“Σήμερα δοκιμάζεται ακόμη και η αξιοπιστία της ΕΕ”

13.2.10

Του Κωνσταντίνου Αλεξάκου

(Ο τίτλος είναι δανεισμένος από την ομιλία του Πρωθυπουργού στο Υπουργικό Συμβούλιο, που έγινε την επομένη της επιστροφής του από το ταξίδι του σε Παρίσι και Βρυξέλλες.)

Δεν έχω ακούσει ποτέ τον ΓΑΠ να λέει περιττές φράσεις.

Από τις τελευταίες εξελίξεις συγκράτησα ότι:

* η ΕΕ δεν έχει τους μηχανισμούς για να μας βοηθήσει στον δημοσιονομικό μας έλεγχο.
* η ΕΕ δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να επαληθεύσει τα παραποιημένα Greek Statistics του Καραμανλή, ενώ τού παρασχέθηκε πολιτική στήριξη από τον Μπαρόζο (όντες αμφότεροι σε προεκλογική περίοδο)
* η ΕΕ δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να προστατεύσει πρακτικά την Ελλάδα (π.χ. με εκδήλωση πρόθεσης έκδοσης Ευρωπαϊκού ομολόγου, ή άλλης αντίστοιχης δήλωσης)
* η ΕΕ θα συνεχίσει να πειραματίζεται, στο δικό της χρόνο, προκειμένου να αποφασίσει τι θα κάνει (κατόπιν εορτής) όταν η κατάσταση θα εξαπλωθεί σε όλο το “χοιροστάσιο” (PIIGS).

Η Κίνα μαζεύει ρευστό, η Αμερική ανακάμπτει (καρπώνοντας την έγκαιρη και αποφασιστική τους παρέμβαση), ενώ η ανάπτυξη στην ΕΕ είναι σε ύφεση.

Όταν υποχωρήσει η εμπιστοσύνη (ανεξάρτητα από την ισοτιμία) στο Ευρώ, δεν θα φταίει ούτε η Ελλάδα, ούτε τα άλλα γουρουνάκια. Αλλά η...

...ασυγχώρητη ολιγωρία των Ευρωπαίων που συνεχίζεται και σήμερα, με λίγες ελπίδες να ανατραπεί στο Ecofin της ερχόμενης εβδομάδας.

Ήδη, έχουμε καλέσει το ΔΝΤ για τεχνική βοήθεια, εφόσον οι Ευρωπαϊκοί μηχανισμοί αποδείχθηκαν ανεπαρκείς στην παρακολούθηση και πιστοποίηση των Ελληνικών Στατιστικών στοιχείων. Τα Greek Statistics δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα.

Η μεταρρύθμιση προχωράει με συνεχείς καταθέσεις νομοσχεδίων, ούτως ώστε τα νέα δανεικά να μην πέσουν στην κρατική μαύρη τρύπα που έπεσαν και τα προηγούμενα. Δεν έχει να κάνει με την μείωση των ελλειμμάτων. Η πραγματική προτεραιότητα είναι η διαφάνεια και η αξιοπιστία. Μόνο αυτά θα μας σώσουν στον επόμενο δανεισμό μας, εφόσον η Ευρώπη μπορεί να εγγυηθεί μόνο για τις τράπεζες της, ουχί τα κράτη της.

Αναρωτιέμαι, ποιος θα πληγεί περισσότερο αν η Ελλάδα προσφύγει στο σημερινό ΔΝΤ (ή την όποια Sachs). Έτσι κι αλλιώς, εμείς έχουμε αφεθεί στα λιοντάρια. "Σε παρόμοιες περιπτώσεις, όπου γίνεται συστηματική κερδοσκοπία, όπου δημιουργείται πιστωτική ασφυξία, ή ακόμη και υψηλότατο κόστος δανεισμού, η χώρα μας θα αναγκαζόταν να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όμως, είμαστε μέλος της Ευρωζώνης και ήταν αναγκαίο να αποφασίσει η Ευρώπη τι θέλει.” (από την ομιλία του Γ.Παπανδρέου στο χθεσινό Υπ.Συμβούλιο)
Αποφάσισε η Ευρώπη;

Για την Ιστορία

Οι εκλογές, ο Μπαρόζο και ο (δημοσκοπικά) Καταλληλότερος




Και ενός τότε υποψήφιου Μπαρόζο:
χαρακτηριστικό το δημοσίευμα της Καθημερινής, που εξηγεί μεταξύ άλλων ότι: "Ακόμη και ιδεολογικοί του σύμμαχοι, όπως ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, τον παιδεύουν προκειμένου να συναινέσουν στον διορισμό του. Οι δε αντίπαλοί του τον κατηγορούν ως άνθρωπο χωρίς πεποιθήσεις και ως νεοφιλελεύθερο, ενώ η Αριστερά δεν ξεχνάει το γεγονός ότι ο Μπαρόζο ήταν οικοδεσπότης στην «πολεμική σύνοδο» των Αζορών το 2003 με αντικείμενο την εισβολή στο Ιράκ.”

Το πιο χαρακτηριστικό σχόλιο για την επανεκλογή του Μπαρόζο ήρθε από τους Γερμανικούς FT, τον Σεπτέμβριο του 2009: "Η επανεκλογή του Μπαρόζο ανήκει στα πιο θλιβερά κεφάλαια της ευρωπαϊκής ιστορίας. Όχι μόνο γιατί η πρώτη θητεία του δεν ήταν ικανοποιητική αλλά και γιατί παραμένει στο αξίωμα του επειδή δεν υπήρχε κανένας άλλος υποψήφιος.”


Τα Μ.Μ.Ε.

Για όποιον χρειάζεται το ιστορικό του ελλείμματος:
Είπαν ψέματα για το έλλειμμα και το χρέος - TO BHMA
Το άρθρο είναι από 'Το Βήμα' που κι αυτό για χρόνια, έβλεπε μόνο τα ελικόπτερα να πετάνε πάνω από τα καμμένα, ενώ συστηματικά αγνοούσε τις προειδοποιήσεις Παπανδρέου για την οικονομία, επιλέγοντας να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του στις ταξιδιωτικές προτιμήσεις του σημερινού Πρωθυπουργού και τα ποδηλατικά του ατυχήματα (υπαρκτά και μη).
Όχι ότι η άλλη “έγκριτη” πήγαινε πίσω.
Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.



Να τον χαίρεστε



Κοινοποιήστε το στο Facebook