
Παρακολουθώ με αγωνία τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η οικονομία της Χώρας μας και ως πολίτης αυτής αισθάνομαι την ανάγκη να βοηθήσω. Θεωρώ ότι είναι χρέος μου απέναντι στην πατρίδα μου, η οποία με τίμησε με το αξίωμα του Ευρωβουλευτή, να παραιτηθώ από τη σύνταξη που λαμβάνω από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους λόγω της θητείας μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέχρι η χώρα να εξέλθει από την οικονομική κρίση, ώστε να μην επιβαρύνω τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ξέρω ότι οι περισσότεροι από εσάς θα σπεύσετε να συγχαρείτε την κ.Μούσχουρη για την πρωτοβουλία της. Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω.
Πρώτα από όλα, θεωρώ απαράδεκτο μόνο και μόνο ότι μια προσωπικότητα σαν τη Μούσχουρη δέχθηκε τόσα χρόνια να πληρώνεται από το ελληνικό κράτος. Δεν νομίζω ότι είχε ανάγκη τα χρήματα αυτά μια γυναίκα που έχει πούλησε μερικά εκατομμύρια δίσκους.Αλλά αυτό είναι δικό της θέμα.
Δεν μπορώ όμως να δεχθώ ότι η Μούσχουρη παραιτείται "μέχρι η χώρα να εξέλθει από την οικονομική κρίση". Δηλαδή μετά θα διεκδικήσει πάλι να εισπράττει τη σύνταξη;
Τέλος, με ενοχλεί που η επιστολή της κάνει ήδη τον γύρο των ΜΜΕ. Όποιος θέλει να βοηθήσει την πατρίδα του, το κάνει σιωπηλά. Δεν χρειάζεται να εισπράξει ως αντάλλαγμα μερικά τηλεοπτικά λεπτά παραπάνω.
Μπορεί να γίνομαι κακός αλλά το ύφος της συγκεκριμένης επιστολής με ενόχλησε. Δεν νομίζω ότι ζήτησε κανείς την ελεημοσύνη της κ.Μούσχουρη...
Κοινοποιήστε το στο Facebook