Φιλότιμη αλλά ελάχιστα πειστική θα χαρακτήριζα την προσπάθεια ορισμένων να παρουσιάσουν τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου ως έναν αποτυχημένο υπουργό Οικονομικών που ευθύνεται για την επικαιροποίηση του μνημονίου.Όλα όσα του καταλογίζουν θα είχαν μια λογική βάση αν η Οικονομία δεν ήταν το πρώτο θέμα συζήτησης από τα καφενεία μέχρι και την Ακαδημία Αθηνών.
Ο περιορισμός του ελλείμματος και η διαχείριση του χρέους αποτελούν εδώ και μήνες το βασικό στόχο της κυβέρνησης Παπανδρέου, σας θυμίζω ότι το μνημόνιο αντικατέστησε σε απόλυτο βαθμό το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Τι σημαίνουν πρακτικά όλα αυτά;
Ο Υπ. Οικονομικών δεν έχει το περιθώριο να...φταίει. Τα όποια προσωπικά του λάθη μετατρέπονται αυτόματα σε...συλλογικά, οι αστοχίες του...
...αφορούν άμεσα τόσο τον πρωθυπουργό όσο και το σύνολο του κυβερνητικού επιτελείου. Αν λοιπόν δεχθούμε ότι έχουμε έναν κακό κι αναποτελεσματικό υπουργό Οικονομικών, αυτό σημαίνει ότι έχουμε έναν αναιμικό πρωθυπουργό που τον διατηρεί στη θέση του και φοβάμαι ότι η δική του ευθύνη θα ήταν -σε μια τέτοια περίπτωση- μεγαλύτερη.
Ας προσέξουν λοιπόν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης τις Ιφιγένειες που υποδεικνύουν στους πολίτες. Η θεωρία του μπούμερανγκ παραμένει επίκαιρη...
