Κι όμως η τραγική αυτή κατάσταση κρύβει μια (τελευταία) ευκαιρία, καθώς πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές. Συνηθίζουμε να λέμε για όλα τα θέματα ότι «δεν πάει άλλο». Στην περίπτωση ορισμένων περιοχών (Ομόνοια, Αγ. Παντελεήμονας κ.ά.) της Αθήνας, πράγματι δεν πάει άλλο. Ακολουθεί γκρεμός. Μπροστά σε αυτό που επαπειλείται (γκέτο, απώλεια περιουσιών, θάνατοι, νεοναζί;), οι Αθηναίοι δεν έχουν την πολυτέλεια να ψηφίσουν τους ανεπάγγελτους αστέρες των κομμάτων και τις τηλεοπτικές φίρμες της συμφοράς. Οφείλουν να αναζητήσουν –διότι υπάρχουν– πετυχημένους ανθρώπους που προτείνουν λύσεις στα προβλήματά τους. Λύσεις που αφορούν τα καθημερινά ζητήματα της πόλης, που γίνεται να κοστολογηθούν και να εφαρμοστούν άμεσα. Οι Αθηναίοι μπορούν κάλλιστα να ψηφίσουν με κριτήριο τις πρακτικές ανάγκες της πόλης τους και όχι με βάση το μνημόνιο, όπως προτρέπουν ανεύθυνες φωνές από όλους τους πολιτικούς χώρους. Να δουν το συμφέρον τους και να συμπεριφερθούν σαν Αθηναίοι.Ακόμα μια οπτική για τη σύγχρονη Αθήνα, την υπογράφει ο Κίμων Φραγκάκης στο τελευταίο Status. H συνέχεια του άρθρου εδώ.
