Αγαπητοί συνάδελφοι, πριν από τρεις μέρες στη Λαμία κάποιος φίλος μου, που είχα και καιρό να τον δω, σταμάτησε μπροστά μου με τη μηχανή του και μου λέει απειλητικά: «Δεν φαντάζομαι να ψηφίσεις το Μεσοπρόθεσμο». Του λέω: «Δημητράκη, μην ανησυχείς. Είναι λυμένο το πρόβλημα.» «Δηλαδή;», με ρωτάει. «Έχουμε συνεννοηθεί επτά Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να μην το ψηφίσουμε». Μου λέει: «Σοβαρά μιλάς;» «Ναι» του απαντάω. «Ποιοι είστε;» Δεν μαρτυράω. «Αλήθεια λες;» «Αλήθεια λέω». «Δεν μπορώ ρε συ να αντέξω την πλατεία, δεν μπορώ να με βρίζουν, να με λένε αλήτη, να με λένε κλέφτη κλπ.» Λέει: «Μα, θα φτωχύνουμε». «Ε, αφού το θέλουν οι πολλοί, ας φτωχύνουμε. Μαζί με αυτούς κι εγώ. Στο κάτω-κάτω τα καλύτερα χρόνια φτωχός τα πέρασα». Μαρσάρει, αγαπητοί φίλοι, τη μηχανή και λέει: «Ρε συ, κοίταξε μην κάνεις καμιά «μ…» και δεν το ψηφίσεις». «Α, τζάμπα μάγκας Δημητράκο». Με όλο το σεβασμό που έχω προς το Κοινοβούλιο θέλω να πω ότι κι εδώ μέσα βλέπω πολλούς τζάμπα μάγκες. Και, δυστυχώς, βλέπω κι Αρχηγούς κομμάτων, αγαπητοί φίλοι.
