Ο κ. Σαμαράς, όμως, προέρχεται από τα σπλάχνα της κεντροδεξιάς παράταξης και νιώθει «σπίτι του» τη Ρηγίλλης. Εκεί μπορεί να κρύβεται το μοιραίο λάθος, αν απλά νιώσει «οικογενειακή θαλπωρή» μέσα στο ερείπιο του παλιού οικείου σπιτιού. Να το πούμε αλλιώς. Η Ν.Δ. θέλει γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο, από την αρχή μέχρι το τέλος. Το κτίριο της Ρηγίλλης μυρίζει «μούχλα», μεταφορικώς και κυριολεκτικώς, και δεν ταιριάζει σε ζωντανό κεντροδεξιό κόμμα. Η κοινοβουλευτική ομάδα, με κάποιες εξαιρέσεις, δεν δίνει σε κανέναν τη βεβαιότητα πως αυτό το κόμμα μπορεί αύριο το πρωί να κυβερνήσει, αν χρειασθεί. Η Ν.Δ. επίσης δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει κανένα από τα λίγα ιστορικά της στελέχη που μπορούν να πείσουν ότι ξέρουν να κυβερνούν.Ο κ. Σαμαράς χρειάζεται δίπλα του και γύρω του νέα, σχετικώς άφθαρτα, άτομα με τα οποία θα δώσει το σήμα της ανανέωσης αλλά και της ρήξης με το μουχλιασμένο παρελθόν. Δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος ούτε και η ανεύρεση νέων ταλέντων. Η Ν.Δ. απέτυχε δυστυχώς να αναδείξει ομάδα τσικό κατά τη διακυβέρνησή της, ενώ η παλιά φρουρά «κάηκε» αμετάκλητα.
Aλέξης Παπαχελάς ( ολόκληρο το άρθρο εδώ )
.jpg)
