Έχω ξαναγράψει ότι είναι ένα από τα ελάχιστα πρόσωπα που μου λείπουν από την τηλεόραση.Υπήρξα μεγάλος θαυμαστής της πληθωρικότητας του ταλέντου του, του εκρηκτικού του ταπεραμέντου.
Στο πρόσωπο του απολάμβανα τη διαφορετικότητα ορισμένων ανθρώπων, η προσωπική του ιστορία με άγγιξε όπως κάθε ιστορία ανθρώπων που δεν άντεξαν το βάρος των χαρισμάτων τους...
Στοιχηματίζω ότι σήμερα μας βλέπει από ψηλά και στήνει φάρσες με τη Μαλβίνα και τα άλλα τα παιδιά.
Αθάνατος...
