραψε πολλά γιατί δεν ήξερε τι να γράψει».
Ο Παπανδρέου ήταν απλώς καλύτερος από κάθε άλλη φορά. Δεν το περίμενα, το ομολογώ. Νόμιζα ότι ήταν ο χαμένος δίδυμος αδελφός του. Δεν θα μου έκανε και εντύπωση, γιατί ο πατέρας του ήταν ζωηρός. Μέχρι που άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο εμφανίζονταν τέκνα...
Τι βαρετή όμως αυτή η συζήτηση ότι ο Παπανδρέου κομπιάζει και δεν ξέρει καλά ελληνικά!
Απλά να θυμήσω ότι ο καταπληκτικός πρωθυπουργός της Ισπανίας Felipe González (1982-1996) μιλά -λόγω καταγωγής- κάτι πολύ βαριά (και ενοχλητικά για μένα τον ισπανόφωνο) ισπανικά. Αυτό δεν τον εμπόδισε ποτέ να υπάρξει αυτός που υπήρξε. Και να αναγνωριστεί παγκοσμίως η προσωπικότητά του.
Ανόητη αυτή η συζήτηση. Αν και δεν αποκλείω, εφόσον από τα μυστικά γκάλοπ φανεί ότι η ψαλίδα δεν κλείνει, να αρχίσει να γίνεται φασαρία και για τα μεγάλα αφτιά του Παπανδρέου. Όλοι τα είδαμε απόψε: τεράστια και πεταχτά. Κλασικό γνώρισμα ανθρώπου με κρυφή οικονομική ατζέντα και ανεφάρμοστο πρόγραμμα.
Ο Παπανδρέου ήταν καλύτερος, ίσως γιατί πέρασαν τα χρόνια και έμαθε. Ενδεχομένως και να πείσμωσε με τόσες σφαλιάρες που έφαγε: από το ΠΑΣΟΚ, τα συγκροτήματα του Τύπου, τους καλοθελητές και τους άσπονδους φίλους. Πέτυχε και τον άλλον που έχει κάψει τη μισή χώρα και ζητά συνέχεια «νωπή λαϊκή εντολή»... ε, δεν θέλει και πολύ. Το δικό του έργο απόψε ήταν πιο απλό: δεν θα σε κουράσω αγαπητέ εικονολήπτη της ΕΡΤ. Η κάμερα στο δικό μου πλάνο θα είναι σταθερή. Μπορεί να μην ξέρω καλά τα νούμερα, αλλά το μήνυμά μου είναι ένα: πάμε για άλλα.
Ο καθένας -ευτυχώς- θα κρίνει μόνος του σε λίγες μέρες για ποια «άλλα» θα πάει.
Ας γινόταν να τελείωνε απόψε η προεκλογική περίοδος. Βαρέθηκα.
Κοινοποιήστε το στο Facebook