Ανάμεσα στα σκληρά και δυσάρεστα μέτρα που μας προτείνουν οι "σωτήρες" των Βρυξελλών, εντοπίσαμε και δυο συστάσεις οι οποίες καλό θα ήταν να εφαρμοστούν άμεσα , ώστε να κλείσει επιτέλους ένας φαύλος κύκλος ανομίας που διατηρείται για τουλάχιστον 3-4 δεκαετίες.
1. Το σύστημα Υγείας της Ελλάδας έχει συσταθεί με τρόπο τέτοιο , που να αποτελεί ύμνο στη διαφθορά , στον παραλογισμό και στην αναποτελεσματικότητα . Η λαϊκίστικη πολιτική των τελευταίων δεκαετιών γέμισε τα χωριά με Κέντρα Υγείας χωρίς όμως αυτά να διαθέτουν τις περισσότερες φορές τον απαραίτητο εξοπλισμό ή το απαραίτητο προσωπικό. Τα Δημόσια Νοσοκομεία έχουν εξελιχθεί στους πλέον σπάταλους οργανισμούς του Δημοσίου με τη διαφθορά να καλπάζει σε επίπεδα ρεκόρ. Όταν βέβαια από το Υπ.Υγείας ταλαιπωρήθηκε στα χέρια των Αβραμόπουλου και Κακλαμάνη , δεν θα μπορούσαμε να ελπίζουμε και σε καλύτερη τύχη....
2. Πριν λίγες μέρες , τόσο εμείς όσο και το σύνολο των αναγνωστών μας δώσαμε συγχαρητήρια στην Άννα Διαμαντοπούλου η οποία προχώρησε στην αναστολή λειτουργίας μια σειράς νέων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων . Δείτε εδώ . Σήμερα , δεν υπάρχει κωμόπολη της Ελλάδας στην οποία...
...κάποιος τοπικός βουλευτής να μην έχει φυτέψει κι από κάποιο ΤΕΙ, έστω κι αν αυτό έχει τίτλο "Μάρκετινγκ Αγροτικών Προϊόντων" . Επίσης , κάθε χρόνο οι τρεις Νομικές Σχολές της χώρας δέχονται περίπου 1.200(!) νέους φοιτητές , οι οποίοι σε 5-6 χρόνια θα γίνουν κατά κανόνα δικηγόροι ή θα επιχειρήσουν να μπουν στο Δικαστικό Σώμα. Πόσοι όμως από τους 1.200 θα μπορέσουν να απορροφηθούν από την αγορά εργασίας ; Ελάχιστοι...
Με τα δυο απλά αυτά παραδείγματα , φαίνεται ξεκάθαρα ότι η Δημόσια Διοίκηση στήθηκε και στελεχώθηκε με αμιγώς πολιτικά και συνήθως λαϊκίστικα κριτήρια , μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας . Ο κλήρος της αλλαγής έπεσε στο ΠΑΣΟΚ , το οποίο θα πρέπει να αρνηθεί και πολλές δικές του πολιτικές πρακτικές του παρελθόντος.
Το κομματικό κράτος είναι ακόμα εδώ κι αυτή τη φορά μας εκδικείται με τρόπο σκληρό.
Όπως λέει λοιπόν κι ο Παπανδρέου , ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε . Αν είναι όμως να βουλιάξουμε , ας βουλιάξουμε με το κεφάλι ψηλά κι όχι απλά με την υπερφίαλη γλώσσα μας έξω...
Κοινοποιήστε το στο Facebook