Πάγια άποψη της Παραπολιτικής είναι ότι στις Ευρωεκλογές ψηφίζουμε για την Ευρώπη. Οι Ευρωεκλογές δεν είναι ούτε δημοψήφισμα ούτε δημοσκόπηση. Είναι η στιγμή που εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες έχουν την ευκαιρία να καθορίσουν το κοινό ευρωπαϊκό μέλλον τους.
Μέσα από μια σειρά στοχευμένων αναρτήσεων, η Παραπολιτική σε αυτές τις Ευρωεκλογές θα πάρει θέση. Ξεκινάμε σήμερα εξηγώντας γιατί σε αυτές τις Ευρωεκλογές δεν μπορεί να υποστηριχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
1ος λόγος: Ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει ενίσχυση της κοινοβουλευτής ομάδας του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (GUE/NGL). Πρόκειται για ένα απόλυτα χαοτικό κόμμα στο οποίο συμμετέχουν κάθε λογής μικρά αριστερά κόμματα ανά την Ευρώπη, τα οποία παραδοσιακά αποτυγχάνουν να συμφωνήσουν μεταξύ τους -ακόμα και στα βασικά. Χωρίς αυτό να είναι αναγκαία κοπλιμέντο για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι τόσο άσχημα τα πράγματα για τη GUE που το πλέον σοβαρό κόμμα της είναι...ο ΣΥΡΙΖΑ, γι'αυτό και τα περισσότερα άλλα κόμματα δεν τον θέλουν πλέον στις τάξεις του.
Αν αποτελεί μια φορά πρόβλημα το χαοτικό πολιτικό στίγμα της GUE, αποτελεί ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει εμμονικά να αποτελεί κομμάτι της. Ο ΣΥΡΙΖΑ του τρίτου Μνημονίου και του (ορθού) παθιασμένου αγώνα για την ευρωατλαντική προοπτική της Ελλάδας δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τη GUE και είναι σχεδόν κωμικό το ότι επιθυμεί να φέρει τον υποκριτικό μανδύα μιας δήθεν αριστεροσύνης.
2ος λόγος: Το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις Ευρωεκλογές είναι φοβερά κακό. Για την ακρίβεια, από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ θα γεννηθούν κάποια από τα τέρατα της βραδιάς των Ευρωεκλογών. Δεν ξέρω αν έχουν συνειδητοποιήσει στην Κουμουνδούρου ότι ενδέχεται να καταλήξουν με μια ευρωομάδα που θα αποτελείται από μια εμβληματική φυσιογνωμία της ψεκασμένης Ακροδειάς, από έναν απολιτίκ ηθοποιό που δεν προσπαθεί καθόλου να δείξει ότι σκαμπάζει από Πολιτική, από έναν χαρακτηριστικό εκπρόσωπο του βαθέος ΠΑΣΟΚ που χαριεντίζεται με τον Αμβρόσιο κι από έναν...δισεκατομμυριούχο.
Αν κάποιος από αυτές τις προσωπικότητες βγάζει άκρη για το πολιτικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ, ας μας το εξηγήσει κι εμάς. Και μην ακούσω «υπάρχουν και σοβαροί στο ευρωψηφοδέλτιο» γιατί η απάντηση είναι η προφανής: το κόμμα δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να τους βοηθήσει ή να τους αναδείξει, επιλέγει συνειδητά να εκλεγούν οι άλλοι.
3ος λόγος: Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να θέτει τα σωστά ερωτήματα αλλά να δίνει λανθασμένες απαντήσεις. Ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε σε αυτές τις Ευρωεκλογές να στριμώξει τη Νέα Δημοκρατία και να ωθήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αποκαλύψει κάποια από αυτά που πραγματικά πιστεύει -και αυτά είναι πολύ τρομακτικά.
Η απάντηση όμως στον κίνδυνο παλινόρθωσης της Δεξιάς δεν μπορεί να είναι η ταύτιση του κοινωνικού κράτους με μια εφάπαξ προεκλογική γενναιοδωρία. Η γραμμή «όσο με ψηφίζετε, κάτι θα σας δίνω όποτε μπορώ» ίσως αποδώσει κάποια βραχυπρόθεσμα εκλογικά οφέλη για τον μηχανισμό εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν μπορεί να εμπνεύσει κανέναν. Δεν υπάρχει τίποτα το «προοδευτικό» ή το «ριζοσπαστικό» στο να μαζεύεις λεφτά για 3,5 χρόνια για να τα σκορπίσεις από το μπαλκόνι πριν τις εκλογές.
