Το (τελευταίο) χαρτί της πολιτικής δίωξης

3.9.10

Έγραφα προχθες ότι ο Αντώνης Σαμαράς σώζεται από το μνημόνιο, του οποίο η εφαρμογή μονοπωλεί το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και της κοινής γνώμης. Υπό διαφορετικές συνθήκες, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δεν θα συγκέντρωνε ούτε το 20% που του δίνουν οι διάφορες δημοσκοπήσεις.

Πριν λίγες μέρες, ο στενός σύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά δήλωσε ότι η Νέα Δημοκρατία θα ψήφιζε το μνημόνιο, αν χρειάζονταν 181 ψήφοι βουλευτών. Οι αντιδράσεις ήταν από χλιαρές έως ανύπαρκτες. Σκεφθείτε τι θα είχε συμβεί σε μια ανάλογη περίπτωση, αν κάποιος σύμβουλος του Παπανδρέου εκφραζόταν κατά του μνημονίου. Οι μισοί θα ζητούσαν τον αποκεφαλισμό του στο Σύνταγμα κι άλλοι μισοί την αγιοποίηση του...

Κι όμως, ο Αντώνης Σαμαράς απολαμβάνει την ασυλία που του προσφέρει η φθορά των κυβερνήσεων Καραμανλή. Κανείς δεν ασχολείται πια στα σοβαρά με τη Νέα Δημοκρατία κι αυτό τίποτα το θετικό δεν έχει να προσφέρει στο πολιτικό μας σύστημα. Προχθές, η Νέα Δημοκρατία αποχώρησε από την Προανακριτική Επιτροπή για το Βατοπαίδι, χθες αποχώρησαν και από την Εξεταστική επιτροπή των ομολόγων. Για ακόμα μια φορά, η είδηση πέρασε στα ψιλά...

Τα ΜΜΕ που τον περασμένο Ιούνιο προσπάθησαν να "φτιάξουν" τον Σαμαρά δημιουργώντας ένα κλίμα διαγραφής του Κώστα Καραμανλή, σήμερα δεν...

...ασχολούνται. Κατάλαβαν ότι η Νέα Δημοκρατία "δεν τραβάει" γι' αυτό κι έχουν επιλέξει είτε να στοχοποιούν συγκεκριμένα πρόσωπα της κυβέρνησης είτε να ασχολούνται με τους υπόλοιπους ενοίκους της περίφημης "πολυκατοικίας". Τι ακριβώς όμως προσπαθεί να πετύχει ο Σαμαράς με όλα αυτά;

Η γρήγορα απάντηση είναι "τη συγκάλυψη". Δεν νομίζω. Η αποχώρηση των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας δεν επηρεάζει τη λειτουργία των επιτροπών. Εξάλλου, το ΠΑΣΟΚ έχει την πλειοψηφία να προχωρήσει μέχρι τέλους. Ο Σαμαράς δεν επιδιώκει λοιπόν τη συγκάλυψη, τα εμπλεκόμενα πρόσωπα των σκανδάλων δεν έχουν τίποτα να του προσφέρουν, είναι ήδη καμμένα χαρτιά.

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας επιχειρεί να παίξει το τελευταίο του χαρτί, αυτό της "πολιτικής δίωξης" του κόμματος του. Βλέπει ότι δεν μπορεί να συσπειρώσει με κανέναν άλλον τρόπο τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Νέα Δημοκρατίας οι οποίοι δεν έχουν πειστεί από την αντιμνημονιακή ρητορεία. Όταν οι Επιτροπές θα πλησιάζουν στο τέλος των εργασιών τους, οι δηλώσεις του ύφους "μας δικάζουν", "μας κυνηγούν", θα πυκνώσουν.

Ομολογώ ότι δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά στο αν μια τέτοια τακτική θα αποδώσει. Εκτιμώ ότι το πιθανότερο είναι ο Σαμαράς να εξασφαλίσει για το κόμμα του ένα "συμπαγές" εκλογικό σώμα του 25%-27%, χάνοντας όμως κάθε ελπίδα ανοίγματος προς τον κεντροδεξιό χώρο. Κάπως έτσι, η συρρίκνωση θα βαφτιστεί "ιδεολογική καθαρότητα"...