Αυτοκριτική ή θράσος;

26.9.10

Χαζεύω τη σημερινή αρθρογραφία του Βήματος της Κυριακής, ο Παντελής Καψής γράφει με αφορμή τη στάση Σαμαρά:

ΣΤΟ πόνημά τους οι οικονομολόγοι της Τράπεζας στην ουσία κονιορτοποιούν όλη την επιχειρηματολογία των παραθύρων της τηλεόρασης που αποτελεί και την κεντρική ιδέα του οικονομικού προγράμματος της Ρηγίλλης- ότι θα μπορούσαμε μέσα από την ενίσχυση της ζήτησης να ξεφύγουμε από την ύφεση και να μειώσουμε τα ελλείμματα χωρίς άσκοπες θυσίες.

Μερικές σελίδες πιο...

πέρα, ο Γιάννης Πρεντέρης τονίζει:

Κάθε ημέρα που περνάει, ας πούμε, η δική μας κυβέρνηση σαλπίζει διά του Τύπου την ασυμβίβαστη αναμέτρησή της με τη φοροδιαφυγή.

Μα δεν είναι φοβερό; Ο ένας μιλάει για τηλεοπτικά παράθυρα κι ο άλλος αναφέρεται στην "αξιοποίηση" του Τύπου για τα...σαλπίσματα της κυβέρνησης. Ο ένας είναι διευθυντής εφημερίδας κι ο άλλος σχολιαστής τηλεοπτικών παραθύρων! Τι να πούνε δηλαδή και οι πολίτες που τους παρακολουθούν;