Η αναφορά μας στην υπόθεση της Θεοδώρας Τζάκρη υπήρξε από την πρώτη στιγμή ξεκάθαρη. Διαβάσαμε την είδηση στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "Αποκαλύψεις" και ζητήσαμε το αυτονόητο: την απομάκρυνση της. Σε αντίθεση όμως με όσους έσπευσαν να την κρεμάσουν, γράψαμε και το επίσης αυτονόητο:Αν ισχύουν τα όσα καταγγέλλει η εφημερίδα "Αποκαλύψεις", αν δηλαδή η Τζάκρη διόρισε 36 συγγενείς και γνωστούς της στο Μουσείο Πέλλας, τότε θα πρέπει να αποπεμφθεί το συντομότερο.
Οι εξελίξεις προχώρησαν και τόσο η δημοσιογραφική έρευνα όσο και το πόρισμα του Υπ.Πολιτισμού έδειξαν ότι με κανέναν τρόπο δεν αποδεικνύεται η συμμετοχή της Τζάκρη στο διορισμό των συγκεκριμένων υπαλλήλων.
Όσο αυτονόητη ήταν λοιπόν η τιμωρία της σε περίπτωση ενοχής άλλο τόσο αυτονόητη είναι και η συγνώμη μας σε μια γυναίκα που...
...συκοφαντήθηκε άδικα. Πιο πολύ όμως κι από τους ιντερνετικούς και τηλεοπτικούς δικαστές, η εφημερίδα "Αποκαλύψεις" οφείλει να κάνει και τη δική της αυτοκριτική. Δυστυχώς, ο τρόπος που χειρίστηκε το συγκεκριμένο θέμα την κατατάσσει στο σωρό εκείνων των ΜΜΕ που επιλέγουν τις μισές κι εντυπωσιακές αλήθειες από την πραγματική ενημέρωση των πολιτών.
Στο βαθμό λοιπόν που κι εμείς συμβάλαμε στη διασπορά ψευδών ειδήσεων, ζητάμε συγνώμη τόσο από την κ.Τζάκρη όσο κι από τους αναγνώστες μας. Το αλάθητο το διεκδικούν εκείνοι που το χρειάζονται, όχι εμείς.
Κοινοποιήστε το στο Facebook
