Μια ολόκληρη χώρα περιμένει με (σχεδόν) κομμένη την ανάσα την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της 25ης Μαρτίου για το μέλλον της υπερχρεωμένης οικονομίας μας.Διατυπώνονται διάφορα σενάρια, το φως της δημοσιότητας βλέπουν διάφορες πιθανές (ή κι απίθανες λύσεις).
Φοβάμαι όμως ότι το χειρότερο σενάριο δεν έχει τύχει ιδιαίτερης προβολής και δεν είναι άλλο από μια απόφαση της Συνόδου Κορυφής που ουσιαστικά θα είναι μη απόφαση.
Αν στις 25 Μαρτίου δεν ληφθεί καμία απολύτως απόφαση, ούτε θετική ούτε αρνητική, φοβάμαι ότι η εικόνα διάλυσης του πολυπληθούς κυβερνητικού σχήματος θα συνεχιστεί. Είναι στο DNA του Έλληνα πολιτικού η...
...αναβολή σημαντικών αποφάσεων εν όψει άλλων "κρισιμότερων".
Από τη στιγμή μάλιστα που οι αποφάσεις της Συνόδου συνδέθηκαν και με ενδεχόμενες αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, το κίνητρο...αδράνειας είναι σαφώς γοητευτικότερο.
Ο πρωθυπουργός οφείλει να είναι έτοιμος και γι'αυτό το ενδεχόμενο, όχι τόσο στο επίπεδο διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους εταίρους αλλά στο επίπεδο συνεννόησης με τους...υπουργούς του. Και είναι και πολλοί...
